شهریورگان نام این جشن ایرانی است که به آن آذر جشن. هم می‌گویند. شهریورگان یکی از جشن‌های دوازدگانه سال ایران باستان است و از شمار جشن‌های آتش. روز چهارم از هر ماه زرتشتی به نام شهریور است و در این روز جشن شهریورگان می‌گیرند.
به موجب یزدان‌شناسی اوستایی شهریور میان امشاسپندان یا ملائک و ایزدان شش‌گانه از لحاظ مرتبت و مقام دومین است؛ نخست بهمن و دوم شهریور.
این نام در اوستا خشتره وئیریه آمده که جزء اول به معنی کشور و پادشاهی و جزء دوم به معنی آرزو است یا پادشاهی نشان دار بهشت.
مشاسپندان دو وجه مینوی و زمینی دارند، این امشاسپند در جهان مینوی، نماینده‌ی قدرت و شهریاری مطلقه‌ی اهورامزدا و در زمین، نگاهبان و سرپرست فلزات و جنگ افزارها است.
این جشن آتش‌های خانگی محسوب می‌شد. مردم در خانه‌ها آتش می‌افروختند و ستایش خداوند و شکر نعمت‌های او می‌گزاردند. در خانه‌ها اغلب مهمانی برپا کرده و خوراک‌های گوناگون و ویژه تدارک می‌بینند و به مناسبت تغییر هوا، شب هنگام در بام‌ها نیز آتش می‌افروزند.
