🚩◢
#هیجانهای_حسی در انتقام اعدامشدگان، وعدههای حسّانی هستند، نه بیشتر. اگر ملت ما انتقامگیرنده بود انتقام
اعدامهای #دههیشصت را میگرفت. اگر انتقامگیر بود و اعدام خیابانی
#ندا را میدید، الان
قالیباف زنده نبود و افتخار حذف
قاسم سلیمانی تروریست گروگانگیر و قاتل کشتههای سوریه و عراق نصیب یک
آمریکایی بسازبفروش نمیشد. اگر انتقامگیر بود انتقام کسانی را میگرفت که در ۹۸ فقط به جرم ایستادن جلوی مغازهشان کشته شدند. ملت ما اگر انتقامگیر بود اکنون هیچ مأمور معذور دولتی جرأت نمیکرد پایش را در
#ماهشهر بگذارد. لازم نیست به گذشته رجوع کنیم؛ ملت ما اگر یک ملت انتقامگیر بود
مأموری که سر #ژینا را به دیوار کوبید اکنون زنده بود؟انتقام، حتی در صورت محق بودن نیاز به حداقلی از
قساوت قلب دارد که در مردم ایران علیالعموم جاری نیست، و از آنجایی که
«فرقه داعش شیعه» به خون تشنه است، در عطش خودش تنها است و هیچ نیروی قرینهای در برابر خودش ندارد که همانقدر عطش خون داشته باشد،
اقلیتی که مجهز به قساوت هست مثل برادههای آهن در برابر یک ماگنت، جذب همان فرقه میشود، نه اینکه در جبههی مردم قرار بگیرند. ملت عاطفی، توانایی قتل ندارد، و مرگ خودش را به قاتل بودن ترجیح میدهد. حتی وقتی
عملهی داعش زیر دست و پا مورد ضرب و شتم قرار میگیرد، فریاد دیگر
«بسشه» به خاطر این نیست که محاسبهای حقوقی یا اخلاقی در ذهنش انجام داده است.
میگوید “بسشه” چون دچار پانیک عاطفی شده. حتی محاسباتش دربارهی خرابکاری شرافتمندانه، درباره درستی یا نادرستی این استراتژی نیست. بلکه از این است که مردم بهخاطر تبعات آن خرابکاری مجبور بشوند برای گرمایش از علاءالدین استفاده کنند دچار پانیک عاطفی میشود.
ملتی که دربارهی همهچیز درگیر عواطف است نمیتواند از خشونت بهعنوان یک ابزار قابل اتکا و برنامهدار استفاده کند. خشونتهای گوشه و اطراف پراکنده، دفعی و هیجانی است. ملت درگیر عواطف، بیشتر ترجیح میدهد به
سوگ بنشیند تا اینکه محتملاً احیانا بعدها با وجدانش به صحبت بنشیند. اگر نیم آن کسانی که
خودکشی و یا با داروهای اعصاب به تدریج خودشان را از بین میبرند، انتحار هدفدار میکردند، امروز در یک وضعیت کاملاً متفاوتی بودیم.
بیدلیل نیست که در بین انواع و اقسام مناسک مذهبی، #عزاداری بیشترین برجستگی را در ایران پیدا کرده است.این ملت تاریخاً مرگ و سوگواری بعد از مرگ را انتخاب و در برابر کشتارها فقط تماشاگر بوده است. اگر برخی ملتها فجایعی را که در طول تاریخ ما دیدهایم تجربه میکردند فاجعهآفرینندگان را
همانند #نازیها، حتی اگر زیر سنگ هم پنهان شده بودند پیدا کرده و جمجمهی شان را خرد میکردند. اگرچه
#نازیها خُبرهی پنهانکاری بودند. در
#ژاپن یک جوان فقط چون حس میکرد
نخستوزیر در فلاکت خانوادهاش نقش داشته، با وسایل الکترونیکی یک
«شاتگان» ساخت و با یک طرح حساب شده وی را که حتی محبوب بود به قتل رساند، و حس همدردی طوری پیش رفت که به نظر میرسید
جامعهی جهانی عزادارتر از خود ژاپنیها است! اما در رسانهها و شبکههای اجتماعی ژاپن، انگار اتفاقی طبیعی رخ داده و باید منتظرش میبودند و
قاتل در وضعیتی کوانتومی، همزمان که حق نداشت این کار را بکند، حق داشت این کار را بکند! نشانگر وجود روحیهی خشن و سردی است که در پشت این جامعهی آرام و تکنولوژیست قرار گرفته. باید با این واقعیت کنار آمد که ملت ما، همانند برخی از ملتها نیستند.
#روسیهی_تجاوزگر تا کنون نتوانسته بدون اتحاد با یک کشور پیشروی غربی، در یک جنگ تمامعیار به موفقیت چشمگیر برسد، و الان هم نمیتواند.
#اوکراینیها قبلاً هم در فلاکتبارترین وضعیت از پس مهاجمان بیرحم برآمدهاند، و الان هم میتوانند. این نظریه علمی نیست، اما بهنظر میرسد ملتها کارهایی که قبلا توانستهاند انجام بدهند را بعدها در آینده هم میتوانند انجام بدهند، حتی اگر شرایط خیلی فرق کرده باشد، و کارهایی که قبلا نتوانستهاند را بعدا هم نخواهند توانست، حتی اگر شرایط خیلی فرق کرده باشد.
ما قبلا توانستهایم بارها و بارها #شورش کنیم، بعد از این هم میتوانیم. اما هیچوقت نتوانستیم انتقامگیر باشیم، و بعد از این هم نمیتوانیم. بر این اساس هرچقدر، این ملت را تشویق به کاری که نمیتوانند انجام بدهند و نمیخواهند که بتوانند، هیچ تأثیری رویشان نخواهد داشت.
بنابراین، ارائه
استراتژیهای آلترناتیو، حتی اگر وجود داشته باشد، کاملا بلاموضوع است، چون این ملت کار خودش را خواهد کرد و کاری به ایدهها و حرفها و برخی تحلیلها نخواهد داشت. حتی اگر «کار خودش» فقط خون دادن یا تماشای خون دادن باشد.
🚩 مناسبترین #آلترناتیو رفتن پای #خودسازمانیابی_شورایی است، مردم ما میتواند.به ما بهپیوندید:
https://t.center/kkfsf