در ستایش شب

تا باشگاه حق.

در افسردگی ورزش‌کردن شیوه‌ی پیغمبری‌ست
ورنه هر‌گبری به‌شیدایی می‌شود ورزشکار

یه جوریم، به طور منطقی و عقلانی‌ای ناامیدم. بدون احساس افسردگی و غمگین بودن، میل به نبودن دارم. می‌تونم رقص کنان به سمت پل حرکت کنم..‌.

فکر می‌کنم که قفسه‌ی سینه، شانه‌ها و دست‌هام سپر دفاعی ام مقابل پیشامد‌های زندگی اند و بعد که زمان می‌گذرد، درد می‌کنند، درد می‌کنند، درد می‌کنند...

اینقدر دپرسم که یه ست من از دستگاه استفاده می‌کنم بعد بلند می‌شم یه ست سگ سیاه افسردگیم بزنه.

کاش این نجات‌دهنده‌‌ای که دارم تو آینه می‌بینم می‌مُرد و راحت می‌شدم از امید نجات یافتن.

دارم دنبال هایپو مانیا بودنم می‌گردنم، یه رویای خوشه که گاهی میاد زندگیمو رنگی می‌کنه و به‌م نشون می‌ده بقیه دنیا رو چطور می‌بینن و چطور دارن زندگی می‌کنن و بعد میره...

همکارام از مشکل افسردگیش صحبت کرد، گفتم درک می‌کنم منم تجربه دارم و دارو مصرف می‌کنم، گفت واااااای اصلا به‌ت نمیاد همچین داروهایی مصرف کنی. خب چون همچین دارویی مصرف می‌کنم که به‌م نمیاد! اگه مصرف نکنم کاملا به‌م میاد چه دیوونه‌ی زنجیری‌ای هستم.

همیشه آرزوم بوده یه زندگی روتین کسالت بار داشته باشم ولی هرروز یه گای جدید سوپرایزم می‌کنه.

نجات‌دهنده‌ رو توی کتاب و جزوه‌هام می‌بینم.

نجات‌دهنده رو فقط تو آینه باشگاه می‌بینم.

خیلی جالبه و قابل تأمل، خودم دوست دارم بشینم راجع‌به‌ش فکر کنم. وقتی نشخارهای فکری و چرت و پرت و شوخی و دری وری بدون فکر تایپ می‌کنم می‌فرستم توی کانال، به شدت وایرال می‌شن و ممبرا بالا می‌رن.
ولی در خصوص مطالب علمی انگار گارد هست. به محض نوشتن اطلاعات علمی همه فرار می‌کنن! همون احساسی رو دارم که سر کارم دارم و به مراجعین می‌گم! شما خوب باشید یا بد، کم باشید یا زیاد، حقوق من ثابته و تغییری نمی‌کنه. اگه چیزی یادتون می‌دم برای سلامتی‌تونه. چون این ارزشمند‌ترین هدیه‌ایه که می‌تونم به‌تون بدم.

توی ایستگاه اینو تایپ کردم و الان انگشتام‌و از سرما حس نمی‌کنم، فقط می‌خوام به پدر مادراتون و همه کسایی که بالای ۵۰ سال سن دارند بگید به نزدیک ترین مرکز بهداشت محل زندگیشون برن و تست فیت انجام بدن.
خودمونیم دیگه. اینجا ایرانه و خیلی چیزا قاراشمیش و در هم و داغونه. ولی یه چیزایی توسط یه آدمای دانایی پایه گذاری شده که نباید به پای حکومت گذاشتشون. یکیش واکسیناسیونه. لطفا به واکسیناسیون اطمینان داشته باشید. باید ببینید مردم کشور افغانستان که واکسیناسیون سراسری منظمی ندارن چقدر به بیمارای صعب العلاج مبتلان. شما رو روح امیرکبیر گول طب علفیا و حکیم باشیا رو نخورید و واکسیناسیون رو منظم انجام بدید.

تست فیت (FIT یا Fecal Immunochemical Test) یک آزمایش ساده و غیرتهاجمیه که برای تشخیص خون مخفی در مدفوع انجام می‌شه. این خون ممکنه نشان‌دهنده وجود مشکلات گوارشی، مانند زخم‌ها، پولیپ‌ها یا حتی سرطان کولورکتال (روده بزرگ) باشه. اهمیت این موضوع در قابل پیشگیری بودن سرطان‌های بدخیم روده و توقف رشد و انتشاراشون در مراحل ابتدایی پیدایششون هست.
تست رایگانه. ظرف نمونه‌گیری توی‌ مراکز بهداشت به صورت رایگان در اختیار گروه های هدف قرار می‌گیره.
فرد با استفاده از کیت مخصوص، مقدار کمی از مدفوع خود را در ظرف نمونه‌گیری قرار می‌ده.
نمونه به آزمایشگاه ارسال می‌شه تا برای وجود خون مخفی آزمایش بشه.
نتیجه مثبت به معنای وجود خون در مدفوع است و نیاز به بررسی‌های بیشتر (مانند کولونوسکوپی) داره. نتیجه منفی معمولاً نشان‌دهنده عدم وجود مشکل جدیه.
گروه هدف که باید این تست رو انجام بدن:
افراد بالای 50 سال (یا 40 سال در صورت وجود سابقه خانوادگی سرطان روده).
و افرادی که علائمی مانند تغییر در دفع به صورت یبوست مزمن یا اسهال مزمن، کاهش وزن غیرقابل توضیح یا وجود خون در مدفوع دارن.

اصولا انواعی از پلیپ ها و سرطان‌های ارثی اگر در یکی از اعضای خانواده رخ بدن، بقیه اعضای خانواده باید در سنی ده سال کوچکتر از سن ابتلا‌ی عضو مبتلا، کولونوسکوپی انجام بدن. این برای افرادیه که سابقه ژنتیکی دارن. من به حالت کلی دارم توضیح میدم برای هرکس باید شرایطش توسط متخصص داخلی یا گوارش بررسی بشه و تصمیم گیری بشه.
ولی بقیه جمعیت که سابقه ندارن یا نمی‌دونن که سابقه دارن یا نه یا اصلا میخوان مطمئن بشن مسیر گوارشی‌شون مشکلی داره یا نه. چیکار کنن؟

تست فیت چیه؟ آیا به شما اطلاع رسانی، آموزش و آگاهی لازم در خصوص علت انجام تست فیت، گروه سنی مورد هدفش و بیماری های تشخیصی مدنظرش داده شده؟
مدل خاله زنکی بخوام بگم، عمه‌ی من در اثر سرطان روده فوت شد. اگر من ده سال زودتر پزشک بودم و آگاهی داشتم، اگر آموزش و آگاهی این مملکت درست حسابی بود، پولیپ های ارثی روده‌ی عمه‌م زودتر شناسایی می‌شدن و قبل از سرطانی شدن خارج می‌شدن.

بعد خودم دو هفته‌س چشمم از پشت سیستم نشستن زیاد خون افتاده، یه قطره نفازولین توی جیبم ازین ور به اون ور میبرم، گشادیم میشه بریزم تو چشمم.

لاو لنگوویج یا همون زبان عشق من، اهمیت دادن زیاد به سلامت و مسائل پزشکی کساییه که برام مهمن.‌

امروز یه ورق ویتامین دی توی جیبم بود به هرکس میرسیدم تعارف می‌کردم🤣!
زنگ زدم به مادرم مصرف امگا۳ و ویتامین دی رو یاد آوری کردم و برای بار هزارم اصرار کردم که به بهداشت محل زندگیشون بره برای گرفتن تست فیت.