kurdish women against ♀️♂️gender discrmination✌

#تاریخ_زنان
Канал
Политика
Социальные сети
Новости и СМИ
Религия и духовность
КурдскийРеспублика КореяРеспублика Корея
Логотип телеграм канала kurdish women against ♀️♂️gender discrmination✌
@kanla57Продвигать
230
подписчиков
8,98 тыс.
фото
6,73 тыс.
видео
11,4 тыс.
ссылок
ما صدای تمامی زنانی هستیم که نام و نشانی داشتند و از سوی پدر، برادر و همسر مرد، متاثر از فرهنگ و قوانین متحجرانه و مرد سالارانه اسلامی حاکم، تحت عنوان "ناموس" به قتل رسیدند.
فخرآفاق پارسا؛ حاشیه‌ای بر زندگی، کارنامه‌ی مطبوعاتی و نقش او در آزادی و اعتلای زنان ایران



«من در مدرسه‌ی دوشیزگان وطن درس می‌خواندم. باور کنید پنهان از پدرم به مدرسه می‌رفتم. مادرم می‌دانست و به من هم کمک می‌کرد. اما فلسفه‌ی پدرم این بود که دختر اگر باسواد شود برای پسرها نامه‌ی عاشقانه می‌نویسد! [اما] من خیلی‌ خوب درس می‌خواندم، هر کلاسی را سه‌ماهه تمام می‌کردم. ]یک روز[ پدرم سر رسید و پرسید: چه می‌کنی؟ گفتم: درس می‌خوانم. باحیرت گفت: بگو ببینم چه یاد گرفته‌ای؟ من هم هرچه از فقه و شرعیات می‌دانستم برایش گفتم. گفت: این‌ها که یاد گرفته‌ای خوب است. حالا به تو چیزی نمی‌گویم، اما اگر بشنوم که پایت را به‌ جلسه‌ی امتحان گذاشته‌ای، با اینکه یگانه دخترم هستی با یک گلوله خلاصت می‌کنم. باور کنید خانم که من با آنکه شاگرد اول کلاس بودم، فردای آن روز در جلسه‌ی امتحان حاضر نشدم.»[1]
بتول، که بعدها به فخرآفاق تغییر نام داد، در سال ۱۲۷۷ خورشیدی چشم به جهان گشود. پدرش مذهبی و سخت‌گیر بود و مادرش نواندیش. در خانواده‌ی او حتی یک نفر باسواد وجود نداشت. با این حال، در پنج‌سالگی نزد ملاباجیِ محله، قرآن و مقدمات خواندن و نوشتن را آموخت[2] و از شش‌سالگی، دور از چشم پدر، که مخالف رفتن دختر به‌ مدرسه بود، وارد دبستان دخترانه‌ی دوشیزگان تهران شد. دوشیزگان دیواربه‌دیوارِ خانه‌ی آنها بود و از آنجا که مادرِ بتول در این مدرسه گلدوزی و خیاطی می‌کرد، مسئولان مدرسه در خفا به دخترش درس می‌دادند. بتول تا کلاس ششم درس خواند اما پیش از امتحانات نهایی با مخالفت پدر مواجه شد و از حضور در آزمون بازماند. او خود می‌گوید: «مقاومت دختری دوازده‌ساله در مقابل پدرش غیرممکن بود...
🖍اسفندیار دواچی
#تاریخ_زنان
#حق_زندگی
#حق_آموزش
#جنبش_زن_زندگی_آزادی
https://t.center/kanla57
👇
This
📝 زنان در سنگر؛ چگونه زنان کمون پاریس را ساختند

🖍مهدی شبانی


✍️ کمون پاریس یک جنبش انقلابیِ سوسیالیستی بود که در سال ۱۸۷۱ مدت کوتاهی بر پاریس حکومت کرد. این کمون پس از شکست فرانسه در جنگ با پروس و در پی شورش همه‌ی ناراضیان با هر مرام و عقیده‌ای تأسیس شد و برنامه‌ای رادیکال برای اصلاحات اجتماعی و اقتصادی داشت.

