بناهای آباد گردد خراب ...
ز باران و از تابش آفتاب
پی افکندم از نظم کاخی بلند ....
که از باد و باران نیابد گزند
برین نامه بر عمرها بگذرد ....
بخواند هر آن کس که دارد خرد
بسی رنج بردم درین سال سی ...
عجم زنده کردم بدین پارسی
جهان کردهام ازسخن چون بهشت ....
از این بیش تخم سخن کس نکشت
چو این نامور نامه آمد به بُن ....
ز من روی گیتی شود پر سُخُن
نمیرم از این پس که من زندهام ....
که تخم سخن را پراکندهام
هرآن کس که دارد هـُشو رایو دین .... پس از مرگ، بر من کند آفرین
۲۵ اردیبهشت روز بزرگداشت
#حکیم ابوالقاسم
#فردوسی🆔 @Bookzic