آرام در گوش خودم زمزمه میکنم:
«عزیزِ صبورم! چقدر خوب است حضورت در پهنای این جهان!
چقدر خوب است که گامهای سرسخت تو
از میانِ لاشهی سختیها گذشت
و به دشتِ آرامش رسید!»
خودم را در آغوش میگیرم و میگویم:
«تو همان آدمِ قوی و محکمی هستی که
در حافظهی سبز زندگی ثبت شدی
و ثابت کردی که وقتی دستهای خدا
روی شانههای تو باشد،
و اعتماد به نفس در روحت ریشه دوانده باشد،
مسیرِ زندگی برایت پر از
سبزینههای موفقیت و شادی میشود!»
خودمِ عزیز و صبورم را سخت به سینه میفشارم
و به او میگویم که چقدر دوستش دارم!
#نازیلا_زارع 🌱💛@Beheshte_koochakm