نشر گمان

معرفی و بررسی «نوستالژیِ جای دیگر» را در وب‌سایت گمان بخوانید.

از متن: تصویری که مکتوبات آرشیوی و مستندات سینمایی از سهراب شهید‌ثالث برای مخاطب سینمایی ساخته است، تصویر فیلمسازی‌ست که پس از سانسور و سرکوب در وطن به آلمان مهاجرت کرد و در آنجا بیش از ده فیلم بلند ساخت. تصویری کلی از فیلمساز که هیچ شناخت دقیقی نسبت به کاراکتر او به ما ارائه نمی‌دهد جز اینکه مرحوم زودرنج بود و رادیکال...
@Gomanpub

پرونده‌ای برای سهراب شهیدثالث به مناسبت هشتادمین سال تولدش و انتشار کتاب «نوستالژیِ جای دیگر» در نشر گمان.
[مجله‌ی تجربه، دوره‌ی جدید، شماره‌ی سی‌وچهارم، صفحات ۳۱ تا ۵۵]

فهرست مطالب:
سهراب شهیدثالث: گرابه یا چخوف
جست‌وجویی در کتاب «نوستالژیِ جای دیگر»
—روبرت صافاریان

سهراب شهیدثالث جهان‌وطن بود
گفت‌وگو با رضا حائری
—حامد قریب

سهراب‌کشی در فرهنگ تجاری
در گفت‌وگو با نظام‌الدین کیایی
—نرگس عاشوری

روایتِ دقیقِ یک نوستالژی
درباره‌ی کتاب «نوستالژیِ جای دیگر»
—سامان بیات

نگاهی به شهیدثالث در آینه‌ی اشعارش
—حسین بینایی‌راد

در جست‌وجوی زمانی دیگر
[درباره‌ی فیلم «در غربت»]
—وحید ایرانی

قهر می‌کرد اگر او را نمی‌بردیم سینما
بازنشر یک گفت‌وگوی قدیمی با فرخ‌خانم، مادر سهراب شهیدثالث
—مرتضا میرآفتابی

ترجمه‌ی بصری
تجربه‌ی طراحی کتاب شهیدثالث
—سعید فروتن
@Gomanpub

چندسال است پاییز که می‌رسد فکر می‌کنیم برای تولد خسرو آواز ایران، و کتاب «راز مانا»، چه فکری برداریم و چه بنویسیم یا چه عکسی بگذاریم. امسال و این ساعت‌ها که می‌گذرد تلخیِ گزنده و غم و پریشان‌خاطریِ خبر واقعه‌ی معدن طبس کاری کرده که فقط می‌توانیم بخوانیم «این شبیخون بلا باز چه بود ای ساقی»؛ با این تفاوت که آنجا از اندوه و استیصال حادثه‌ی طبیعیِ زلزله‌ی بم شکوه سر می‌دادیم ولی اینجا باید از «ایمنی محیط کار» و «الزام کارفرما به امنیت جانی کارگران معدنجو» و «سختگیری در قوانین کار محیط‌های سخت» سخن گفت. تا این لحظه پیکر بیجان پنجاه و‌‌ یک کارگر معدنجو پیدا شده است و این یعنی یکی از فاجعه‌بارترین حوادث کار در ایران.

امیدواریم جان شریف آدمی ارجمندتر از آن شمرده شود که در غبار خبرها و اصطلاحات بی‌رنگ بیانیه‌ها چنین فاجعه‌ای محو شود. «سیلاب حادثه» طبیعت عالم است، اما تعبیه‌ی «سیل‌بند» و «به کار بردن عقل» خویشکاریِ حیات جمعی و وضع قانون است.

به خانواده‌‌های داغدیده‌ی معدنجویان تسلیت می‌گوییم، و به مردم طبس و خراسان و ایران. ما را در این غم کنار خود بدانید.

