جان جهان دوش کجا بودهای نی غلطم در دل ما بودهای آه که من دوش چهسان بودهام آه که تو دوش که را بودهای رشک برم کاش قبا بودمی چون که در آغوش قبا بودهای زهره ندارم که بگویم تو را بی من بیچاره چرا بودهای آینهای، رنگ تو عکس کسیست تو ز همه رنگ جدا بودهای رنگ رخ خوب تو آخر گواست در حرم لطف خدا بودهای تصنیف #جان_جهان شعر از حضرت #مولانا خواننده: #محمدرضا_شجریان آهنگساز: #پرویز_مشکاتیان @ketabeabii