kurdish women against ♀️♂️gender discrmination✌

ــ چند زن در اطراف خود می‌شناسید که به دلیل نامرتب‌بودن خانه و به دلیل اینکه یک روز نتوانسته خانه را نظافت کند، مورد سرزنش اطرافیانش بخصوص همسر و خانواده همسرش قرار گرفته است؟ چند زن به دلیل سوختن غذا یا آماده نشدن غذا سر وقت به‌دست همسرانشان مورد ضرب و شتم قرار گرفته‌اند؟ آمار دقیقی از خشونت خانگی در ایران به دلیل محدودیت‌ها و ممنوعیت‌های صحبت کردن از خشونت خانگی و سرکوب حکومتی وجود ندارد. اما یافته‌های یک کار مطالعاتی در چند شهر بزرگ ایران نشان می‌دهد حدود ۷۷ درصد زنان این مناطق حداقل یک نوع خشونت خانگی را در دوره زمانی مورد بررسی قرار گرفته، تجربه کرده‌اند. بسیاری از کارشناسان اجتماعی معتقدند خشونت خانگی در ایران به دلیل نبود قوانین حمایتی و ترس زنان از عواقب گزارش خشونت خانگی، بسیار گسترده‌تر از سطح جهانی است. بر اساس آخرین گزارش تحقیقی منتشر شده توسط روزنامه شرق، هر چهار روز یک زن در ایران توسط مردان خانواده خود به قتل می‌رسند. در روزهای اخیر خبر دو زن‌کشی توسط رسانه‌ها منتشر شد. علت هر دوی این قتل‌ها «دستپخت زنان» عنوان شده است. قتل اول قتل زنی است که به گفته بازپرس جنایی تبریز همسرش او را به دلیل مصرف زیاد رب، به ضرب گلوله به قتل رسانده است. بنابر اظهارات بازپرس ویژه قتل عمد دادسرای عمومی مشهد، قتل دوم به دلیل نارضایتی مرد از دستپخت زن و با ضربات متعدد چاقو و جلوی چشم فرزندانش انجام گرفته است. این دو قتل تنها دو نمونه از خشونتی است که زنان به دلیل کارخانگی که هرروز مجبور به انجام آن هستند، با آن مواجه‌اند. کار خانگی و ارزش آن، یکی دیگر از موضوعاتی است که فعالین زن بارها درخصوص آن صحبت کرده‌اند. زنانی که به دلیل جنسیتشان مجبور به انجام تمام کارهای خانه بدون دریافت دستمزد، داشتن حق مرخصی و بازنشستگی هستند؛ زنانی که از صبح تا شب مشغول خدمات رسانی به اعضای خانواده خود هستند. بچه‌داری، پخت و پز، شستشوی ظروف و لباس‌ها، جارو کردن، انجام خریدهای خانه، رسیدگی به تکالیف بچه‌ها و.... تنها بخشی از کارهای خانگی است که زنان خانه دار و بسیاری از زنان شاغل به طور روزمره «مجبور» به انجام آنها هستند. زنان به ویژه زنان خانه‌دار به‌واسطه مسئولیت انجام کار خانگی که به گردن آنها گذاشته شده است، به طور روزانه در معرض انواع خشونت خانگی قرار دارند. خشونت خانگی و زن کشی‌هایی که بسیاریشان حتی خبری نمی‌شوند و در پستوی چهار دیواری خانه‌ها، به عنوان امری خصوصی که نباید از آنها صحبت کرد برای همیشه
مسکوت می‌مانند.

🖍بنفشه جمالی
#زن_زندگی_آزادی
#رفاه_عدالت_برابری
#خشونت_خانگی #زن_کشی #کار_خانگی #حقوق_زنان

https://t.center/kanla57

به کارخانگی کودکان پایان بدهیم.


بنا به گزارش مرکز آمار ایران در ۹ ماهه اول سال ۱۴۰۱ بیش از ۲۰ هزار کودک دختر وادار به ازدواج شده‌اند.

گرچه کار کودکان دختر از قبل از ازدواج آغاز می‌شود، اما ازدواج کودک، یعنی بهره‌کشی رسمی تمام وقت از کودکان، به عنوان کودکان کارخانگی. کودکان کار خانگی، که به دلیل ماهیت جنسیت‌زده آن، عمدتا کودکان دختر را شامل می‌شود، یکی از انواع پنهان و به شمارش نیامده کار کودکی محسوب می‌شوند.

کودکان دختر در بسیاری از خانواده‌ها به دلیل مردسالاری در کنار عوامل اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی از سنین کم وادار به کار در خانه می‌شوند.

بسیاری از این کودکان حتی اگر امکان تحصیل پیدا کنند، ناچارند تا به کار خانگی به منظور «آمادگی برای ازدواج» اولویت بدهند. به این ترتیب، کار خانگی در خانه والدین‌، مقدمه‌ای برای نقض دیگری از حقوق آن‌ها در قالب ازدواج کودکی است.