زنان به‌طور فعال در کمون مشارکت داشتند. کمیته‌های هوشیاری ایجاد کردند. خواهان آموزش بهتر برای دختران و حقوق برابر برای زنان شدند. مهمات و لباس فرم برای گارد ملی تولید کردند. جان خود را به‌عنوان پرستار و آشپز در میدان‌های جنگ به خطر انداختند. سنگرهای دفاعی در سراسر شهر ساختند و در ماه مه در نبرد نهایی علیه ارتش ورسای در کنار مردان جنگیدند. اما به‌علت سلطه‌ی طرفداران پی‌یر ژوزف پرودون، آنارشیست معروفِ زن‌ستیز، بر شاخه‌ی پاریس «انجمن بین‌المللی کارگران» که از مهم‌ترین سازمان‌های کمون بود، به زنان اجازه‌ی رأی‌دادن یا نامزدی برای مناصب دولتی ندادند.

هرچند زنان می‌توانستند در فعالیت‌های سیاسی شرکت کنند و در کنار مردان در دفاع از کمون بجنگند، اما همچنان در زندگی روزمره با تبعیض و نابرابری مواجه بودند. بسیاری از زنان با دستمزدهای کم، ساعات طولانی کار می‌کردند و همچنان در معرض خشونت و استثمار بودند.

🔺ظهور جنبش زنان و ریشه‌های مشارکت سیاسی زنان

قبل از شورش پاریس، فمینیست‌های فرانسوی به طیف وسیعی از مسائل مربوط به برابریِ جنسیتی، به‌ویژه برابری سیاسی و حقوقی، می‌پرداختند. قوانین، زنان را از شهروندیِ کامل محروم می‌کرد، زنانِ متأهل را از استقلال جسمانی بی‌بهره می‌ساخت (شوهر از حقوق نامحدودی برای دسترسیِ جنسی به بدن همسرش برخوردار بود) و زنان را بی هیچ حقوقی در کنار «نابالغان ... مجرمان و افرادی که از لحاظ ذهنی ضعیف بودند» قرار می‌داد.

در میان اکثر فمینیست‌ها با توجه به خاستگاه اجتماعی‌شان، دو نوع مطالبه قابل تفکیک بود. زنان تحصیل‌کرده عمدتاً بر برابریِ سیاسی و مدنی (حق رأی) تأکید می‌کردند؛ زنان طبقه‌ی کارگر بیشتر بر حقوق برابر و دسترسی به آموزش برای دختران تمرکز می‌کردند.

در دوران کمون، اکثر فمینیست‌ها اهداف حقوق‌محور را کنار گذاشتند. آن‌ها این شورش را پایان نهادهای سرکوبگر قدیمی و آغاز نظم جدید می‌دانستند. انقلاب این فرصت را برای فمینیست‌های طبقه‌ی کارگر، سوسیالیست و آنارشیست فراهم کرد تا ورای اختلافات سیاسی با نابرابری‌های ساختاریِ جنسیتی و طبقاتی مبارزه کنند. زنان کمون، با حمایت برخی از مردان، به مبارزه با موانع جنسیتی در کار، سیاست، مذهب و آموزش‌وپرورش پرداختند.

تعداد کمی از رهبران مرد کمون، به مسائلی که مستقیماً به سرنوشت زنان مربوط می‌شد، اهمیت می‌دادند. هرچند زنان در این دوره به مناصب قدرت دسترسی نداشتند اما بسیاری از اقدامات کمون به حقوق خانواده‌ها و کارگران مربوط می‌شد، از جمله به رسمیت شناختن رابطه‌ی آزاد جنسی (جنبش به زنان بیوه‌، متأهل یا غیر متأهل، و همچنین به فرزندان مشروع یا نامشروعِ آنها مستمری پرداخت می‌کرد). حرکت به سوی حقوق شهروندیِ برابر برای زن و مرد، دسترسی به تحصیل و تسهیل طلاقِ زنان از پیامدهای غیرمستقیم این اقدامات بود.

در دهم ماه مه ۱۸۷۱ در یک گردهمایی سیاسی در کلیسای سنت-سورینین پاریس، سخنرانی یک کارگر جنسی به نام آماندا حاضران را شگفت‌زده کرد. او پیشنهاد داد که گردانی متشکل از «زنان عمومی» (filles publiques) (کارگران جنسیِ ثبت‌شده در اداره‌ی پلیس) برای دفاع از کمون پاریس دربرابر ارتش فرانسه ایجاد شود: «ما بیش از ۲۵هزار نفریم. خب، اگر آنها ]رهبران کمون[ ما را سازمان‌دهی و مسلح کنند، قدرت ورسایی‌ها را از بین خواهیم برد!» پیشنهاد او با تشویق‌های طولانی همراه شد.

