وقتی تنها دلخوشی آدم
تنها همزبان آدم
تنها دوست آدم
تنها زن محبوب آدم
تنها عمر آدم
و اصلا همه ی وجود آدم را ببرند آن طرف دنیا
دیگر نمیشود تحمل کرد.
آخ که تصدقت میروم.
مبادا از نوشتن این مطالب ناراحت شوی،چون من خودم پس از این گریه، و حالا آسودهتر شدهام.
راحتتر شدهام،
و چه کمک بزرگی است این گریه
و مردها چه سنگدل میشوند وقتی گریهشان بند میآید.
ای خدایی که سیمین من تو را قبول دارد، من کم کم از همین لحاظ و تنها به خاطر او هم شده
میخواهم به تو عقیده پیدا کنم...
#نامه_به_سیمین_دانشور#روزنگار،۲ آذر، زادروز
#جلال_آل_احمد