در برآوردهایی که توسط برخی از فعالان حقوق کودک انجام شده بود، کار خانگی در خانه والدین در حد یک کار نیمه‌وقت از کودک زمان و انرژی می‌برد. اما بعد از ازدواج، این کار، به کار تمام وقت کودک تبدیل می‌شود.

ناآگاهی کودک نسبت به حقوق خود و ناتوانی او از دفاع از خود باعث می‌شود که کودک بلافاصله بعد از ازدواج یا به مرور برخی دیگر از حقوق خود مانند حق تحصیل را نیز از دست بدهد. برخلاف گفته موافقان کودک‌همسری که آزارخانگی علیه کودکان دختر در خانه شوهرشان را استثنا تلقی می‌کنند، نقض حق کودک بر تحصیل، نقض حق کودکی کردن، کار کودکی و رابطه جنسی با کودک( که تجاوز و آزارجنسی محسوب می‌شوند)، بدون هرگونه آزار روانی و جسمی دیگری، خشونت علیه کودک هستند.

کارهای خانه، به دلیل نداشتن زمان و پرخطر بودن برخی از آن‌ها مانند آشپزی، جا به جا کردن اجناس سنگین، کار با وسایل برنده یا مواد تمیزکننده، جزو کارهای سخت هم به شمار می‌روند و از طریق دیگری نیز قوانین مرتبط با کار کودکان را نقض می‌کند.

#کودک_همسری
#ازدواج_کودکان
#کار_خانگی

https://t.center/kanla57

ظرف‌ها را من می‌شویم

🔸 در ۲۴ اکتبر ۱۹۷۵، نُه‌دهم زنان ایسلند به مدت یک روز دست به اعتصاب زدند. آنها از کار مزدی خود دست کشیدند و کار غیرمزدی‌شان را نیز متوقف کردند، کودکانشان را از آغوش خود جدا و کار خانه را رها کردند. در حالی که پیشتر این همسران، دوست‌دختران، مادران و دختران بودند که از اقدامات مردان در اتحادیه‌های صنعتی حمایت می‌کردند در «روز تعطیلی زنان» این وضعیت معکوس شد. کارفرمایان برای سرگرم کردن کودکانی که به همراه پدرانشان به سر کار آمده بودند مقدار زیادی آب‌نبات و مدادرنگی فراهم آوردند. تمام سوسیس‌ها به فروش رفت. سال بعد، مجلس لایحه‌ی حقوق برابر را تصویب کرد (این نخستین بار نبود که چنین اتفاقی می‌افتاد، در آمریکا در سال ۱۹۶۳ و در بریتانیا در سال ۱۹۷۰ قانونگذاری مشابهی انجام شده بود). این اعتصاب نشان داد که مشارکت زنان تا چه اندازه برای جامعه‌ی ایسلند حیاتی است، اما برابری تنها در رابطه با کار مزدی تحقق یافت. چگونه می‌توان بر شکاف خصوصی/عمومی غلبه یافت؟

🔸 اغلب منابع مربوط به بارداری و مادری توجه‌و ذهن ما را به سمت مسائلی جلب می‌کنند که در واقع با توجه به اوضاع کلی، اهمیت چندانی ندارند. مشکلاتی که با آنها مواجه‌ایم بسیار بزرگ‌ترند: فرهنگی که در آن تمام قدرت حقوقی و اقتصادی تقریباً در دست مردان است؛ جامعه‌ای که در آن سفیدپوست بودن یک هنجار محسوب می‌شود... نظامی اقتصادی که مبتنی بر کار خانگی‌ای است که عمدتاً توسط زنان انجام می‌شود اما به مقدار کافی قدر و ارج ندارد (یا به عبارت دیگر: پدرسالاری، برترپنداری نژاد سفید و سرمایه‌داری آمریکایی). بسیاری دوست ندارند این حرف را بشنوند اما واقعیت از این قرار است: درباره‌ی بارداری راه‌حل‌ها و پاسخ‌های سرراستی وجود ندارد، همه‌ی راه‌حل‌ها و پاسخ‌ها سیاسی‌اند.

