ما صدای تمامی زنانی هستیم که نام و نشانی داشتند و از سوی پدر، برادر و همسر مرد، متاثر از فرهنگ و قوانین متحجرانه و مرد سالارانه اسلامی حاکم، تحت عنوان "ناموس" به قتل رسیدند.
تمام درختان باغ قطع شدهاند، حتا درخت گلابی این یک خبر فوری نیست یک هراس مزمن است که پشت تمام شیشههای مشجّر پرسه میزند چاقو به دست آقای پزشکی قانونی! چرا از شمردن جراحات ما خسته نمیشوی؟ به شهادت بیمارستان ما همگی زمینههای قبلی داریم علت مرگ: اصابت به سخت علت مرگ: اصابت به نوکتیز علت مرگ: اصابت به زندگی ما همه اهل اصابتیم
آه ای حلزون! این که بر شیب گونههامان میبینی، ردّ کند عبور تو نیست رد تند اشک مداوم است، که مداربستههای بیشرف ثبتش نمیکنند تا همیشه مرگ ما مشکوک باشد و این یعنی اصل عدم قطعیت در صحنهای به وسعت روبان زرد جنایی که کات می خورد به میم به سلاخی گربهی بانو به بخت سترون لیلا به قعر غربت هالو به ماغهای گاو از خرتناق انسان، به سامریهای دلال خون به پری، به دادگستری به نعرههای لایزال هامون
آقای پزشکی قانونی! ما اهل اصابتهای سادهایم آدم میآید و میبیند کفشهایش نیست میپرسد: من کی رفتم؟ کات. دو ماهی مرده توی راهپله شب. داخلی. سکوت. این یک خبر فوریست قصابها کارشان را کردند حالا نوبت غسّالهاست