ما صدای تمامی زنانی هستیم که نام و نشانی داشتند و از سوی پدر، برادر و همسر مرد، متاثر از فرهنگ و قوانین متحجرانه و مرد سالارانه اسلامی حاکم، تحت عنوان "ناموس" به قتل رسیدند.
#ویدا_موحد ، زنی جوان و گمنام که سرآغاز تحولی شگرف در جامعه ایرانی شد .
شش دی ماه نود وشش ، درست شش سال پیش . اگر امروز ، حضور بدون حجاب اجباری، زنان درخیابان در حال عادی سازی است ،نتیجه ی مبارزات و مقاومتها ی فردی و جمعی زنان در فضای اختناق سرکوب است .
«دختران انقلاب، خط زمان را به حجمی سیاسی آبستن میکنند. حجمی از تصویری آگاه. جنبشِ مبارزه علیه حجاب اجباری، آنگونه که در حرکت بدیع، دلیرانه و فروتنانهْ شکوهمند زنان خیابان انقلاب جلوه میکند، یکی از گدازههای آتشینی است که خیزش دیماه از ژرفای آتشفشانی همیشهْ در تب و تاب بهآسمان سیاسی پرتاب کردهاست.»
#بیدارزنی: ششم دیماه سالروز شکلگیری جنبش «دختران خیابان انقلاب» است. صبح ۶ دیماه ۱۳۹۶، «ویدا موحد» با شالی بسته شده بر یک چوب، مقابل قنادی فرانسه (حدفاصل خیابان وصال و خیابان انقلاب تهران) ایستاد. حرکتی که سرآغاز اعتراضات مشابه دیگر زنان معترض به سالها حجاب اجباری شد. پیوند این روز با دیگر روزهای اعتراضات سراسری دیماه ۹۶، فصل جدیدی از حضور قدرتمندتر زنان در قبال حجاب اجباری، اعتراضات معیشتی و تبعیضهای سیاسی و جنسیتی را رقم زد.
قیام #زن_زندگی_آزادی بهمثابه تکهای از زنجیر، در پیوستگی با تاریخی از مبارزات روزمره زنان علیه مجموع اشکال سرکوب و ستم سیستماتیک قرار دارد. تاریخی از مقاومت و ایستادگی با تنهای خستگیناپذیر زنان.
۶ دی #روز_دختران_خیابان_انقلاب است. چهار سال پیش روز ششم دی #ویدا_موحد در اعتراض به #حجاب_اجباری، بالای سکویی در خیابان انقلاب روسری خود را برسر چوب زد و چون تا مدتها نامش مشخص نبود به دختر_خیابان_انقلاب شهرت یافت.حرکت اعتراضی که ادامه یافت و دختران زیادی روسری خود ، نماد حجاب اجباری و سلطه را بر سر چوبی گرفته و اعتراض خود را نشان دادند و مورد حمایت مردم قرار گرفتند .این اعتراضات همزمان بود با خیزش کارگران ،معلمان و بازنشستگان و دانشجویان.