🔸 غذا پختن برای دوستان، مراقبت از فرزند کسی برای چند ساعت، انجام کارهای نجاری در مقابل یک ساعت ماساژ، پرورش گیاهان جلوی پنجره یا کاشت سبزیجات در باغچه. اینها همگی نمونه‌هایی از مراقبت و نگهداری‌اند و کار محسوب می‌شوند... به‌شرط آن‌که رابطه‌مان را با آنها تغییر دهیم. درست است، ممکن است از نظر مالی ضرر کنیم اما احتمالاً احساسات و عواطفمان به اشکالی که هنوز برایمان سنجش یا درکشان میسر نیست، شکوفا خواهند شد./نشر آسو
#کار_خانگی
#بیمه_همگانی
#خانه_داری
https://t.center/kanla57

سکانس خوب
سکانسی از سریال 1923 در باب نقد نظام سرمایه داری


#1923
#صنعتی_شدن
#کار_خانگی
#مدرنیسم

‍ 🔖زن ستیزی در تبلیغات

✍ پیام خدابنده‌لو


🔺 کتابهای درسی و میزگردهای صدا و سیمای ایران پر است از ادعاهایی مثل «کالا انگاری زنان در غرب» و «استفاده ابزاری از زن در تبلیغات کالاها» اما زن ستیزی در تبلیغات داخل ایران هر روز ابعاد جدیدی پیدا می کند.

▫️این مورد اخیرش بنری از شرکت «گوشتیران» است که هویت زن بندری را در برقع او دیده لباسی که به او تحمیل شده و نمادی از ارتجاع است که چهره زن را پنهان می کند. عادی سازی پوشش تحمیلی درست در روزهایی که زنان ایران بزرگترین «نه» را به حجاب اجباری گفته اند.

🔺زن در این تبلیغ با «ناز» بودنش تعریف می.شود این ناز بودن قرار است توصیفی بر خوشمزگی سوسیس تولیدی این کارخانه باشد.

🟨 زن، اینجا حتی مثل تبليغات غربی، در حال تبلیغ یخچال و رژ لب نیست بلکه خودش به یکی از کالاها تبدیل شده، کالایی که باید محجبه هم باشد! نیشدار نیست؟ اینکه حتی سوسیس مونث هم حجاب کرده تا لابد کسی را تحریک نکند!

🔺سالیان سال است که در تیزرهای تبلیغاتی ایران، زنان مشغول ظرف و لباس شستن هستند. در یک تبلیغ قدیمی پودر ماشین لباسشویی، سه مرد خانه (که دو تایشان کودک بودند!) پشت سر هم از زن سوال میکردند که «کت و شلوار و جوراب و تیشرت و کلاه آنها را شسته؟ در یکی دیگر آبگرمکن به خانه آمده بود تا «کدبانو بتونه پسر نازو بشوره».

▫️ یکی دیگر از شرکتها حتی اسمش هم «کدبانو» بود تبلیغ پشت تبلیغ جهت تثبیت انداختن وظیفه کار خانگی بر دوش زن دیگر اگر خیلی با زنان مهربان می شدند، اجازه می دادند چند زن هم در تیزر تبلیغاتی تلویزیون سامسونگ کنار مردها فوتبال ببینند! البته به این شرط که در حال میوه پوست کندن یا شال کاموایی بافتن باشند.

🔺البته تبلیغات کالاهای ایرانی فقط زن ستیز نیستند، نژادپرستی هم به اشکال مختلف در آنها وجود دارد مثل برجستگی رنگ پوست دو کودک و تشبیهش به رنگ شیر ساده و شیر کاکائو.


#زن_زندگی_آزادی
#سکسیسم
#گوشتیران
#کار_خانگی
#کار_خانگی_زنانه_نیست



https://t.center/kanla57

✅خدمتکاری که در فرانسه به پارلمان راه یافت: صدای بی‌صدایان خواهم بود

راشل کِه‌کِه، بیشتر عمرش را به عنوان خدمتکار در هتل‌ها و خانه مردم کار کرده است.
مردم فرانسه به او رای دادند و حالا او از این پس نماینده پارلمان در این کشور خواهد بود.
او می‌گوید: «من خدمتکار هتل هستم، یک نظافتچی، نگهبان و خلاصه نماینده تمام مشاغل نامرئی. اما با انتخاب من دیگر این مشاغل در پارلمان فرانسه مغفول نخواهند ماند.»/یورونیوز


#کار_خانگی
#مشاغل_نامرئی_
#علیه_همه_ستمها
https://t.center/kanla57

#روز_کارگر باید بلندگویی بود برای نیمی از طبقۀ کارگر که از کودکی تا لحظۀ مرگ، کار خانگی می‌کند. می‌زاید، می‌شورد، می‌پزد، می‌سازد، تربیت می‌کند، تیمار می‌کند، تولید می‌کند؛ اما بدون مزد.
با آنکه حتی یک روز اعتصاب‌شان چرخ جامعه و تولیدش را از هم می‌پاشاند، اما دولت سرمایه‌داری کارشان را همیشه بی‌مزد نگه داشته. چون برای اکثریت #زنان هنوز بیگاری که از کودکی به آن خو گرفته‌اند «کار» حائز مزد محسوب نمی‌شود. به آن‌ها و ما چنان قبولانده‌اند که #کار_خانگی، یک فعالیت #طبیعی است و تولید اجتماعی نیست. نیمی از عمر هر زن بدین سان از او دزدیده می‌شود؛ صدها هزار ساعات از زندگی‌اش که باید صرف آموزش، کسب مهارت و رشد فردی می‌شد به پای کار خانگی بی‌مزد ریخته می‌شود. در نهایت هم به تبع این بیگاری بی‌مزد و مواجب برای بدیهی‌ترین نیازهای خود وابستگی به همسر پیدا میکند.
از این روست که جنبش زنان نمی‌تواند تغییر ملموسی برای وضع نیمی از جامعه به ارمغان بیاورد مگر آنکه کسب مزد این کار خانگی یکی از اهداف اولویت‌دارش باشد.

