کارگر زندانی، زندانی سیاسی آزاد باید گرد

مهربانو خشنودی، عضو سابق تیم تیراندازی با کمان ایران و مهندس عمرانی که در جریان خیزش انقلابی سال ۱۴۰۱ در شهر کرمانشاه، دراثر شلیک عامدانه به چشم ، بینایی یک چشم خود را از دست داد،  در صفحه اینستاگرامش نوشت:

«هنوز یک ماه نگذشته بود که دیگه نداشتمش. اون روز هم روز ویزیت بود، دکتر از پشت دستگاه یه نگاه به من انداخت و گفت اینکه لاک زدی نشونه خوبیه، خوبه که لب‌هات می‌خنده. خودش هم موقع گفتن این حرف‌ها مثل همیشه لبخند داشت اما معنی لبخند عمیقش رو می‌فهمیدم. زیر چشمی با همون حالت درد و سرگیجه نگاهش کردم و لبخند زدم، نمی‌تونستم با واژه‌ها جواب حرف‌هاش رو بدم. نتونستم جواب بدم اما با نگاهم بهش گفتم که این لبخند تنها سلاحیه که برای ادامه دارم، تنها سلاحیه که برای سرپا نگه داشتن خانواده‌ام دارم. تنها سلاحیه که برای زنده نگه داشتن خودم دارم، تنها سلاحمه برای وقت‌هایی که با کلی درد جسمی و غیر جسمی باید تکیه گاه باشم برای آدم‌هایی که هنوز باورشون نشده دیگه چشمم رو ندارم..
مکالمه اون روزمون بیشترش لبخند بود،
شاید این لبخندها تنها یادگاری از من باشه

#چشم_برای_آزادی
#انقلاب_زن_زندگی_آزادی

#مهبانو_خشنودی، از مصدومان شلیک عامدانه به چشم‌ها در خیزش انقلابی ۱۴۰۱، از گذاشتن پروتز در چشمش منتشر کرده است.

جوان ورزشکار و عضو سابق تیم ملی و نفر دوم آسیا در تیراندازی با کمان، ضمن انتشار این ویدیو نوشت:

«میگذره و عادت میکنی که دیگه بدون اون بیلبیلکه پروتزت رو دربیاری و دوباره جا بندازی.
میگذره و عادت میکنی که نمیتونی منتظر بشی حمله پنیکت تموم بشه و بعد به ادامه زندگیت برسی.
میگذره و عادت میکنی بدون اینکه جای دقیقشو ببینی قطره رو درست بریزی وسط چشمت.
میگذره و عادت میکنی تلاطم روحت رو با نفس‌های عمیق پشت سر بذاری.
میگذره و عادت میکنی.

این جمله رو اطرافیان من زیاد ازم شنیدن؛ عادت کردن تلخ‌ترین ویژگی خوب آدمیزاد هست...
انگار تاکیدم به این جمله برای این روزها بود.»

#انقلاب_ژینا
#شلیک_به_چشم_معترضان
#چشم_برای_آزادی
#ایستاده‌ایم_تا_پایان.

پوریا علیپور، از جوانان انقلابی که ویدیوی ضرب و شتم وحشیانه او در نازی‌آباد بسیار تکان دهنده بود و آسسب جدی‌ای دید، با انتشار ویدیویی از خود و چند تن از قربانیان شلیک عامدانه به چشم، متن زیبایی را نوشت:

