وقتى تو را از من جدا ميكرد ، تقديرم...
گفتم كه بعد از رفتنِ تو ، زود ميميرم
گفتم : نرو ، دنيا پس از تو شكلِ "تنهاييست"
گفتى كه "تنهايىِ ما" تن پوشِ زيباييست...
گفتم كمى با دوستانت باش ، شب برگرد
گفتى رفيقى نيست در همراهىِ اين درد
گفتم نميفهمم چرا اينگونه اى با من
گفتى : نمى دانم تو نشنيدى مرا ، يا من ...
گفتم برو تا بغض را در سينه نشكستم
گفتى كه با يادِ تو شبها ، بى گمان مستم
گفتم : نگو "مستى ست تنها راه درمانم"
گفتى : گمان كردى كه اينها را نميدانم ؟
گفتم تو تنها نيستى وقتى خدا با ماست
گفتى : خدا غمگين ترين تصويرِ يك "تنهاست"
گفتم كه بعد از رفتنت ، "اندوه" ميخوانم
معناى شعر "ساربان" را خوب ميدانم
گفتى ولى من در غيابت شعر ميگويم
لبخند ، را در "خاطراتِ با تو" ميجويم
گفتم پس از تو تا سحر ، صد بار بيدارم
گفتى تو "بيخوابى" ولى من بى تو "بيمارم"...
گفتم كه تنها ميشوم بعد از تو بيش از حد
گفتى : عزيزم اين زمين گرد است ، ميچرخد
گفتم خداحافظ ، ولى يادِ تو چون "داغيست"...!!
گفتى خداحافظ ، پس از من هم جهان باقيست...
#كارن_مقدم@Karen_moghadam