#مریم_میرزاخانی۳ می ۱۹۷۷ – ۱۴ جولای ۲۰۱۷ / ایران
ریاضیدان
مریم به ریاضی علاقه نداشت، تا اینکه یک روز برادرش یک سوال جالب ازش پرسید: «چطوری تمام عددهای ۱ تا ۱۰۰ را با هم میشه جمع کرد؟»
برادرش توضیح داد که دو روش برای پیداکردن جواب این سوال وجود دارد: یک روش طولانی و حوصله سربر، و یک روش کوتاه و قشنگ که یک ریاضیدان به نام کارل فردریک گاوس وقتی در مدرسهی ابتدایی بود کشف کرده بود.
گاوس تمام اعداد را جفتجفت به این ترتیب کنار هم گذاشت، اولی و آخری، دومی و یکی مانده به آخری، و به همین ترتیب تا آخر. او متوجه شد که ۱+۱۰۰=۱۰۱ و ۲+۹۹=۱۰۱ و ۳+۹۸=۱۰۱. بنابراین کارل نتیجه گرفت که جمع کل میشود پنجاه تا ۱۰۱ یعنی ۵۰۵۰، به همین راحتی! اینطور بود که
مریم عاشق ریاضی شد.
در دبیرستان،
مریم در المپیاد جهانی ریاضی شرکت کرد و دو سال پشت سر هم مدال طلا را برد. او به هندسهی سطوح پیچیده علاقمند شد. برایش این سوال مطرح بود که «هرکسی میداند که کوتاهترین مسیر بین دو نقطه روی یک سطح صاف یک خط صاف است، ولی وقتی سطح انحنا دارد، مثلا سطح یک قوری یا پیراشکی، کوتاهترین مسیر چیست؟».
مریم از پیدا کردن راه حلهای ساده و زیبا برای اینچنین سوالات پیچیده لذت میبرد. «هرچقدر بیشتر روی ریاضی وقت میگذارم، بیشتر هیجانزده میشوم!»
یک روز تلفن
مریم زنگ زد. صدایی از آن سوی خط تلفن گفت «شما برندهی جایزهی فیلدز شدهاید».
مریم تلفن را قطع کرد چون فکر کرد یک نفر دارد دستش میاندازد. اما این یک شوخی نبود! او اولین ایراني- و اولین زن در تاریخ- بود که بالاترین مدال ریاضی در جهان را برد.
مریم میگفت «ریاضی زیباییاش را فقط به عاشقهاي صبورش نشان میدهد.»
ترجمه از کتاب "قصههای قبل از خواب برای دختران خطشکن"
مترجم:
#گلچهره_سهرابداستان زندگی زنان پیشرو را در کانال «دخترها تسلیم نمیشوند» بخوانید.
@doxtarha