ما صدای تمامی زنانی هستیم که نام و نشانی داشتند و از سوی پدر، برادر و همسر مرد، متاثر از فرهنگ و قوانین متحجرانه و مرد سالارانه اسلامی حاکم، تحت عنوان "ناموس" به قتل رسیدند.
همون سال #اسیدپاشی اصفهان، یعنی سال ۹۳، یه آقایی اومد تو غرفه ما تو نمایشگاه مطبوعات و اون شماره از نشریه رو که راجع به اسید پاشی بود رو برداشت و شروع به تورق کرد. رفتم جلو و باهاش گرم گرفتم و فهمیدم معاون سیاسی امنیتی استانداری اصفهانه. وقتی سمتش رو گفت ناخواسته برآشفته شده که: «اینها کی بودن؟ یعنی شما نفهمیدید هنوز؟» در جواب من، خیلی خونسرد گفت «یه سری مصلح اجتماعی مثل شما!» گفتم: «مصلح اجتماعی مثل من؟ یعنی چی؟» گفت: «شما کاری که به صلاح جامعه میدونید میکنید، اونها هم بنا به صلاحدید خودشون عمل کردن!» یه عده که شنیده بودن چی شد دورش حلقه زدن و شروع کرده داد و بیداد، آقای معاون ولی خیلی خونسرد، در حالی که مدام میگفت «اسیدپاشها مصلح اجتماعی بودن» مجله رو گذاشت سر جاش و از غرفه خارج شد. وقتی زور جریان رسمی بنیادگرایی نمیرسه، سر و کله مصلحان اجتماعیشون پیدا میشه. مسمومیت_دانشآموزان_دختر پیامیه که میگه حالا که شما تن به خواست بنیادگرایی ندادید، به زودی با مصلحان طرف حسابید. مبارزه درخشان و روزمره زنان روز به روز سختتر میشه اما کیه که ندونه پیروزی با زندگیه؟
واقعیت اینه اگه می شد پیروز رو تشییع کرد ، قطعا از 99 درصد مسئولین تشییع جنازه شلوغ تری داشت.