خبرمازندران 🇮🇷🇮🇷

♨️ باز آب، خون می‌شود
✍🏻 مسعود امیرزاده

حدود هفت سال پیش بود که به اتفاق دو تن دیگر از کنشگران محیط زیست وارد منطقه پاکتراشی جنگل در مخزن سدگلورد شدم. به چشم خود صحرای محشر را می‌دیدم، صدای اره های برقی لحظه ای جنگل را آسوده نمی‌گذاشت و درختان عظیم الجثه برای امکان بارگیری قطعه قطعه می‌شدند. در این میان انجیلی ها رنگانگ اما آهنین برای بریدن از جنگل بیشتر از آزادها، افراها، بلوط ها …ضجه می‌زدند. جنگل بود که بیابان می‌شد.در این میان راننده‌ای که مشغول بار زدن تن‌های سبز هیرکانی بود آهسته و محزون زمزمه میکرد؛ « دلتون اومد اینجوری این زبون بسته ها را ببرید؟!»
باری مخزن سد گلورد را در حالی ترک کردم که از این همه ستم و زشتی چکیده از سرشت همنوع خویش شرمساری همه تاریخ را بر دوش می‌کشیدم.چندی بعد شنیدم آن خون که آنروز به چشم دیدم در همان حوالی در جویبار دیگری جریان دارد.
مادری در همان روستایی که قرار است در مخزن سد گلورد زیرآب برود، یادگاری از جنگ‌ دارد،شهیدی غواص که در روستای مادری آرمیده است.مادر در مقابل توسعه خواهان سد ساز مقاومت میکند و حاضر به تسلیم گنجینه مدفون خود نیست، توسعه میخواهد چکار؟ سد میخواهد چکار؟ خانه دیگر میخواهد چکار؟
تمام دارایی او فرزندی است که استخوانهایش به زادگاه بازگشته و بعد از مصافی خونبار آرمیده است.اما از قرار پیکار دیگری آغاز شده است و داستان تلخ مرگ دست و پا بسته شهید غواص به شکل دیگری تکرار خواهد شد.یکبار دیگر دلبندش غرق آب خواهد شد و باز آب رنگ خون او خواهد گرفت…مهیار هزار جریبی در همان سالها این رخداد را در قالب تئاتری به نمایش درآورد که «سرخ او » نام گرفت. و در واقع پیکار کلامی مادر شهید با عوامل سد سازی است که میخواهند او را اقناع کنند و او که به جز آرامیدن شهیدش چیزی برایش نمانده است، مقاومت میکند….
اما مگر قصه درد ما همین یکی است و زخم گلورد و مهربان رودش آخر شاهنامه تلخ ما است؟!
آری!این زهر مکرر است و باز آب‌ها ، جنگل‌ها، خاک‌ها، دل‌ها،چشم‌ها…خون خواهد شد. قرار است سد دیگری در میانه هیرکانی احداث شود در همان حوالی بنام سد زارم رود.
سدی در بالادست سد فقیر شهیدرجایی و سرشاخه رودخانه تشنه کام تجن!
شاید همان گزارش وضعیت فعلی حوضه تجن برای رد کردن هر پروژه ای بالادست آن کفایت کند اما اگر این هم نبود ما مجاز بودیم در میانه هیرکانی چنین خون به پاکنیم؟
آیا ما اجازه داریم ارزشمندترین گونه های گیاهی و درختی هیرکانی و جنگل باستانی خود را از دم تیغ بگذرانیم؟
آیا این آب های رنگ خون، این آب های آبرو برده، این آب های بر پیکر بریده ایستاده را خیری هست و یا هر چه هست شر است و نفرین؟!
نفرینی که دامان همه ما را گرفته است.

#سد_گلورد
#حوضه_تجن
#سدزارم_رود
#سد_شهیدرجایی
#سرخ‌او

🆔 @khabaremazandaran