برخی از انقلابیون، مانند آنارشیست معروف لوئیز میشل، به‌طور جدی از مشارکت زنان در کمون دفاع می‌کردند و بر نقش بالقوه‌ی کارگران جنسی، به‌ویژه در مبارزه برای رهاییِ اقتصادی، تأکید می‌کردند. اما بسیاری دیگر از فعالان کمون از کمک به کارگران جنسی که در کمیته‌های هوشیاری فعال بودند و حتی در نبرد علیه ارتش ملی فرانسه شرکت می‌کردند، امتناع می‌کردند. هرچند کمون چالش بزرگی دربرابر سلسله‌مراتب بورژواییِ رژیم‌های قبلی بود، اما بسیاری از انقلابیون همچنان نگران بر باد رفتن اخلاق اجتماعیِ رایج بودند.

پیام‌های متناقض حمایت از تن‌فروشی و محکومیتِ آن نمونه‌ای از نگرش‌های متضاد اعضای کمون به نقش زنان، به‌ویژه کارگران جنسی، و حاکی از تداوم اخلاق‌گراییِ جنسیتی است که جنبش‌های انقلابی را برای مدتی طولانی متأثر می‌ساخت./نشر آسو

#تاریخ_زنان
#زنان_سیاست


https://t.center/kanla57
"انجمن نسوان تبریز" که به عنوان نخستین انجمن زنان ایران، درست چندماه پس از اعلان مشروطیت در تبریز تأسیس شد، گام نخستین را در فعالیت متشکل زنان ایران برداشته است.
افتخار بنیان نهادن این انجمن به نام صاحب سلطان خانم همسر میرزا ابراهیم خان شرف الدوله (نماینده اعیان تبریز در دوره اول مجلس شورای ملی) و مادرش حاجیه رقیه سلطان خانم که هر دو از زنان باسواد زمان خود بودند، ثبت شد...
اولین جوانه انجمن‌های زنان ایرانی با اهدافی چون تشویق زنان به مشارکت بیشتر در کارهای اجتماعی و کمک به اقتصاد ایران از خاک تبریز سر برآورد:
«... آنها را از انزواگزینی و خانه نشینی و عقب ماندگی و پرداختن به پخت و پز و بچه‌داری تنها به درآورده و در کارهای اجتماعی با مردان همگام سازند...

#تاریخ_زنان
#تشکل_زنان
#زن_زندگی_آزادی
#منیت_رفاه_برابری
https://t.center/kanla57
#تاریخ_زنان
هفتم آوریل ۱۸۷۲، پزشک رادیکال و مدافع کنترل بارداری و طبقه کارگر، ماری دیانا اکویی در ماساچوست به دنیا آمد.

ماری دیانا اکویی* فعالیت سیاسی خود را بعد از خوردن ضرب و شتم و دستگیری از پلیس در یکی از اعتصابات کارگری با عضو شدن در اتحادیه کارگران صنعتی جهان آغاز کرد. و دیرتر نیز به دلیل فعالیت‌های صلح طلبانه‌اش علیه ورود ایالت متحده به جنگ جهانی اول به مدت سه سال زندان کشید.

ماری همچنین راه‌های کنترل بارداری و سقط جنین را در زمانی که غیر قانونی بودند، به طور مجانی انجام و به دیگران آموزش می‌داد تا آنها به این مهارت‌ها دسترسی داشته باشند. درحالی که صاحبان صنایع به دنبال افزایش جمعیت برای پایین نگهداشتن دستمزد و پر کردن ارتششان هستند، تنظیم خانواده امری حیاتی برای طبقه کارگر است.

