🚩🚨جامعهی ما با دلار تا کجا پیش خواهد رفت؟●💰#دلار که امسال را با نرخ ۱۶هزار تومان شروع کرده بود حالا روز گذشته از کانال ۲۰هزار تومان هم عبور کرد و با شکستن رکورد بالاترین نرخ یکسالونیم گذشته رقم ِ شدن به سقف قیمت تاریخی خود یعنی مرز ۳۰هزار تومان است.
در این راستا قابل تصور است که این افزایش نرخ به معنای خارج شدن افسار بازار ارز از دست بانکمرکزی است و دلار از پلههای صعود به کانال زیر ۲۰هزار تومان عقبگرد نخواهد کرد. چنانکه روند افزایشی بازار ارز در یکسال گذشته از ادامهدار بودن روند صعود نکاست. جاییکه امروز دلار از سد ۲۰هزار تومان هم عبور کرده است.
● با یک محاسبه ساده ریاضی، میتوان تخمین زد که؛ با استمرار روندهای دهه ۹۰ در ۱۰ سال آینده یعنی؛ ۱۴۰۹ (حدود ده سال بعد و پس از پایان دولت بعدی) شاهد این موارد خواهیم بود:
قیمت دلار: ۳۶۰ هزار تومان
قیمت سکه: ۱۹۶ میلیون تومان
هر متر مربع مسکن تهران: ۱۷۰ میلیون تومان
حجم نقدینگی: ۱۷ هزار هزار میلیارد تومان
حداقل حقوق: ۱۰ میلیون تومان
این موارد تنها برای نمونه و مشخصشدن عمق وخامت شرایط
#بحران_اجتماعی بیان شد و محاسبه آنها چندان مبنای علمی ندارد. وضعیت اقتصاد ایران وخیم تر از آن است که بتوان با تصور ریاضی محاسبه نمود. این ارقام تنها برای برآوردی است که، متوجه شرایط بشویم. امروز دیگر به این بیندیشیم که کدام روش، پاسخ مناسبی برای خروج از بحران عمیقاً ساختاری مزمن اقتصادی/اجتماعی جامعه ایران است؛
#رفرم_یا_انقلاب#ضرورت_کدام_است؟
● مسأله این است که اقتصاد ایران را نمیتوان در نگرانی افزایش نرخ دلار از بیست هزار تومان به بالا تعقیب کرد، یا خانه چند میلیاردی. بحران را با گسترش بیکاری و فقر و استمرار کاهش رفاه مردم در دههی صفر اقتصاد ایران (دههی آینده) بایستی دید.
اگر جامعه بطور خودآگاه دست به انتخاب و مطالبه بزند، و از چشمانداز انتخاب میان بد و بدتر جناح/باندهای رژیم فاصله بگیرد و خود را برای ورود به مناسبات کاملاً دگرگونه اجتماعی/اقتصادی نوین تدارک ببیند، خود را از تداوم روزهای سخت و پر مشقت خارج خواهد ساخت. اما اگر زمان را به وعده و وعیدهای از امروز به فردا و شعارهای توخالی “اقتصاد مقاومتی”، “جهش تولید” و این قبیل فریفتاریها بگذراند، آنوقت محاسبه تخمینی بالا را میتوانیم بعنوان نقطهی عطف اقتصاد ایران در نظر بگیریم. کافی است در توهم پروژههای اصلاحات ساختاری به سمت رشد و توسعه کشور حرکت کنیم و هیچوقت هم به آن نرسیم. تنها آلترناتیو اجتماعی در عبور از این باتلاق بحرانی، تدارک برای
تأسیس امر مشترک اجتماعی از طریق انقلاب سیاسی/اقتصادی و نه صرفاً انتقال دولت سیاسی از دستی به دست دیگر و حفظ همان مناسبات طبقاتی و ستمگرانهی بردگی میباشد.
● بس است باور به اینکه، از رقابت آزاد به دمکراسی دست خواهیم یافت. مهد دمکراسی که ما هرگز بدان دست نخواهیم یافت بطور مطلق در ایالات متحده هم اکنون در شُرف اجراست. شکل تراژیک/کمدی آن نیز در خاورمیانه و دیگر مناطق جهان انسانها را مصلوب نموده است.
💢زمان به سرعت خواهد گذشت.#انقلاب_سخت است، اما سرشار از امید و زیبایی، انقلاب ۵۷ را اینبار
#بدون_رهبری ارتجاعی آن بخاطر آورید.
https://t.center/kkfsf