پیوتر یاکُولِویچ چاادایف (1794-1856)، از متفکرین مطرح قرن نوزدهم روسیه است که بیشتر به جهت شعری که پوشکین با عنوان «به چاادایف» در مورد او سرود، شناخته می‌شود. چاادایف طی سال‌های 1828-1830 مشهورترین اثر خود به نام «نامه‌های فلسفی» را نوشت. این اثر، متشکل از شش نامه است که فقط نامۀ اول آن در زمان حیات نویسنده به چاپ رسید. پس از انتشار اولین نامه، جنجال بزرگی در محافل علمی و ادبی روسیه به وجود آمد. وزیر علوم وقت، سرگی سیمیونویچ اوواروف این اثر را چرندیاتی گستاخانه نامید. سپس چاادایف از سمت مقامات روسیه، "دیوانه" خطاب شد و تحت کنترل پزشک و پلیس ویژه قرار گرفت. اما او در این نامه چه گفته بود که اینگونه مورد هجمه قرار گرفت؟ در پست بعدی بخشی از این نامه را خواهم آورد.