عکس: زنان کولبر هورامان

#kolbarnews

🟣 خشونت‌های اقتصادی و اجتماعی علیه زنان در ایران


محدودیت و یا خشونت اقتصادی یکی از ابعاد پنهان و کم‌تر شناخته شده خشونت علیه زنان است که آنها را به رغم داشتن سهمی زیاد در به دوش کشیدن بار زندگی از حقوق و مزایای مالی محروم می‌کند.
خشونت اقتصادی علیه زنان در سطح خانواده و در رابطه همسری از شایع‌ترین اشکال خشونت در ایران است. این موضوع در تحقیقات هم نشان داده شده است. بر اساس تحقیقی که در #ارومیه انجام شده است، ۲۳.۲ درصد زنان، مورد خشونت اقتصادی قرار گرفته‌اند. براساس نتایج تحقیقی دیگر در #کرمان ۳۴.۷ درصد زنان خشونت اقتصادی را تجربه کرده‌اند. طبق بررسی انجام شده در #شیراز، میزان خشونت اقتصادی علیه زنان در خانواده ۲۳ درصد بود بود. در بررسی که بر خانواده‌های #تهرانی در رابطه با خشونت علیه زنان صورت گرفته، ۱۹.۲ درصد زنان، خشونت اقتصادی را متحمل شده بودند.

خشونت اقتصادی در خانواده با خشونت‌های اجتماعی ارتباط تنگاتنگی دارد. بر اساس طرح ملی، رتبه سوم با رقم ۲۷.۷ درصد متعلق به خشونت‌های «ممانعت از رشد اجتماعی و فکری و آموزشی» است که شامل ايجاد محدويت در ارتباط‌های فاميلی، دوستانه و اجتماعی، ممانعت از کاريابی و اشتغال و ايجاد محدويت در ادامه تحصيل و مشارکت در انجمن‌های اجتماعی است. نتایج تحقیقی که در شهر #اردبیل انجام شده است نتایج مشابهی را نشان می‌دهد به طوری که طبق نتایج آن، در ۳۰ درصد خانواده‌ها خشونت اجتماعی وجود دارد.

اعمال خشونت اقتصادی علیه زنان از قبیل کنترل حساب‌های بانکی، عدم اجازه به اشتغال زنان و وابسته نگه داشتن آنان به مردان خود زمینه‌ها و چرخه‌های خشونت را بازتولید می‌کند. زیرا معمولا زنانی که از نظر مالی ناتوان و از بازار کار، اشتغال و استقلال مالی وامانده‌اند، با سرکوب بیشتری دست و پنجه نرم می‌کنند.

این در حالی است که #کار_خانگی به حساب نمی‌آید و به صورت رایگان انجام می‌شود. این نابرابری، قابلیت زنان برای دریافت خشونت و بدرفتاری را افزایش می‌دهد و موجب تداوم وضعیت خشونت به وسیله محدود کردن ابتکار عمل زنان در خاتمه دادن به این وضعیت ‌‌می‌شود.

عدم اشتغال زنان و وابستگی آنان به درآمد مردان نه تنها باعث کاهش ظرفیت زنان برای حمایت از خود می‌‌شود، بلکه بسیاری از مردان هم تحت فشار مالی قرار می‌گیرند چرا که عدم اشتغال زنان به معنای کار بیشتر مردها برای تأمین هزینه‌های زندگی است. از سوی دیگر بسیاری از کودکانی که مجبور به کار هستند، در بسیاری موارد، داشتن درآمد مادر به حذف کار اجباری کودک انجامیده است.
این نوع خشونت نیز انواع مختلفی دارد. در مطالعه‌ای که در #اصفهان صورت گرفت، شایع‌ترین اشکال وقوع خشونت اقتصادی در خانواده‌ها جلوگیری مردان از مشارکت زن در تصمیم‌گیری اقتصادی (۲۵ درصد) و ممانعت آنها از دستیابی زن به استقلال مالی (۱۹ درصد) و خرج کردن درآمد خانواده برای دیگران بوده است.

#همبستگی_علیه_نابرابری_فقر_و_خشونت
#بیست_و_پنج_نوامبر