«میخوام هم یه خاطره به یادگار بنویسم هم از حسین بگم
اول از حسین میگم
حسیییین مظلوم ، مظلوم حسین
پارسال حسین بینایی جفت چشماشو در اعتراضات از دست داده ۲۲ سالشه
خیلی خفن و باحاله و فوق العاده تو دل برو
دیروز رفته بود فارابی تا لنز چشمشو برداره و بخیه های یکی از چشماشو بکشه
که لنزو برداشتن ولی چون چشمش کوچیک شده بود نشد که بخیه ها رو بکشن
درد داشتا ولی به روی خودش نمیاورد که بچه ها ناراحت نشن
من بگردم برات داداشششش که درد این بخیه ها هم ماندگار  شد
حسین هم شکایت کرده به امید گرفتن حقش....اما افسوس که حسین جز یه بدن پر از ساچمه و دو تا چشم نابینا مدرک دیگه ای نداره....
حالا یادگاریم ۱۴۰۲/۱۰/۹
حسین خان زنگ زد بهم که من و علی طاهونه و نعمت اومدیم فارابی
علی و حسین قرار بود برن پیش دکتر که نعمت باهاشون اومده بود که تنها نباشن
۳ نفر بایه چشم
تایمی رسیدم که داداشیا رفته بودن نهار بخورن 😁😁😁 زمان زیادی منتظر بودیم.
با سه نفر دیگه که آسیب دیده  چشم  بودن هم آشنا شدیم که رسانه ای نشده بودن و دوست هم نداشتن بشن فازشون ولی خفن بود
نوبت به حسین و علی رسید و کلی درد که باید تحمل میکردن
که هم ناراحت کننده بود هم اعصابمو و بهم میریخت ولی بچه ها انقدر با عشق و قوی بودن که به روی خودشون نمیاوردن انگار زخم دلشون  آستانه تحمل درد جسمانی رو براشون بالا برده بود....
ولی ما که اینجوری تمومش نمیکنیم
شاد تمومش میکنیم.»


#چشم_برای_آزادی
#پوریا_علیپور

علی زارعی، از مصدومان شلیک عامدانه به چشم‌ها، که روز ۱۵ مهر ماه سال ۱۴۰۱ مصدوم شد و بینایی چشم راستش را از دست داد، به مناسبت سالگرد این واقعه پیامی را در استوری اینستاگرامش منتشر کرد.

او می‌گوید با وجود همه سختی‌ها، از شرکت در اعتراضات نه پشیمان است و نه پشیمان می‌شود و با وجود همه بی‌مهری‌ها به آینذه این راه و آزادی ایران امیدوار است.


#چشم_برای_آزادی #مهسا_امینی #حمیدرضا_روحی
#نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم

‌
« ... درد بخشی از زندگی من شد.
یادآوری اون روز، یادآوری روزای دیگه، غمی که گاهی بدون در زدن میاد و تعیین نمیکنه کی میره، یه روزایی تنها کاری که از دستم برمیاد بستن چشمامه، یه روزایی فقط میتونم بخوابم که بقیه دردها رو خنثی کنم، یه وقتایی نمیدونم از درد چشمم سرم درد میگیره یا از درد سرم چشمم یادش میاد ازش جا نمونه :)
یه سری عکسا... یه سری صداها...
نگرانی نگرانی نگرانی اما نه برای خودم...
خیلی چیزای دیگه که اگه بخوام بنویسم واژه‌ها ادای دین نمیکنن... ولی هیچ کدوم از اینایی که گفتم و هیچ کدوم از چیزایی که نگفتم باعث نمیشه من زندگیمو دو دستی تقدیم سختی‌ها کنم.
یه طرف دنیام تاریکه! خب تاریک باشه، من همیشه شب و تاریکی رو از روز و روشنایی بیشتر دوست داشتم. بیشتر روزا درد دارم! خب احساس درد یه بخشی از طبیعت انسانه.
برای گرفتن هرچیزی از دست بقیه شک‌ دارم که فاصله ای که تخمین زدم درسته یا هنوز جا داره دستمو جلو ببرم! خب مهم نیست، با خنده واسشون توضیح میدم که چرا تعلل دارم...
تعداد روزایی که ساکتم از روزایی که پر سر و صدام بیشتره! خب گاهی وقتا سکوت بهترین آرام بخشه. ضربه‌هایی که می‌خورم انرژی بیشتری رو نسبت به قبل ازم میگیره! موردی نیست، قوی‌تر میشم.
خیلی کارا رو سخت‌تر از قبل انجام میدم! اشکالی نداره، من همیشه با چالشا سر و کله زدم. اما قرارمون یادم نمیره قرار شد هر وقت که منو میبینید جز لبخند و حال خوب چیزی بهتون منتقل نکنم، شاید صدام هنوز تو گوشتون باشه... من سنگرمو خالی نمی‌کنم؛ چون زندگی در عین بی‌ارزشی برای من خیلی با ارزشه. خستگی معنا داره اما جا زدن نه! مسیر زندگی همیشه پر از سرعت‌گیر بوده الان از همیشه بیشتر و شاید از آینده کمتر... یادم نمیاد چیزی منو از پا دراورده باشه. "هر به خاک رفتنی یه از خاک‌ بلند شدن داره"»


