بریده‌ها و براده‌ها

#تهران: آتش زدن یک بسیجی

یک کانال تلگرامی سلطنت طلب است که به غیر از تبلیغ خاندان پهلوی و پادشاهی رضا پهلوی، فقط و فقط آموزش ترور و کشتار و خشونت می دهد و صدها عکس هم منتشر کرده و می گوید اینها را باید ترور کنید. این فیلم را هم با همین تیتر منتشر کرده و بسیار ابراز شادمانی هم کرده است.

فقط مبارزه غیر خشونت آمیز به روش #گاندی و #مارتین_لوتر_کینگ

گذار غیر خشونت آمیز از جمهوری اسلامی به یک جمهوری سکولار دموکراتیک ملتزم به آزادی و حقوق بشر و عدالت

https://www.instagram.com/akbarganji60/

‍ ✔️گاندی، نفی خشونت و مطالبه "قدرت به مثابه نماینده مردم "🔻
🖋سهند ایرانمهر

امروز زادروز مهاتما #گاندی و روز جهانی #نفی_خشونت است. طبیعی این است که وقتی سخن را با این یادآوری شروع می کنم از "نفی خشونت" سخن بگویم و به تکرار همان چیزهایی بپردازم که احتمالا همه شنیده ایم . بازهم طبیعی است که بسیاری در دل خود بگویند: این حرف ها به درد محافل روشنفکری می خورد و در واقعیت"کلوخ انداز را پاداش سنگ است". چنین تصوری ناشی از این است که همیشه اینطور وانمودشده که آموزه ها و روش مبارزاتی گاندی منحصر به تاکید بر این بوده است که "خشونت" خوب نیست. پیداست که اگر چنین آموزه ای قرار باشد به شیوه ای رمانتیک و بی هیچ پیش زمینه ای در نظر گرفته شود امری بیحاصل است مگر آنکه این نفی خشونت، هدفی عینی و ملموس را دنبال کند و بر قاعده ای بنا شده باشد.
همه ما شنیده ایم که گاندی تز نفی خشونت را در مبارزه دنبال میکرد اما کمتر کسی به این پرسش پاسخ داده است که او به عنوان یک حقوقدان از نفی خشونت در راه استحصال کدام قاعده و قانون سخن میگفت. قاعده ای که گاندی از آن سخن می گفت و "نفی خشونت" را برآن مبتنی کرده بود، قاعده ای مشهور با این عبارت است که No taxation without representation .

"نفی مالیات بدون نمایندگی" بدین معناست که مالیات دهندگان در صورتی متعهد به پرداخت مالیات به حکومت اند که به همان میزان در ساختار قدرت مشارکت داشته باشند و تدبیری برای نمایندگی آنان در قدرت و تجلی اراده آنان در تصمیم گیری ها اندیشیده شده باشد و اگر قدرت آنان را نمایندگی نکند طبیعتا آنان نیز تعهد و التزامی به قدرت نخواهند داشت.

این قاعده اول بار در خلال جنگ های داخلی انگلستان و در نزاع میان هواداران پارلمان با هواخواهان سلطنت عنوان شد. نزاعی که درنهایت به غلبه پارلمان گرایان انجامید اما این معنا را توسعه داد که شهروندان تنها درصورتی که اراده شان در قدرت تجلی داشته باشد و تصمیم حکومت تجلی اراده آنان باشد مقید به و متعهد به دولت اند .

انحصار نمک توسط بریتانیا باعث شده که گاندی در اعتراض به این قانون، رژه خود را از پایگاهش در سابارماتی در نزدیکی روستای احمدآباد شروع کند و تا ساحل دریا در نزدیکی دندی ادامه دهد. گاندی و همراهانش بعد از ۲۳ روز با پیمودن ۳۹۰ کیلومتر و زیر فشارها و تعذیب ها، به ساحل نمک رسیدند و بدون پرداخت مالیات مشت های خود را از نمک پر کردند و در طول مسیر به حملات و خشونت مزدوران انگلیسی ، واکنش نشان ندادند اینها همه ذیل روش مبارزه با خشونت بود اما زیربنای این روش همان قاعده "نفی مالیات بدون نمایندگی" بود .

گاندی حقوق خوانده بود و با این قاعده - که در جهان معنایی انگلیسی ها بی معنا نبود- آشنایی داشت، در نتیجه می گفت وقتی شهروند هندی نماینده ای در قدرت ندارد و تصمیم قدرت تبلور خواست او نیست لامحاله از قانون انگلیسی نیز تخطی میکند. بنابراین نفی خشونت هدف نبود، شیوه ای بود که ابتنا بر قاعده ای منطقی و ریشه دار در تاریخ قانونگذاری بریتانیا داشت.

این قاعده بعدها زیربنای مبارزات بسیاری از مستعمرات شد و حتا مارتین لوتر کینگ نیز در جریان مبارزات مسالمات آمیز خود بر این قاعده تکیه می کرد با این حال هنوز هم این جامعیت را دارد که تبعیت از قدرت را منوط به تمکین قدرت و قبول نمایندگی اراده ملت در تصمیم های خود کند و انقدر منطق قابل دفاعی داشته باشد که در مسیر تحقق خود، نیازی به خشونت نبیند زیرا تجلی این قاعده معطوف به "انجام ندادن و تعهد نداشتن " است نه مبادرت به عمل زیرا تعهد و تقید آنگاه معنا می یابد که در قبال این تعهد، اراده متعهد نیز تجلی یابد و قدرت، او را نیز نمایندگی کند.
telegram.me/sahandiranmehr