تو تمناے من و جان من و یار منے
پس بمان تا ڪہ نمانم بہ تمناے کسے
من سراپا همہ یڪ جلوه اے از ؏شق توأم
؏شق را جز تو ندیدم بہ سراپاے ڪسے !
#حضرت_مولانا
ڪــانــالــے
بــا زیــبــاتــریــن اشــعــار نــاب
و مــطــالــب ادبــی و...
تـ℘ـمنـای عــ℘ـشـق
#جمعه را وسوسه ای ست که مرا میخواند به خیابان خیال سر آن کوچه عشق زیر آن سرو فرود آمده تا خلوت جوی کنج دیوار ترک خورده پیر من و او هر دو به سرپنجه ی احساس اسیر چشم من بر لب او و بر او شرم بیانی مشهود صورتش سرخ چونان سرخی ی سیب عابرانی به گمانی مبهوت و در این بهت سکوت ناگهان پژواکی واژه ای از لبش آرام شکفت و چه بی واسطه گفت دوستت دارم و دیگر نتوانم که نهفت