🔴 تکنگاری از حضور در تظاهرات سراسری ۸ دی ماه تهران با تصویری از تجمع ۹ دیماه ۹۶:
قضیه اصلا این نیست که مردم "چه چیزی" می گویند. نقطه حساس این است که "کجا" و "کی" دهان گشودند. هیچ کس حامی شعار مشخصی نبود، کسی از شعارها قبل و بعد از فریادشان دفاع نمی کرد ولی باید حضور داشته باشید تا ببیند مردم فقط می خواهند چیزی "بگویند". دهانهای باز شده در خیابان، هیچ کس نمی-دانست بقیه از کجا آمدند، از یکی پرسیدم:«چرا اینجا جمع شدید؟» جواب داد: «مجبوریم جمع بشیم، کسی دلش به حال ما نمی سوزه، ما طرفدار کسی نیستیم، فقط پول کافی برای زندگی نداریم! هیچ کس جواب ما رو نمیده، باید داد بزنیم.»
تعداد نیروهای ضد شورش از تعدادمعترضین بیشتر می شد، دو خیابان اصلی شهر را بسته بودند. مسیرهای شهر تغییر میکرد،جمعیت بشدت مضطرب و در عین حال مصمم و خشم آلود بود. مطالبات شفافی در میان نبود،ولی همه چیز اینقدر مشخص بود که حین تکثر، وحدتی جمعیت را حفظ کند. یکی به نعل میزد، یکی به میخ. به نظر نمی رسید این جمعیت رهبری داشته باشد، کسی نیاز به رهبرنداشت،هرکس ازسویی فریاد می کشید،بدون پلاکارد و بلندگو وحتی مسیر مشخصی برای حرکت. هرکسی چیزی میگفت و بقیه تکرار می کردند، انگار همه صداها فقط یک صدا میشد:" ما از وضعیت موجود خسته ایم! حالا دلیل آن هرچه می خواهد باشد."
#تظاهرات_سراسری#روایت_شاهد_عینیhttps://t.center/kkfsf