⭕️ مجله تایم: بلند صدا زدن نام اشیا گمشده احتمال پیدا شدنشان را بیشتر میکند
#گری_لوپیان، استاد روانشناسی دانشگاه پزشکی #ویسکانسین: بلند صدا زدن اشیا در حالی که به دنبال آن میگردید، میتواند شکل ظاهری آن را در ذهنتان فعال نگه دارد و احتمال پیدا کردن آنچه را گم کردهاید، بیشتر کند
🔸حرف زدن با خود با صدای بلند میتواند راهی برای حل مشکل باشد؛ بهخصوص برای افرادی که معمولا چیزهایشان را گم میکنند. گری لوپیان، استاد روانشناسی دانشگاه پزشکی ویسکانسین، به مجله تایم گفت: «اگر وسایلی مانند کلید، کنترل تلویزیون یا ژاکت محبوبتان را در خانه گم کردهاید، بلند صدا زدن نام آنها در حالی که به دنبال آن شیء میگردید، میتواند شکل ظاهری آن را در ذهنتان فعال نگه دارد. این کار احتمال پیدا کردن آنچه را گم کردهاید، بیشتر میکند.»
۳۰ سال قبل زمانی که توماس برینتاپت، استاد بازنشسته روانشناسی در میدل تنسی ایالات متحده، صاحب فرزند شد، در دل روزهای پرمشغله و شبهای طولانی و کمخوابی، بلند حرف زدن با خود را شروع کرد تا بتواند با این فشارها مقابله کند. این تجربه او را برانگیخت تحقیق کند چرا مردم با خودشان حرف میزنند.
او به چند عامل کلیدی رسید که یکی از آنها انزوای اجتماعی بود. همانطور که انتظار میرود، افرادی که مدت زمان زیادی را تنها سپری میکنند، احتمالا به بلند حرف زدن با خود پناه میبرنند. این امر در مورد بچه خانوادههای تکفرزند هم صادق است. همچنین بزرگسالانی که در کودکی دوست خیالی داشتند که با او صحبت میکردند.
برینتاپت میگوید دلیل دیگر مقابله با وضعیت جدید یا بسیار استرسزا یا شرایطی است که شما مطمئن نیستید باید چه کار کنید یا چه فکر و احساسی داشته باشید. مطالعات نشان دادهاند وقتی فرد نگران است یا وسواس فکریعملی دارد، احتمال اینکه با خود صحبت کند، بسیار بیشتر است. تجربیات ناراحتکننده یا پریشانکننده باعث میشوند مردم بخواهند آنها را حل یا درک کنند و گفتوگو با خود ابزاری است که به آنها در این راستا کمک میکند.
عامل سن هم میتواند دخیل باشد. کودکان خردسال موقع یادگیری نقشهای اجتماعی با صدای بلند با خود حرف میزنند و این در نهایت به گفتوگوی درونی تبدیل میشود. به گفته برینتاپت، افراد مسنتر بیشتر درگیر گفتوگو با خودشاناند؛ شاید برای کمک به یادآوری یا کاهش محدودیتها.
─═इई
🍃🌼🍃ईइ═─
@General_information
📚مجله اطلاعات عمومی
♻️