برایم فاتحه نخوان مادر من و هرچه دختری که چون پرندگان شدیم داستان تازهی وطن و زندگی ابتدای روشن تمام روزهای بعد شهر بودهایم #شهناز_آناهیدی (شعر اعتراضی)
با دریای گیسوهاشان مقابل دیو زمانه ایستادند یک به یک خونشان به کوچهها نشست و یک به یک تن جوانشان به خاک. ولی نمردهاند و لای شعر و لایلای مادران نغمههای زندگی شدند نامشان، رمزهای زندگی روحشان همیشه بین ما قهرمانزنان که فرشتهوار من و تو را رها ز بند دیو کردهاند... #شهناز_آناهیدی (شعر اعتراضی)