در دفاع از کنشگری انجمن جامعهشناسی ایراناز سال ۱۳۹۱ که عضو پیوستۀ انجمن جامعهشناسی ایران بودهام، در چندین همایش و سمینار و نشست که انجمن برگزار کرده است، مشارکت کردهام و حدود دویست ساعت بهواسطۀ این انجمن در کارگاهها و دورههای مرکز آموزشهای تخصصی انجمن و دفاتر استانی آن تدریس تخصصی داشتهام. انصافاً وجود انجمن جامعهشناسی برای اهالی علوم اجتماعی ایران غنیمت بوده است و بستر گستردهای برای فعالیتهای آموزشی، پژوهشی و مدنی جامعهشناسان و دغدغهمندان جامعه فراهم کرده است.
اما اخیراً دکتر سعید معیدفر، رئیس انجمن جامعهشناسی ایران، در
گفتوگو با خبرآنلاین از فشار شهرداری تهران به انجمن جامعهشناسی برای تخلیۀ ساختمان انجمن (واقع در یوسفآباد) خبر داده است. شنیدن این خبر مایۀ تأسف بسیار است. انجمن جامعهشناسی ایران بهعنوان یک نهاد با ۳۳ سال سابقه که همواره یکی از فعالترین انجمنهای علمی کشور بوده است، نیاز به توجه و حمایت بیشتر دارد که نه اینکه محدودتر شود.
انجمن جامعهشناسی ایران با حدود ۴۰ گروه و کارگروه علمی-تخصصی و دفاتر استانی متعدد در تقویت جامعۀ مدنی بسیار تأثیرگذار بوده است. لازم به ذکر است که فعالیتهای انجمن فقط محدود به تهران نبودهاند و دفاتر استانی انجمن نیز کموبیش فعال بودهاند و مشارکت اهالی علوم اجتماعی در سراسر کشور را برانگیختهاند.
بهطور کلی، انجمن جامعهشناسی ایران دارای کارکردهای مهمی بوده است:
▪️فراهمکردن بستری مهم برای تعامل و هماندیشی و همنشینی میان اهالی علوم اجتماعی ایران؛
▪️تقویت فضای آموزشی علوم اجتماعی ایران فراتر از فضای آکادمیک، آنهم در دورۀ زوال سطح کیفی آموزش در محیط دانشگاهها؛
▪️بالابردن فهم کلی از جامعۀ ایران و مسائل آن از طریق برگزاری نشستها، سمینارها، همایشها و طرحهای ملی و استانی، که نتایج آن میتواند به کار سیاستگذاران و برنامهریزان بیاید؛
▪️ترویج علم اجتماعی و دانش جامعهشناختی بهواسطۀ برگزاری همایشهایی از جمله همایش پژوهش اجتماعی و فرهنگی در جامعۀ ایران، همایش ملّی کنکاشهای مفهومی و نظری دربارۀ جامعه ایران، همایش روز ملّی علوم اجتماعی و همچنین همکاری با همایشهای انجمنهای علمی دیگر؛
▪️تسهیل امکان تدریس برای دانشآموختگان جامعهشناسی که بیرون از دانشگاه ماندهاند؛
▪️ایجاد زمینه برای انتشار پژوهشها در قالب مجلات علمی-پژوهشی از جمله مجله جامعهشناسی ایران و مجله مطالعات اجتماعی ایران و همکاری با چندین مجلۀ علمی-پژوهشی دیگر؛
▪️فراهمکردن بستر برای انتشار یادداشتهای تحلیلی از طریق سایت و شبکههای اجتماعی انجمن؛
▪️کمک به فعالیتهای جامعهمحور و شهروندی، آنهم در وضعیتی که جامعه با مسائل و مشکلات اجتماعی بسیاری مواجه است.
▪️نقد و بررسی کتابهای منتشرشدۀ مرتبط با علوم اجتماعی و جامعۀ ایرانی؛
▪️تقویت تعهد و اخلاق علمی بهواسطۀ دیدبانی علوم اجتماعی ایران؛
▪️فراهمکردن امکان همکاریهای علمی و فکری در سطح بینالمللی؛
▪️ایفای نقش میانجیگری بین دولت و ملت از طریق برگزاری نشستهای علمی و تخصصی که نتیجۀ آن قاعدتاً میتواند به تقویت تفاهم و گفتوگوی متقابل بین نهادهای قدرت و نهادهای مدنی بینجامد.
در پایان، باید یادآور شد که انجمن جامعهشناسی ایران بهعنوان یک نهاد علمی میتواند همچون سرمایهای اجتماعی برای ملت و حتی دولت به کار گرفته شود. نباید زحمات و دستاوردهای ارزشمند این انجمن را به باد داد. برای بهبود وضعیت وطنمان ایران و برای تقویت و تعالی این سرزمین عزیز لازم است که بیشازپیش از نهادهای علمی و مدنی پاسداری کنیم.
مسعود زمانی مقدم
@masoudzamanimoghadam@isa_ctc