. ديدي اي دل ! عاقبت زخمت زدند؟ گفته بودم مردمِ اينجا بَدند ديدي آخر ساقه ی جانت شكست ؟ آن عزيزت عهدو پيمانت شكست؟ ديدي اي دل ! در جهان يك يار نيست؟ هيچ كس در زندگي غمخوار نيست؟ آه ديدي سادگي، جان داده است؟ جاي خود را گِل به سيمان داده است؟ ديدي آخر حرف من بي جا نبود؟ از براي عشق اينجا ، جا نبود؟ نوبهار عمر را ديدي چه شد؟ زندگي را هيچ فهميدي چه شد؟ ديدي اي دل دوستيها بي بهاست؟ كمترين چيزي كه مي يابي، وفاست؟ ديده اي گلها همه پژمرده اند رنگها در دود و سرما مرده اند آري اي دل ! زنده بودن ساده نيست بين آدمها يكي دلداده نيست بايد اينجا از خود اي دل گم شوي عاقبت همرنگ اين مردم شوي !.