آنان که «دستار» بر سر نهادهاند سر از گردن «خداترسان» میاندازند؛
و آنان که «آب» بر مردمان میبندند. مردمان را آب از لبهی «تیغ» میدهند.
این نیست آنچه ما میگفتیم. اینان سپاه «آز» میآرایند و دیوار «غرور» میافرازند و کوشکهای «خودپرستی» میسازند و انبانشان را از «انباشتن» پایانی نیست. «بهرام بیضایی»