🚩🚨📄 #بحران_خلاء #جانشینی
موضوع #جانشینی در حکومتهای سلطنتی هماره یک موضوع بنیادی میماند. ورای تضاد همیشگی
شاه و ولیعهد، تضادهای اطرافیان نزدیک به شاه نیز یک تهدید دائمی هم برای شاه و هم ولیعهد جانشین شاه محسوب میشود. بهگونهای که در رژیم واژگون شدهی پهلوی هم عملکردهای
برادران و خواهر شاه یک نگرانی و تهدید بالقوهای برای
فرح دیبا بود که آیندهی سلطنت پسرشان را محل تردید قرار میداد. از اینرو پذیرش ولیعهد هم نزد نخبگان حکومتی و هم عوامل مؤثر در قدرتهای خارجی در استقرار حکومت ولیعهد حائز اهمیت بود.
چندانکه حتی تنها شرط موفقیتآمیز
#رضاشاه برای ترک صحنهی قدرت و ترک ایران، ضمانت سران نیروهای متفقین برای جانشینی پسرش محمدرضا از طریق
نخستوزیری سیاستمدار کهنهکاری چون #فروغی با
#بریتانیا به انجام رسید. همو بود که به ازای آن مسئولیت، ضمن ایجاد فضای باز سیاسی برای احزاب چپ از جمله
«حزب توده» به نیابت از سیاستهای شوروی و با افزودن «متمم قانون اساسی به موجب ماده واحده مصوبه مجلس موسسان در تاریخ ۲۱ آذرماه ۱۳۰۴» تغییری در قانون اساسی به عنوان اصل سیوهفتم تصویب شد که شامل این قید برای جلوگیری از خروج سلطنت از
خاندان پهلوی بود: «در صورتی که پادشاه اولاد ذکور نداشته باشد، تعیین ولیعهد برحسب پیشنهاد شاه و تصویب مجلس شورای ملی به عمل خواهد آمد، مشروط بر آنکه آن ولیعهد از
خاندان #قاجار نباشد...»
💢اکنون موضوع انتقال قدرت نیابتی از سوی خلیفهی معاصر و جانشیناش دشوار شده است، زیرا نه توافقاتی با قدرتهای خارج
ـ آمریکا و اروپاـ صورت گرفته که به الغای تحریمها منجر شود، تا پولهای نفتی به کشور سرازیر گردد؛ نه حمایت دو قدرت
روسیه و چین در قبال امتیازات اقتصادی اطمینانبخش است؛ از دیگر سو اعتراضات سراسری که نوید انقلاب میدهند، و از مدتها پیش هم مردم با شعار؛
«مجتبی بمیری، رهبری رو نبینی» اجازهی گذار به حکومت ولیعهد را مسدود کردهاند؛ و نه حتی
فقها و سیاستمداران متعدد درون حاکمیت فرصتهای بهوجودآمده در این گسست را برای تحمیل گزینهی مد نظرشان برای رهبری آینده را از دست خواهند داد.
اکنون میتوان متوجه شد که، خامنهای؛ افزون بر هراس از تودهی مردم، حتی از نیروهای دوگانهی،
#اصولگرا ـ #اصلاحطلب درون حکومت نیز گریزان است و منتقدان دلواپس را پشت در میگذارد. پر واضح است که آنان با درک موقعیت گسل در قدرت، مسأله را فراتر از مشورت خواهند برد تا گزینهی خود را تحمیل نمایند. هر یک از ملازمان و مشفقان، آلترناتیوهایی در چنته دارند؛
#لاریجانی مغضوب ریاستجمهوری برای مشاورهی «علاج»
برادری دارد که مدعی رهبری آینده بود. اصلاحطلبان
#حسن_خمینی را چونان گزینهی رهبری فراتر از
#خاتمی تدارکاتچی منفور یدک میکشند. اما چنانچه،
سلطنت قابل اعاده به خاندان قاجار نبود، رهبری هم به #خاندان_خمینی قابل عودت نیست. برای همین، اگر تمام این دلواپسان با پیشنهادههای «نجات نظام» پشت در بیت به صف ایستاده باشند؛ از آنجا که دغدغهای برای جانشینی وجود دارد، نیاتشان کفایت نخواهد کرد؛ زیرا رهبری بر دغدغهی حفظ نظام هم اولیتر است و حتی هر ایدهی اصلاحطلبانهای همچون بدیل انقلاب گزینهی بدیل جانشینی را تهدید میکند. تا لحظهای همانند لحظات پایانی شاه فرا رسد که حتی برای ولایتعهد هم دیر شده و بنیانهای کل رژیم به لرزه درآمده است. اما پذیرفته نخواهد بود که؛ جانشینی
"#سیدمجتبی" با سایهی
"سیدحسن" تهدید شود؛ البته سخنان اصلاحطلبان شنیده خواهد شد؛ اما وقعی گذاشته نخواهد شد.
تنها راه برونرفت از بحران جانشینی، تمرکز به نیروهای خشونتطلب وفادار به جانشین است. تا اولویت حفظ تمامیت ارضی، امنیت مردم، بیضهی اسلام هم که لطیفهای بیش نیست. حکومت با ترس از رقبای رهبری، با نسخهی خشونتبار نیروهای
anti-revolutionary پیش خواهد رفت تا زمانی که شیرازه کار از هم بپاشد و دست یازیدن به سوی نیروهای
Counter-revolutionary (ضدانقلاب عملیاتی و تدابیری که بعد از وقوع انقلاب برای خنثی کردن آن انجام و اتخاذ میشود) رژیم دیگر مفید به فایده نخواهد بود؛ چه
#ظریف و
#روحانی باشند، یا
#خاتمی و
#خمینی، یا
#میرحسین و
#تاجزاده. مراجعه به هیچ نیرویی مشابه در بیرون از حکومت هم موجود نیست. رژیم،
شاهپور بختیاری ندارد که با فرستادن شاه به خارج، ضامن سلطنت شاهزاده باشد و
فروغی ندارد که با قدرتهای بیگانه برای تداوم سلطنت مذاکره کند.
خلیفه از مردم میترسد و هیچ حامی و پشتیبانی از سوی قدرتهای سرمایه ندارد، دژهای ارتجاع شرق ـ چین و روسیه ـ فاقد چنان پتانسیلی هستند که به سفلگان بحرانزای سرمایه بیش از این نزدیک شوند و در نتیجه حکومت به سوی نابودی میتازد.
#لینک:
https://t.me/kkfsf/27315
#زندهباد_انقلاب
@kkfsf :
به ما بهپیوندید