دهمین سالروز تاسیس مادران پارک لاله ایران را گرامی میداریم
۶ تیر سال ۱۳۸۸، اولین شنبه پس از آن که ندا با شلیک گلوله ای بر سنگ فرش خیابان افتاد و هرگز برنخاست و دوربین چشمان باز و متعجب ندا رابرای همیشه
در تاریخ ایران ثبت کرد تا ننگ ابدی باشد برای حاکمیتی که پاسخ
اعتراض و پرسش از حقوق شهروندی را باگلوله داد، پس از آن که معلوم شد
در آن روز و روزهای قبل و بعد از آن ده ها تن از دیگر هموطنان ما دور از چشم دوربین ها
در کوچه و خیابانهای ایران
در خون خود غلتیدند، جمعی از
زنان به تنگ آمده از این همه خشونت و بی رحمی
در پارک لاله تهران گرد هم آمدند تا
اعتراض و درد خود را
در قبال این جنایات به نمایش بگذارند و از حاکمیت بخواهند به این رویه غیر انسانی و وحشتناک پایان دهد، جواب اما تداوم خشونت بود و ضرب و شتم و بگیر و ببند، گویی که راه دیگری نمی شناسد و کار دیگری نمی داند.
حاکمیت
در پی تکمیل کودتای خود علیه خواست و رای مردم بود، از این رو این
زنان و مادران هم موردهجوم و ضرب وشتم قرار گرفتند، چندین نوبت اتوبوسی به زندان منتقل شدند برای اکثریت قریب به اتفاق پرونده سازی شد، تعدای مجبور به ترک وطن و عده ای مجبور به تحمل حبس چند ساله
در زندان گشتند.
ده سال از آن روزها می گذرد اما
در این مدت رد این
زنان در گرامی داشت یاد و خاطره شهدای ۸۸ و سالهای مشابه چون دهه شصت، کوی دانشگاه ۷۸ و ... دیده می شود. با خانواده عزیزان از دست رفته گریسته اند و تلاش کردند با هم دردی و دل جویی کمی از بار غم آنان بکاهند.
در این سالها مادرانی از نسل مادران داغدار
در گذشتند بدون این که شاهد معرفی و مجازات آمران و عاملان قتل ها باشند، دوستانی از جمع مادران پارک لاله نیز
در حالی که تا آخرین لحظات زندگی شان پیگیر مطالبات شان بودنداز میان ما رخت بربستند.
واینک مائیم که همچنان وامدار این عزیزان هستیم، برخواسته هایمان پای می فشاریم چرا که آن را تنها راه پایان دادن به خشونت ها و حفظ حرمت انسانی و حقوق شهروندی ایرانیان می دانیم:
- لغو مجازات اعدام
- آزادی بدون قید وشرط زندانیان سیاسی- عقیدتی و مدنی
- محاکمه و مجازات عاملان و آمران جنایات ۴۰ ساله
حاکمیت اما هم چنان نه می بیند و نه می شنود، یک روز با نام نیروهای خودسر عاملان این جنایات را نادیده می انگارد و روز دیگر
در قالب نیروهای آتش به اختیار مجوز جرم و جنایت به آنان می دهد و خیال شان را ازهر گونه پیگرد آسوده ساخته، مراسم تقدیر و سپاس از آنان به عمل می آورد، که اگر غیر از این بود دلیلی برای تکرار و باز تکرار جنایات
در برهه های تاریخی مختلف چون دهه شصت، قتل های زنجیره ای، کوی دانشگاه، اعتراضات سال۸۸و ۹۶و...و هزاران جنایت ریز و درشت از جمله مرگ های مشکوک چون ادعای خودکشی کاووس سید امامی، مرگ
در اثر اعتصاب غذای هدی صابر و
وحید صیادی،
در طول این ۴۰ سال وجود نداشت.
http://bit.ly/2ZZFBPaمادران پارک لاله ایران
#زنان_در_صف_مقدم_اعتراض #زنان_مبارز #انقلاب_ایران_یک_انقلاب_زنانه_است👈برای عضویت و فعالیت
در انقلاب زنانه از طریق پیامگیر تلگرامی
@sjktamas اقدام کنید!
t.center/enghelabezananeh