*Marie Diana Equi

#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
#زن_زندگی_آزادی
#حق_بر_بدن
#سقط_جنین_خود_خواسته
https://t.center/kanla57
زاد روز الکساندرا کولونتای - نظریه پرداز مارکسیست، سیاستمدار، دیپلمات و اولین وزیر زن در تاریخ مبارک! نفوذ کولونتای در حزب بلشویک بسیار مهم بود، جایی که او به عنوان کمیسر خلق برای رفاه در اولین دولت شوروی  از سال 1917 تا 1918 خدمت کرد. کولونتای مدافع سرسخت آزادی زنان بود که ریشه در ماتریالیسم دیالکتیک داشت، اعتقادی که همچنان از بسیاری از ایده های مطرح شده توسط فمینیسم بورژوایی پیشی می گیرد. پس از انقلاب بلشویکی، کولونتای خستگی‌ناپذیر برای آزادی‌های رادیکال جدید برای زنان مبارزه کرد، که زمانی که اتحاد جماهیر شوروی اولین کشوری بود که سقط جنین را قانونی کرد، به ثمر نشست. کولونتای معتقد بود که آزادی واقعی زنان تنها از طریق سرنگونی سرمایه داری و ایجاد یک جامعه سوسیالیستی امکان پذیر است. او همچنین استدلال کرد که آزادی زنان نباید به حقوق قانونی و سیاسی محدود شود، بلکه باید شامل رهایی اقتصادی، اجتماعی و جنسی باشد.
#کولنتای
#رهایی_زنان
#علیه_تبعیض_ستم
#زنان_سوسیالیست
#تاریخ_زنان
#زن_زندگی_آزادی
https://t.center/kanla57
زنان کمون

زنان پاریس نخستین کنش‌گران کمون بودند! زنان شیرفروش در سحرگاه ۱۸ مارس ۱۸۷۱، هنگامی که پاریس هنوز در خواب بود، سربازانی که به فرمان تی یر درصدد انتقال توپ های پاریس به ورسای بودند را محاصره کردند. صدای فریادهای آنان بود که شهر را بیدار کرد.

«زنان واقعی پاریس، همانند زنان دوران باستان، قهرمانی، شرافت و فداکاری خود را به نمایش گذاشتند.
زنان پاریس در سنگرها و در مسلخ، با خوشحالی جان خود را فدا کردند. این چه چیزی را ثابت می کند؟
اینکه اهریمن کمون آنها را به مگیرا و هکاتیا* تبدیل کرده است.»

کارل مارکس، «جنگ داخلی در فرانسه»

*در افسانه های یونانی، مگیرا زنی است که افراد پیمان شکن و خیانت کار را تنبیه می کند.
هکاتیا، زنی قدرتمند است که از خانه و هرآنچه به تازگی آفریده شده است، حفاظت می کند.

🌹تصویر برخی از جان باختگان کمون
#تاریخ_زنان
#زنان_انقلاب
#زنان_کارگر
#زن_زندگی_آزادی
#عدالت_اجتماعی
#علیه_همه_ی_ستمها
"این عکس تاریخی از سال ۱۹۰۸ مربوط است به صعود «لوسی اسمیت» و «پائولین رانکن» در حال صعود صخره “سالزبری کرگس” در ادینبورگ اسکاتلند. "این عکس شاهدی است که نشان می‌دهد آنها این صعود را با دامن‌های بلند، کلاه، بلوز و کفش‌های فانتزی انجام داده‌اند. تنها حمایت آنها تکه طنابی بود که دور کمرشان بسته شده بود. آنها هیچ وسیله ایمنی یا تجهیزات محافظتی دیگری مانند کلاه ایمنی، صندلی صعود و … به همراه نداشتند.

آنها پس از منع از پیوستن به باشگاه کوهنوردی اسکاتلند که «تنها مختص مردان» بود، در سال ۱۹۰۸ باشگاه خودشان را تشکیل دادند، “باشگاه کوهنوردی زنان اسکاتلند”. یک سال بعد باشگاه ۱۴ عضو داشت.

منبع: آلتامونتانا


#تاریخ_زنان
#زن_زندگی_آزادی
#عدالت_برابری
#علیه_تبعیض_جنسی_جنسیتی
https://t.center/kanla57
📝 آنان هم بر این جنبش حقی دارند

پوری احمدی


🔺نگاهی به خاطرات نجمی علوی
اخیراً حمید احمدی (ناخدا) به‌مناسبت چهاردهمین سالگرد درگذشت نجمی علوی از بنیان‌گذاران تشکیلات زنان ایران در ۱۳۲۲ و مجله‌ی «بیداری ما»، متن سخنرانی خود در مورد این شخصیت را باز نشر کرد. کتاب خاطرات نجمی علوی نیز چند سال پیش بر اساس گفت‌وگو با حمید احمدی تحت عنوان «ما هم در این خانه حقی داریم» منتشر شده است.

