تفکری که شاهنشاه در سر داشت به یک جامعه آزاد و لیبرال ختم میشد.
در مجموع ادبیاتی که شاه بکار میبرد دموکراسی سیاسی به معنای آزادیهای سیاسی در مدل غربی است و دموکراسی اقتصادی بمعنای توزیع منصفانه درآمد و ثروت در مدل سوسیالیستی است. او در کتاب انقلاب سفید با اعلام اصولی مانند اصلاحات ارضی ، ملی کردن جنگلها و مراتع ، شریک شدن کارگران در سود کارخانهها ، تاکید میورزد که یکی از الزامات و مشخصات برجستهء انقلاب شاه و ملت ، تحقق اصل اقتصاد دموکراتیک است.
اصولا" دموکراسی سیاسی نمیتواند مفهوم واقعی داشته باشد مگر آنکه با دموکراسی اقتصادی تکمیل شود که این اشارهء شاهنشاه خود نشان از سطح آگاهی بالا در حد یک اقتصاد دان خبره است ، و تاکید میکرد در این اقتصاد دموکراتیک هیچگونه عامل استثماری نباید دخالت داشته باشد. شکوفایی در این نوع اقتصاد زمان بیکاری مردم
ایران را بشکلی افزایش میداد که دغدغهء دولت پر کردن اوقات فراغت آنها بود.
امروزه مردم
ایران چند شغله هستند و لنگ امورات زندگی خویش هستند.
#انسان_دوراندیش_شاهنشاه_روحت_شاد #جانم_فدای_ایران__جانم_فدای_شهریار