- آنچه خواندید متنی بود که مهربانو خشنودی، از مصدومان شلیک عامدانه به چشم نوشته است. مهبانو، نایب قهرمان مسابقات تیراندازی با کمان آسیا که ۱۸ آذر با شلیک مستقیم نیروهای یگان ویژه بینایی چشم خود را از دست داد.

. . . #سوفیا💙

#مهبانو_خشنودی_کیا
#کوثر_خشنودی
  #چشم_برای_آزادی
#شلیک_به_چشم_معترضان
#نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم
#ایستاده_ایم_تاپایان https://t.me/behnima/46572

‌
نعمت افشار، از آسیب‌دیدگان چشم، بازداشت شد

در شامگاه  ۲۴ شهریور ۱۴۰۲ نعمت افشار از آسیب‌دیدگان چشم، به همراه چند نفر از دوستانش، مهمان یکی از شهروندان بودند که پس از جدا شدن تعدادی از مهمانان، نیروهای امنیتی آن‌ها را بازداشت و به مکان نامعلومی منتقل می‌کنند.
لازم به ذکر است که نعمت افشار همراه مادر خود زندگی می‌کند و نان‌آور خانواده است. او در تماسی کوتاه پس از بازداشت برای رفع نگرانی به مادرش گفته که چند روزی نمی‌تواند به خانه برگردد.
آقای افشار در این ماه باید تحت عمل جراحی چشم قرار می‌گرفت.

آقای افشار در ۲۹ شهریور سال ۱۴۰۱ مورد اصابت گلوله ساچمه قرار گرفته و چشم راست او آسیب جدی دیده است.

#نعمت_افشار
#مهسا_امینی
#چشم_برای_آزادی
#سالگرد_انقلاب_مهسا
#نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم

پاسخ‌های راحله امیری، از مصدومان چشم در خیزش انقلابی ۱۴۰۱ به مخاطبانش را بخوانید.

او می‌گوید از اینکه به خیابان رفته پشیمان نیست و اگر زمان به عقب برگردد بار دیگر هر روز به خیابان خواهد رفت.

- راحله امیری، روانشناسی که در پی شلیک گلوله ساچمه‌ای ماموران حکومتی یک چشم خود را از دست داده است، چند ماهی است که از ایران خارج شده است. او این روزها بسیار دلتنگ ایران است، امیدش این است که با آزادی ایران، او و سایر افرادی که ناچار به زندگی در تبعید شده‌اند به وطن بازگردند.
راحله چه وقتی که در ایران بود و چه وقتی که از ایران رفت، دیدگاه‌های انتقادی‌اش را در صفحه اینستاگرام خود بازتاب داده است.
او یکبار در اینستاگرام نوشت: «امروز یکی ازم پرسید ارزشش رو داشت؟ گفتم آره، شدیدا.»



#راحله_امیری
#چشم_برای_آزادی
#مهسا_امینی
#زن_زندگی_آزادی
#سالگرد_انقلاب_مهسا