▫️به قول احمدی، نجمی علوی به نسل دوم زنان کنشگر پس از جنبش مشروطیت تعلق داشت. مطالعه‌ی مجددِ این متون خواننده را به زمانی دور و به شرایطی می‌برد که از شوخی روزگار با پاره‌ای از شرایط امروزی شبیه است و نشان‌دهنده‌ی نزدیک به یک قرن مبارزه برای رهایی زن ایرانی از استبداد و تحجر است. با نزدیکیِ هشتم مارس، روز جهانی زن، یادآوریِ لحظاتی از آن گذشته‌ها که به‌تمامی از نوشته‌های یادشده برگرفته شده، بی‌مناسبت نیست.

🔺در سال ۱۳۲۲، نجمی در زمره‌ی گروهی از زنان است که تشکیلات زنان و مجله‌ی «بیداری ما» را پایه‌ریزی کردند. این‌ها همه از خانواده‌هایی با سابقه‌ی سیاسی می‌آمدند و پاره‌ای مسن‌تر‌ها از اعضای قبلی «جمعیت نسوان وطنخواه» بودند که در سال ۱۳۰۲ به وجود آمده بود.

▫️احمدی با اشاره به گزارش محرمانه‌ی شهربانی آن زمان اشاره می‌کند که در آن ایام که مدتی از پایان حکومت رضاشاه گذشته بود، جریان‌های متعصب مذهبی طرفدار طرح مسئله‌ی حجاب و یا مخالف تحصیل دختران در دبیرستان بودند و دانشگاه را خلاف اسلام می‌دانستند. در چنین فضایی، حدود هشتاد سال پیش، حضور زنان مبارز و ایجاد تشکیلات زنان و نشریه‌ای روشنگر نقش مهمی در بیداری لایه‌ی معینی از زنان شهری بر عهده گرفت. زنان و دختران جوانی از جمله ژاله اصفهانی شعر و سیمین دانشور داستان کوتاه برای مجله «بیداری ما» می‌فرستادند.

🔺در این مجله، نویسندگان زن از جمله به اصل نهم قانون اساسی مشروطیت اشاره می‌کردند که «افراد مردم از حیث جان و مال و مسکن و شرف محفوظ و مصون از هر تعرض هستند و متعرض احدی نمی‌توان شد…»، و بر اساس آن انتقادات و مطالبات‌شان را طرح می‌کردند. تشکیلات زنان طی نامه‌ای خطاب به نمایندگان مجلس تأکید کردند که اصل هشتم قانون «قوای مملکت را ناشی از مردم» اعلام می‌کند، اما زنان کشور که از افراد ملت هستند از حقوق اجتماعی و سیاسی و طبیعی محروم شده‌اند. آنان اعتراض کردند که قوه مقننه اصل هشتم قانون اساسی را با وضعِ قانون فرعی انتخابات ضایع نموده و اهالی مملکت را به پنج طبقه تقسیم کرده: زنان، کودکان، نظامیان، دیوانگان، و مردان، و چهار دسته‌ی اول را از انتخاب شدن و انتخاب کردن محروم ساخته است.

▫️تشکیلات زنان با طرح شعارهای خود ازجمله از زنان می‌خواست که سعی کنید تخصص بیاموزید تا استقلال اقتصادی پیدا کنید، در امور سیاسی و اجتماعی شرکت کنید، با خرافات مبارزه کنید، و بخواهید که در سرنوشتِ مملکت خود دخالت داشته باشید. این تشکیلات در نامه‌ای به وزارت فرهنگ خواستار اصلاحِ برنامه‌ی مدارس دخترانه، جلوگیری از ترویجِ تبلیغات خرافاتی و کوتاه کردن دست عناصر خرافاتی از پست‌های حساس در مرکز و ولایات، باز کردن کلاس‌های اکابر و سوادآموزی به زنان، و رسیدگی به وضعیت بسته شدن مدارس دخترانه در ولایات، شد.

▫️در سال ۱۳۲۳ تشکیلات زنان اقدام به گرفتن اجازه برای ایجاد کلاس اکابر برای زنان کرد و کلاس‌هایی را در یکی از محلات و در محل دفتر تشکیلات زنان ایجاد نمود، و زنان بسیاری از این برنامه‌های آموزشی و سوادآموزی بهره بردند. در تمام این فعالیت‌ها نجمی علوی نقش مهمی داشت.

