بیاییم امسال در تاریک‌ترین شب سال با هم برویم، به هزاران سال پیش. به جایی که اجدادمان در انتظار خورشید می‌نشستند. به مهرکده‌های باستانی. مهرکده‌هایی که در زیرزمین بنا می‌شدند با چهارده حجره. با مهرابه‌های کوچک دستکند. چرا اجدادمان خورشید را در تاریکی مهرکده‌ها پرستش می‌کردند؟ هیچ‌کس نمی‌داند. چرا ما با روشنای کوچک پیه‌سوزها تولد خورشید را جشن مي‌گرفتیم؟ هیچ‌کس نمی‌داند. ما میراث‌دار عجیب‌ترین آیین دنیاییم. آیین مهر. آیینی که مسیحیت و بسیاری ادیان دیگر وام‌دار آن هستند. عکس‌هایی از مهرکده‌های ایران را از کتاب در دست چاپ «مهرکده‌ها بر پایه کاوش‌های باستان‌شناسی» نوشته «اسماعیل یغمایی»، باستان‌شناس، این‌جا منتشر می‌کنیم. مهرکده‌هایی که حال و روز خوشی ندارند. گویی تاریک‌ترین شب سال‌شان هنوز در انتظار خورشید است. فردا شب چهار جستار از آیین مهر از زبان باستان‌شناس مهرکده‌ها منتشر می‌کنیم. عکس یک:مهرکده‌ی "گو سعیدی " محمدآباد عکس دو: مهرکده‌ی " محمدآباد روستای محمدآباد- برازجان عکس سه:تالار مهرکده‌ی " محمدآباد" . ساختار 14 تاقچه برای نذورات عکس چهار:مهر کده‌ی " سنت کلمنت.رم-ایتالیا #یلدا #مهرکده #دادکین
