دو چهره - یک پارادوکس
چهره اول : مدتی پیش هنرمند قدیمی خانم شهناز تهرانی ، توسط خانم لیلی گلستان در فضای مجازی مورد تعرض کلامی با محتوی جنسی قرار گرفته بود که موجب آزار وجدان جمعی ما قرار گرفت و همه به آن اعتراض کردیم .
چهره دوم : در تظاهرات دیروز لندن ، شاعر طنز پرداز اقای محمدرضا عالی پیام ، مقلب به « هالو » ، توسط عده ای از طرفداران یک نحله ی سیاسی ، مورد تعرض جنسی ( دست زدن به اندام خصوصی ) قرار گرفت که جرمی بسیار سنگین و رفتار خشونت آمیز شنیعی است که دوباره وجدان عمومی ما را مورد اذیت و آزار قرار داد .
یک پارادوکس :
رضا پهلوی در واکنش به تعرض کلامی به چهره اول ، با تلفن به خانم شهناز تهرانی ، از قربانی خشونت ، دلجویی شخصی ، صریح و بی لکنتی نمود که شایان تقدیر بود و همه را خوشحال کرد .
اما در واکنش به تعرض جنسی - فیزیکی ( نه جنسی - کلامی ) نسبت به چهره دوم یعنی اقای محمدرضا عالی پیام ( هالو ) ، رضا پهلوی ، تلفن که هیچ ، حتی از بردن نام اقای محمدرضا عالی پیام بعنوان یک شهروند ایرانی که قربانی خشونت ورزی جنسی شد ، خود داری نموده اند و مثل همیشه به حرف های کلی در نکوهیدن اینگونه اعمال از هر طرفی که باشد بسنده نمودند .
در صورتی که رضا پهلوی با وجود ادعای فرا جناحی بودن نقش خود ، نمی توانند در مقام دفاع از حقوق شهروندی ، در رفتار خود تبعیض قائل شده و معتقد به شهروند درجه ۱ متعلق به بلوک سیاسی خود ، و شهروند درجه ۲متعلق به بلوک سیاسی مقابل باشند .
و این دو «شهروند - قربانی »، از حمایت تبعیض آلود و نابرابر یک رهبر مدعی فرا جناحی بودن برخوردار شوند . در صورتی که بر عکس چهره اول ، عاملیت تعرض به چهره دوم بر عهده ی اوباش طرفدار شاهزاده بوده ، و مسئولیت سیاسی ایشان در این مورد بیشتر از مورد اول است . حداقل اینکه بدون لکنت و شریک سازی ، و با احساس مسئولیت مدنی ، تعرض فیزیکی جنسی را تا حد ذکر لزوم پیگرد حقوقی محکوم کرده و این جرم بزرگ را وارد مسائل حقیر سیاسی نکنند .
من اگر جای رضا پهلوی بودم از تجربه ی تلخ پدرشان در استفاده ی سیاسی از جماعت اوباش درس می گرفتم و با هزینه ی شخصی برای اقای «هالو » وکیل می گرفتم ، تا با طرح شکایتی در دادگاه بریتانیا ، از حقوق شهروندی یک هموطن ( صرف نظر از مواضع سیاسی او ) دفاع کنم ، تا فرهنگ رواداری ، تکثرگرایی ، و احترام به مفاد اعلامیه جهانی حقوق بشر نهادینه شود .
اما پارادوکس های بین حرف و عمل نمی گذارد ما ایرانیان ، مسائل حوزه های تمدنی ، مثل موازین حقوق بشر ، قانون گرایی و عدالت محوری شهروندی را بالاتر از افق های محدود منافع سیاسی خود قرار دهیم .
تمدن جدید ، با سیاست ورزی های زنده باد - مرده باد بوجود نمی آید . ما درد فرهنگی داریم .
#مرگبرسپاهی_ملا_ساواک_شاهی