📝📝📝رویاهای ارزشمند و نسخههای متناقض
🔻🔻🔻یادداشتی از آرمان امیری در نقد علیرضا
علوی
تبار منتشر شده در وبسایت
#مشق_نو📌بریدهای از متن:
🖊آقای
علوی
تبار در یادداشت «
تاجزاده؛ ارزشها و مطالبهها»، تصویر بسیار خوبی از ابعاد ارزشی و اخلاقی ایدهی «اصلاحات ساختاری» ارائه دادهاند. پروژهای که انصافاٌ باید گفت آقای تاجزاده یک تنه آغاز کرد و با پشتکار فراوان و گاه علیرغم کارشکنی و مخالفت برخی از اصلاحطلبان به پیش برد، تا جایی که امروز اگر ادعا کنیم به تنهایی بیش از کل اردوگاه اصلاحطلبان در جامعه وجهه و اعتبار دارد چندان به گزاف نرفتهایم. از آنجا که توصیف آقای
علوی
تبار بسیار کامل و دقیق است، من از تکرار آن خودداری میکنم و خوانندگانی را که احتمالا نخواندهاند، به مطالعهی همان یادداشت دعوت میکنم.
🖊پیشتر خودم هم در یادداشت «
چرا پروژهی اصلاحات ساختاری تاجزاده شکست خورد؟» تلاش کردم تا برخی از ابعاد «عملیاتی» این ایده را تشریح کنم. مسالهای که جای آن در یادداشت آقای
علوی
تبار خالی بود و دقیقا بهانهی من برای نگارش این یادداشت است.
🖊برای ورود به بحث، میخواهم توجه آقای
علوی
تبار و دیگر خوانندگان را به مجموعه مقالاتی جلب کنم که با عنوان «نقد کارنامهی اصلاحات» نوشته و در سال ۱۳۹۶ منتشر کردیم. مجموعهی کامل این یادداشتها را در قالب یک فایل پی.دی.اف میتوانید از
اینجا+ دریافت کنید. اینجا به اختصار یادآوری میکنم که دو مورد از انتقاداتی که ما آن زمان به کارنامهی اصلاحات وارد کردیم، یکی شعار «قانونگرایی» بود که به باور ما از ابتدا شعار غلطی بود و باید با شعار «اصلاح قانون» جایگزین میشد.
🖊این نقد و پیشنهاد اما در زمان خود نه تنها مورد قبول اصلاحطلبان قرار نگرفت، بلکه به صورت جدی و صریح هم با آن مخالفت کردند. (مجموعهای از استدلالهای مخالفان در همان فایل موجود است) جناح سرمست از پیروزی خیرهکنندهی انتخاباتی سال ۹۶ باور نداشت که کارنامهاش ایرادی دارد و آمادهی پذیرش هیچ گونه نقدی نبود.
🖊نتیجه اما خیلی زودتر از آنکه تصورش را میکردیم خودش را نشان داد. ابتدا اعتراضات سال ۹۶ و سپس روند رو به افول وضعیت دولت تا رسیدن به بزنگاه ۹۸ که ظرف کمتر از دو سال آن جریان غرّه به پیروزی خود را از اوج به حضیض کشاند. اینکه بعد از پنج سال، بالاخره ندای ضرورت «اصلاح قانون» دستکم به بخشی از اصلاحطلبان هم رسید را ما قطعا به فال نیک میگیریم هرچند بر قول معروف و متداول، برای یک جریان سیاسی گاهی «دیر رسیدن» با «هرگز نرسیدن» هیچ تفاوتی ندارد.
🖊به هر حال، این مقدمه به خوبی نشان میدهد که ما با اصل و بنمایهی ادعایی پروژهی «اصلاحات ساختاری» مبنی بر ضرورت اصلاح قوانین کاملا موافق هستیم؛ پرسش اما به وجه دیگری از این ایدهی سیاسی باز میگردد. در همان مجموعه یادداشتها، ما فصل دیگری از انتقادات را به ناهماهنگی «قدرت اجتماعی» با «نیروهای سیاسی» اختصاص دادیم. انتقادی که اتفاقا و البته در شکلی دیگر به جنبش سبز هم وارد بود.
🖊در کارنامهی ۲۵ سالهی جریان اصلاحات، علیرغم طرح شعارهایی همچون «فشار از پایین و چانهزنی از بالا»، عملا هرگز شاهد کوچکترین تلاش اصلاحطلبان برای بسیج اجتماعی و اعمال فشار از پایین نبودهایم. معدود موارد اعتراضات مردمی (همچون واقعهی ۱۸تیر) همواره با مخالفت و گاه حتی تخطئهی صریح اصلاحطلبان همراه بوده است. (مراجعه کنید به سخنرانی آقای خاتمی پس از واقع سال ۷۸)
🔸متن کامل این نوشتار را در لینک زیر بخوانید
mashghenow.com/?p=5712#علیرضا_علویتبار #مصطفی_تاجزاده #آرمان_امیری🔸نشانی تلگرام «مشق نو»:
t.center/mashghenowofficial