نجم الدین رازی در
#مرصادالعباد، عاشقانه ترین وصف
از آفرینش آدمی را آنگاه که کار به خلقت
#دل میرسد اینگونه به تصویر
میکشد: «پس،
از ابر کَرَم، بارانِ محبّت بر خاک آدم بارید
و خاک را گِل کرد
و به یَدِ قدرت، در گِل
از گِل، دل کرد»
هربار خواندن این عبارت مانع ناامیدای ام
از نسل بشر
میشود. آدمی همان دلی است که خداوند به دست خویش
و با خونِ دل، بی واسطهٔ هیچ فرشتهای آفرید. پس ناامیدی
از نسل بشر بیمعنی است که خداوند مرا به جان باور دارد. پس بیهوده نیست هر آنچه
از او
میرسد را
از دوست بدانم حتی اگر
#ویروسی چنان ناشناخته باشد که ندانند جهشی در طبیعت بوده یا محصول آزمایشگاهی نامعلوم. مهم فهم من است
از چرایی خلقتم؛ باقی بهانه است. مهم پیبردن من به توان روحیم در بدترین
و سختترین بزنگاههای تاریخ است خواه سیل
و زلزله
و جنگ باشد، خواه ویروس
و قرنطینه
و تاثیرات آن بر من ،بر مردمانم بر طبیعت.
قبل
از #کرونا جهان را چگونه
می دیدیم؟ تا چه حد قدردان داشتههایمان بودیم ؟بعد
از کرونا چه خواهد شد؟
همهٔ اینها در حال
و این لحظه قابل فهم است.
کرونا در همین مدت کوتاه ما را شرمندهٔ طبیعت کرد. چقدر با کمرنگ شدن حضور ما، حال ِهوا
و زمین
و تمام آفریدهها جز انسان خوب تر شد. ما چه خودخواه بودیم؟
نه فقط با جهان که با خودمان با عزیزانمان. حالا ما دلتنگ همدیگریم.دل تنگ در آغوش کشیدن هایی که قدر ندانستیم. بوسیدن هایی که به هر دلیل
از خشم
و کینه تا گرفتاری
و مشغله
از دست دادیم
و نبوسیدیم .انگار قبل
از کرونا، زمان ضرب در ابدیت شدهبود
و ما با خیال راحت به خودمان به عزیزانمان وعدهٔ بعدی را
می دادیم که حالا قدرش را
می دانیم. دیگر محال است حال دلتنگی مان را به بعد وعده دهیم. مگرنه؟
اینکه بعد
از کرونا ما بمانیم
و یک دنیا ترس یا وسواس فکری
و جسمی، اینکه همچنان خودخواهانه بتازیم
و از هر آب ِگل آلودی ماهی منفعت خویش را صید کنیم همه
و همه به خودمان بستگی دارد. به حال
و فکر
و روح همین لحظهها. همین لحظهها که شاید ما هم در دورهٔ نهفتگی بیماری هستیم
و ویروس در جانمان پنهان است. مهم ابتلا
و بهبودی
و مرگ نیست. مهم رسیدن به یک پرسش ساده است
و بس. آیا جهان بدون خودخواهی، بدون جهل، بدون فرصتطلبی، یا اصلا با واژگان مثبت بپرسیم، جهان با مسؤلیت پذیری فردی
و اجتماعی، با مهربانی، با همدلی، با وظیفهشناسی
و هزار بایدی که باید در خود به وجود آوریم .چقدر زودتر
می توانست یا هنوز هم
میتواند بر مرگ
و بیماری جهانی غلبه کند؟
کرونا یادمان داد تا به همدیگر نیندیشیم خودمان هم در امان نیستیم ....
#لیلا_درخش #از_کرونا_امید_و_آگاهی_میسازیمLeila_derakhsh
@ketabeabii