می‌خواهیم شما را با سفر کتاب همراه کنیم و برای این کار چه کتابی بهتر از اثر تازه‌ای که جناب آقای اخوت به ما سپرده‌اند به نام «دلبستگیِ کتابی»، که مثل «خاطرات کتابی» طیف وسیعی از عاشقان کتاب را کیفور خواهد کرد. احمد اخوت از آخرین بازمانده‌های نسلی‌ست که کتابش را نه در شکل فایل ورد بلکه کپیِ تمیزی از نسخه‌ی دستنویس کتاب تحویل ناشر می‌دهد. بهتر است بگوییم از بازمانده‌های نسلی‌ست که عجله ندارد، درگیر هوس‌های زودگذر زمانه نمی‌شود، سال‌ها برای فکری که دارد فیش برمی‌دارد، به ایده‌های مخصوص خودش فکر می‌کند و به متن‌هایی برای ترجمه و موضوع‌هایی برای نوشتن، ولی اینها همه در خلوت و تنهایی که کسی شاهدش نیست. نقطه شروع سفر ما این پاکت است که می‌بینید: نسخه‌ی نهاییِ کتاب (شامل متن‌ها و فهرست و ضمائم و تصویرها) به همراه نامه‌ای کوتاه، پاکنویس خوش‌خط و خوانایی که با خودکار یا بعضاً روان‌نویس نوشته شده، روی کاغذهای یک‌شکل خط‌دار، و با تذکر بعضی جزئیات که وقت نسخه‌پردازی باید حواسمان باشد، مثلاً اینجا نقل قول است، فلان عکس حتماً در صفحه‌ی روبروییِ این جملات بیاید دور نیفتد، حرف آغازین این کلمات کپیتال است، اینجا گیومه در گیومه است و الی آخر. 
امروزه که همه به نوشتن با نرم‌افزارهای واژه‌پرداز مثل ورد عادت کرده‌ایم تورق و خواندن نسخه‌ی دستنویس کتابی خواندنی از نویسنده‌ای که به عشق کتاب و انس با کلمه و کاغذ و نوشتن می‌شناسیم موهبتی‌ست که در کتاب «خاطرات کتابی» و حالا با «دلبستگیِ کتابی» نصیب ما شده است. البته دستنویس کتاب هم مخاطراتی دارد. یک بار آقای اخوت سالها پیش دستنویس کتابی را به ناشر تحویل می‌دهد و چند صفحه‌اش مفقود می‌شود! حالا سال‌هاست به مرور فصل به فصل کتاب را تألیف و ترجمه می‌کنند، بعد نسخه‌ای پاک و بی خط‌خوردگی از کتاب را با خودکار روی کاغذ کلاسورهای قدیمی می‌نویسند، از آن کپی می‌گیرند و نسخه‌ی کپی را به ناشر تحویل می‌دهند. حالا کار ماست که این نسخه را به نسخه‌ی حروف‌چینی‌شده‌ی بی‌غلطی بدل کنیم که بشود برای شابک و فیپا و مجوز آن اقدام کرد و هم کار آماده‌سازیِ کتاب را آغاز کرد.
با اجازه‌ای که از آقای اخوت گرفتیم قصد داریم گام به گام شما را با توضیحات و احیاناً تصاویری همسفر کتاب کنیم تا روزی که کتاب منتشر شود.

ز باغ ای باغبان ما را همی بوی بهار آید
کلید باغ ما را ده که فردامان به کار آید

کلید باغ را فردا هزاران خواستار آید
تو لختی صبر کن چندانکه قُمری بر چنار آید

چو اندر باغ تو بلبل به دیدار بهار آید
تو را مهمان ناخوانده به روزی صد هزار آید

کنون گر گلبنی را پنج شش گل در شمار آید
چنان دانی که هر کس را همی زو بوی یار آید

بهار امسال پنداری همی خوشتر ز یار آید
از این خوشتر شود فردا که خسرو از شکار آید

بدین شایستگی جشنی، بدین بایستگی روزی
ملک را در جهان هر روز جشنی باد و نوروزی

🌱
نوروز خوش و ایام به کام و‌ دل‌آگاهی یار باد.


