🚩🚨#پرسش_جامعه از سران رژیم این نیست که؛
«در جنایت آبان کجا بودی یا چه گفتی»بلکه این است: «
#کجای_جنایت_آبان_بودی؟»
🚨🖌 #ن_برینامروزه روز، موضوع اصلی جامعهی ایران، ساز و کار ردصلاحیت شورای نگهبان در انتخابات مجلس نیست. جامعهی امروز ایران از تمام این مسائل گذشته است؛ اکنون انتخابات مجلس شورا همانقدر برای مردم بی اهمیت شده است که دیگر تاریخ جمهوری اسلامی برای مردم نامقدس باشد.
مردمْ امروز را با سنگ محک توهمات تاریخ جمهوری اسلامی نمیسنجند، بلکه کلیت آنان را با معیارهای امروزی میسنجند و نقد میکنند. از این زاویه، نهتنها اصلاحطلبانی چون “چریک پیر خودخوانده” و تاجزادهها حرفی برای امروز ندارند (آنان خود را نمایندهٔ منافع طبقهٔ متوسط به بالایی میدانند که در دام طبقهی فرودستی که به خیابان آمده بودند، نیفتاند)، همینطور اصولگرایان (هم که خود را ظاهراً نمایندهٔ طبقات فرودست میخوانند اما در عمل مدافع طبقهٔ حاکم اقتصادی-سیاسی هستند؛ تا آنجا که نواصولگرایان لیست انتخاباتیشان هم داشتن آپارتمان بزرگ در منطقة حاکمنشین «خیابان دولت» را عادی میشمارند و مردم فرودست و حتی متوسط تهران را بابت درآمد زیر ده میلیون بیغیرت میخوانند)، هم محکوماند.
آنان مدتهاست که همگی دستانشان آلوده به خون مردم فرودستی است که هر بار برای ادای اعتراض به خیابان آمدند که
آبان ۱۳۹۸ نقطهٔ عطف کشتار خیابانی بود، و کشته شدند. اینک، پرسش میان اصولگرا و اصلاحطلب باید بر سر این باشد که چگونه میتوان از پیشگاه مردم برای دفاع از حکومت و دولتی که دستش به خون مردم آلوده است، درخواست رأی نمود. این صورتمسأله که از قضا پیشینهی آن به دههی شصت برمیگردد و دست هر دو طرف هم در آن آلوده است، از همهی پرسشها جدیتر مینماید.
اینکه چگونه باید به مجلس رفت و چهکسی باید به مجلس برود، همگی تحتالشعاع این پرسش است که کسانی که در مجلس حاضر بودند – اعم از اصولگرا و اصلاحطلب – در برابر این
جنایت چه کردند؟ به نظر میرسد، همهی کسانی که اشتیاق به مجلس رفتن دارند – چه آنها که بودند و چه آنها که میخواهند بروند – در این آزمون مردود شدهاند (و لذا تأیید یا عدم تأیید در شورای نگهبان هیچ ارزشی اجتماعی ندارد).
🔳#پرسش_جامعه از سران رژیم این نیست که؛
«در جنایت آبان کجا بودی یا چه گفتی»بلکه این است: «
#کجای_جنایت_آبان_بودی؟»
https://t.center/kkfsf