⬛️🟨 «
جنگ همه عليه همه»
#هابز درست گفته بود؟!
#جامعهی_دوقطبی: پروپاگاندای دلواپسان مغضوب رژیم♦️این صورتبندی، عمیقاً غلط است. اینجا مقاومت اجتماعی/طبقاتی در برابر سیستم زور است و این روحانی، نمایندهی سیستم زور و استبداد است و زن جوان قمی، نمایندهی یک اکثریت گستردهی تحت تحقیر و جباریت میباشد.
جمهوری اسلامی با “مردم خودی” و با قدرت رانت و اعطای امکانات و فراهم کردن فضای تبعیض، از
جامعه «شهروندزدایی» کرده، و این بخش کوچک از مردم خودی، نه شهروندِ صاحب رأی و نقد و نظر که «چرخدندههای استبداد» شدهاند. برای همین، این مردم خودی، امتیاز و رانت میگیرند و در سرکوب مشارکت میکنند.
♦️دستگاه سرکوب فقط در دستگاه قضائیه و بازجو و یگانویژه و اوباش لباسشخصی خلاصه نمیشود؛ سرکوب یک دستگاه عظیم است که با سرکوب دستمزدی طبقه
ی سرمایهدار بر علیه کارگر تا به اتوبوس و درمانگاه و دانشگاه و خیابان و مترو میرسد و همین آخوند، همان زن جوان چادری را که جلوی مترو تذکر میدهد، همه در امتداد دستگاه سرکوباند.
♦️اینکه «ایران دو جامعهای» است و نظریهی هابزی «جنگ مردم با مردم» است، القای دلواپسان رژیم جاسلامی است، ما با «یک
جامعه
ی تحت سرکوب» و «یک اقلیت حاکم مسلح به پول نفت و اسلحه و رسانه و مالیات» طرف هستیم.
جامعه
ی ما در «جنگ داخلی» نیست، در قلب «مقاومت» اجتماعی/ طبقاتی و در برابر حکومت مستبد قرون وسطایی و دولت سرمایه قرار دارد؛ حکومتی که «ایدیولوژیاش بر «خون و تحقیر نظاممند» بنا شدهاست.
♦️کسانی که از «جنگ داخلی» میان بخشی از مردم بر علیه بخش دیگری از مردم حرف میزنند، دفاکتو در میانه ایستادهاند و دعوای «دو مقصر» را نظاره میکنند و خود را فراتر از دو وجه درگیر و «عقل کل» میپندارند؛ درحالیکه وجه مبارزه
ی اجتماعی/طبقاتی در هیئت «جنبش و مقاومت»، از محیطهای کار تا خیابان و مدرسه و بیمارستان … یک مبارزه
ی سرتاسری با نظامی از روابط و مناسباتی است که از بیت رهبری تا همین خیابانها و درمانگاهها و متروها جریان دارد.
♦️جامعهی ما «در حال مقاومت» در برابر دستگاه دولتی است که میخواهد عرصه خصوصی و عمومی را یکجا ببلعد. شکلی از مقاومت اجتماعی، با ایستادن بهسبک همین زن جوان: محکم، صریح و شجاع، که آزادی را هدف میداند، با اشکالی از مقاومتهای متعددی که با شعار «حقتو فریاد بزن» دولت طبقاتی را مورد خطاب قرار میدهند، مغضوبین درونحکومتی حاملان و کنشگران این جنبش اجتماعی/طبقاتی را از ورود به
«جنگ داخلی» منع میکنند. این مقاومتی است که
«عقلانیترین کنشها را در برابر تحقیر و سرکوبهای نظاممند» برمیگزیند. در دل تمامی این حرکات، یک رویکرد
ایجابی وجود دارد که بر
مانیفست زن، زندگی، آزادی استوار ایستاده است. یک عقلانیت در برابر وضعیت مداومِ تحقیر که اگر در برابر این تحقیر سیستماتیک کسی خشمگین نشود، مشکل اساسی دارد؛
یعنی ناتوان از ارتباط با محیط اطراف است.
https://t.me/kkfsf/33736
به ما بهپیوندید:
https://t.center/kkfsf