حال مرا مپرس ... حال مرا مپرس ك من ناخوشم، بدم این روزها به تلخ زبانی زبان زدم تو با یقین به رفتن خود فکر می کنی من نیز بین ماندن و ماندن مردّدم حق داشتی گذر کنی از من، ك سال هاست، یک ایستگاه خالی بی رفت و آمدم... از پا نشستم و نفسم یاری ام نکرد از هوش رفتم و نرسیدم به مقصدم ... گفتم ك عاشقت شده ام، دورتر شدی؛ ای کاش لال بودم و حرفی نمی زدم = ) - سجاد سامانی