➡️ Telegram
➡️ Instagram
➡️ Website

سال نو

سال نو ظاهراً یعنی سالی که تازه آغاز می‌شود. ولی گویا معنای دقیقترش چیز دیگر است. معروف است که نام کهن آغاز سال جدید نوسرد بوده است. ایرانیان این کلمه و جشنش را به جهودان و ارمنیان نیز به وام داده بوده‌اند. در تقویم ارمنی نخستین ماه سال نام Navasard داشته و ابوریحان در آثار باقیۀ خود گفته است که سغدیان روز اول سال را ناوسرد میگویند و خوارزمیان همان را ناوسارچی می‌خوانند. معادل این نوسرد در زبان فارسی «سال نو» است. پس سال نو بیشتر یعنی روز اول سال، نوروز:
سال نو مبارک، نوروز مبارک!

آنچه در تصویر می‌بینید حاصل عمر یک سال گذشته‌ی نشر گمان است. آن چیزی‌ست که به «حاصل» رسیده است و نه تمامیِ کوشش‌های ما. معرفی و مشخصات کتاب‌ها را در پست‌های پیشین می‌توانید ببینید. مخصوصاً نگرانیم که این چهار کتاب آخر (که شنبه‌ی آخر سال پخش شده‌اند) دیده نشوند چون اینطور که پیداست به کتابفروشی‌های تهران فقط رسیده‌اند. مجموعه‌ی جدید «روایت خیال»، مختص ترجمه‌ی ادبیات جهان، عشق قدیمیِ ما یا عشق نخستین ما بود، و اینکه دیرتر از همه درآمده دلیلی جز وسواس از سر شدت تعلق قلبی ندارد. شاید هر سال چند عنوان بیشتر منتشر نکنیم ولی قول می‌دهیم هرچه همه‌ی این سال‌ها از انتخاب اثر و ترجمه و ویرایش و آماده‌سازی و چاپ و صحافی و... آموخته‌ایم به کار بزنیم تا متن‌هایی پاکیزه و داستان‌ها و رمان‌هایی خواندنی به دست شما برسد.
برای سال بعد هم خبرهای خوبی داریم. نخست کتاب «نوستالژی برای جای دیگر، پرونده‌ی سهراب شهید ثالث» که برای دوستداران سینما و فرهنگ و هنر ایران در دوره‌ی معاصر جذاب خواهد بود. همچنین کتابی تازه از جناب آقای احمد اخوت با موضوع دلبستگی‌های کتابی، تعلق خاطر ما به کتاب‌ها و رازورمز این عشق شریفِ گاه پُرشور و گاه آمیخته با حسرت و حتی نفرتی مبهم. پس از شش سال تمام مجموعه‌ی «خرد و حکمت زندگی» در سال هفتم به دوره‌ی جدید خودش پا می‌گذارد که با گزیده‌نامه‌های سنکا و کتابی در باب ورزش آغاز می‌شود. در مجموعه‌ی «زندگی‌نگاره‌ها»، که حالا به سال ششم خودش رسیده، خاطرات خانم سیلویا بیچ مؤسس کتابفروشیِ مشهور شکسپیر و شرکا منتشر خواهد شد که برای بیبلیوفیل‌ها خبرش هم عیدی حساب می‌شود. در همین‌ مجموعه‌ی تازه‌ی «روایت خیال» نیز مجموعه‌داستان «الف» بورخس به ترجمه‌ی جناب آقای م. طاهر نوکنده و رمانی از توماس مان منتشر خوهد شد.

همچنین انتشار ویراست نهایی مجموعه‌آثار مرحوم دکتر جواد طباطبایی، به پیشنهاد و تصمیم خود ایشان در زمان حیات، به نشر ما سپرده شده است که در پستی مجزا اعلام خواهد شد.

عشق به کتاب و امید راه‌برِ ما در این سال‌ها بوده است، امیدواریم ما را در این راه همراهی کنید.
سال نوتان شاد باد.



➡️ Telegram
➡️ Instagram
➡️ Website

کتاب‌های منتشرشده در نشر گمان، سال ۱۴۰۲