در سال ۱۳۰۸ شش زن که از سال ۱۳۰۲ در شيراز داوطلب معلمي در مدارس دخترانه شده بودند، تصميم گرفتند رنگ چادرهاي خود را عوض کنند که در آن زمان فکر پرخطري محسوب مي‌شد.
آن‌ها «چادرهايي از پارچه‌ي تافته سينه کفتري (به رنگ قوس و قزح) دوختند و يک روز به منزلي در خارج از شهر رفتند و از آن‌جا چادرها را به سر کردند و پياده به سوي شهر آمدند. اگر متعصبين مذهبي جلوي آن‌ها را مي‌گرفتند، چه جوابي داشتند؟ جواب اين بود: منظور شما چادر است. چه‌کار داريد که چادر ما چه رنگ است؟ اين جواب در ذهن جوان آن‌ها خود يک کشف حجاب مقدماتي بود. تا اواسط خيابان زند آمدند، ناگهان خيابان شلوغ شد و مردم هجوم آوردند و آن‌ها را #سنگسار کردند. هرکدام با سر و دسته شکسته از طرفي فرار کردند و به خانه‌هاي خود پناه بردند و چادرها (رنگي) را در صندوق‌ها مخفي کردند.»
جان #گلرخ_ایرایی بعد از ۵۰ روز اعتصاب غذا در خطر است! گلرخ را به جرم دست نوشته های چاپ نشده در باره #سنگسار زنان به زندان محکوم کردند و اکنون به همراه #آتنا_دائمی به زندان قرچک تبعید شده اند و در اعتراض به انتقال به زندان قرچک و عدم رعایت تفکیک جرایم دست به #اعتصاب_غذا زده است. #زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
