ما صدای تمامی زنانی هستیم که نام و نشانی داشتند و از سوی پدر، برادر و همسر مرد، متاثر از فرهنگ و قوانین متحجرانه و مرد سالارانه اسلامی حاکم، تحت عنوان "ناموس" به قتل رسیدند.
نامه پدر آرمیتا عباسی به مقامات قضایی را در تصویر مشاهده میکنید.
اعتصاب غذا، آخرین راهی است که یک زندانی برای احقاق حقوقش انتخاب میکند، وقتی که صدایش شنیده نمیشود. او از جانش مایه میگذارد تا به بیقانونی و رفتار خارج از ضابطه حکومت اعتراض کند هر یک از ما ممکن بود جای این عزیزان زندانی یا خانوادههای آنها باشیم. آنها ایستادگی کردند و جانشان را به خاطر انداختند. بر ماست که از این عزیزان حمایت کنیم و به مبارزه با بیدادگری تداوم بخشییم.