رفتی و از تو جدا، آشفتهام بهخدا
نی در دلم طربی نی بر لبم سخنی
تو باغ پرفرحی در شهر نور و سرور
من تک درخت ملال در وادی الحزنی
شاخ شکسته منم نای فسرده منم
افسردهام چه زنم؟ افسرده را چه زنی؟
دانی که چیست جهان بی فرّ دولت دوست؟
بی عشق جان و دلی، بی جان و دل بدنی
مستفعلن فعَلن، مستفعلن فعلن
تن تن تنن تننن، تن تن تنن تننن
تا در دل شب تار، گرید شکسته دلی
تا در دل چمنی، خندد گلی، سمنی
یا رب که سایهٔ دوست جاوید باد بلند
هرجا که سوته دلان سازند انجمنی
#محمدعلی_موحد (١٣٠٢.٠٣.٠٢)
#شاهد_عهد_شباب#نشر_کارنامه#مجموعه_شعر@ketabeabii