🔺نجمی علوی و دیگر فعالان نسل دوم زنان ایرانی در دوران کوتاه فعالیت در جنبش زنان ایران در سال‌های دهه‌ی 1320 نقش بسیار مهمی در آگاهی‌بخشی به زنان ایرانی داشتند و این آگاهی‌بخشی‌ها بوده که در نخستین سال سده‌ی جدید خورشیدی در خیزش انقلابی «زن، زندگی، آزادی» تبلور و تجسم یافته است. آنان نیز در این جنبش حقی دارند.


#تاریخ_زنان
#زنان_تاثیر_گذار
#زن_زندگی_آزادی 



🔖 ادامه مطلب🔺🔺


https://t.center/kanla57
#تاریخ_زنان
در هشتم سپتامبر ۱۸۹۳ نویسنده پیشرو و شاعر و انارشیست- فمنیست شیلی ترزا بدنیا آمد.
راست‌گراهای وحشت‌زده او را تجسم انحراف جنسی و جادوگر (پیشگو) جامعه لقب داده بودند.
او ایده‌های آنارشیسم را تنگ در اغوش فشرد تا بخشی از تغییر بزرگ اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم باشد، درست هنگامی‌که جهان با شتاب رو به صنعتی‌شدن می‌رفت.

او تا آخرین لحظه به آرمان‌اش یعنی انقلاب بزرگ اجتماعی پایبند ماند و به نقد بی‌رحمانه‌ی سیستم سرمایه داری پرداخت.
سرانجام او در سن ۲۸ سالگی در هتلی در پاریس به علت اوردوز از مصرف ورونال به زندگی خود پایان داد. از او آثار با ارزشی بر جای مانده است. در سال ۲۰۰۹ از کارگردان Tatiana Gaviola به نام «ترزا مصلوب عشق» ساخته شد.


آن‌گاه که خورشید الماس‌هایش را
بر سر جهان می‌پاشد
عطر گل‌ها را استشمام می‌کنم
تو را در تمام درختان می‌بینم.

و تو را
در یک هم‌آغوشی مست از عشق
بر علفزارهای معطر تسخیر می‌کنم.

آن‌هنگام که ماه فروتنانه نعمت‌اش
را به همگان می‌بخشد
من تو را غول‌آسا تجسم می‌کنم
همچون سایه‌روشن‌های نوک تیز ِ
یک رعد و برق...

#شادی_رفاه_آبادی
26 اسفند سالروز درگذشت #زینب_پاشا؛ زن مبارز مشروطه خواه

🔸در زمان شورش نان در اواخر سلطنت ناصرالدین شاه، گروهی از زنان تبریز به رهبری زینب پاشا با چوب و چماق به انبار غله والی آذربایجان حمله کردند و گندم و آرد آن را بین گرسنگان توزیع کردند..
زینب تقریباً یک قرن و اندی پیش، برای اولین بار در تاریخ ایران با چهل نفر از زنان تبریز علیه ستم پیشگان و به موازات آن علیه نابرابری‌های جنسی که نظام فئودالی و دیدگاه‌های سنتی بر زنان تحمیل کرده بود، به جنگ مسلحانه و پارتیزانی دست می‌زند.
🔸در عرصه اجتماعی و سیاسی این دوره همچنین مشکلات و مسایل مهمی مانند «بحران نان» و «امتیاز تنباکو» نیز مطرح گردید که این دو عامل نیز از جمله مهم‌ترین عواملی بود که جنبش زنان تبریز به رهبری زینب پاشا را موجب گردید.
... در قحطی اواخر دوره ناصرالدین شاه قحطی در اثر احتکار گندم به وجود آمده بود؛ محتکرین، مجتهد تبریز، مباشرین، ولیعهد و حاکم تبریز بودند. زنان تصمیم به تظاهرات گرفتند. در حدود سه هزار زن چوب به دست، در بازارها به راه افتادند و کسبه را به بستن دکان و پیوستن به راهپیمایان مجبور کردند.
#تاریخ_زنان_
تندیس مستوره اردلان، شاعر و تاریخ‌نگار کردستان ثبت ملی شده است. این تندیس ساخته هادی ضیاالدینی است و در
در ابتدای بلواری که به عمارت تاریخی خسروآباد در سنندج، محل زندگی مستوره منتهی می‌شود، نصب شده است.

#تاریخ_زنان