بریده‌ها و براده‌ها

...ادامه متن بالا
❇️اگرچه این نقد بر دولت وارد است که با وجود دنبال کردن همه جانبه توسعه و گشایش، آن را تنها در سطح نخبگان قابل فهم کرده است اما واقعیت ان است که حتا اگر این دستاوردها به خوبی تببین می شد بازهم در برابر طاعون #پوپولیسم کُمیتش لنگ بود. در فرصت اندک پیش رو تنها راهبرد حامیان #روحانی این است که دست از تصور قطعی پیروزی بردارند و با اندکی بدبینی به شیوه های تقابل با پوپولیسم اردوگاه رقیب بیاندیشند. مبارزه با پوپولیسم، بازتولید آن نیست بلکه درگام اول ساده و همه فهم کردن ضرورت مشارکت و حمایت است بی مغالطه و سفسطه و در گام دوم تمرکز بر عرصه های غیر نخبه. نخبگان به اندازه خود راه و چاه را می دانند. طیف وسیعی از مردم اما بواسطه محدودیت ها فرصت توان افزایی اندیشه سیاسی خود را نداشته اند. ارباب قلم و حتا آنانکه اهل قلم نیستند اما قدرت تحلیل دارند هرکدام به نوبه خود باید آنچه را که درست می یابند به زبانی ساده و درست(نه توام با مغالطه) در اختیار عموم بگذارند .
از یاد نبریم که انچه از بازخورد مناظره ها و روشنی ناکارامدی روش های دولت قبل می گوییم و می شنویم و می نویسم همه بازتولید معنایی بدیهی در جمعی محدود و تا حدی نخبه است که اگرچه در نوع خود باعث ایضاح و تثبیت مفاهیم می شود اما در فرآیند کوتاه مدت انتخابات، بردی ضعیف دارد. ما در غبار عدم امکان دسترسی به آمار دقیق و ذائقه توده مردم هیچ درک دقیقی از رویکرد کنونی آنان نداریم اما می دانیم که عدالت، همدلی با محرومان و… از مفاهیمی هستند که هرچند دستاویز کردن آن برای ذهن معتدل ، اخلاق گرا و تکنوکرات دشواراست اما دام موثر و معجزه گر پوپولیست هاست.
❇️روزهای آینده روزهای سرنوشت سازی است روزهاییکه این خاصیت را دارند تا درتقویم یک ملت مبداء نعمت یا نقمت شوند. در این روزها همه مسئولیم، در این روزها علاوه بر تداوم وظیفه آگاهی بخشی و تبادل آراء میان نخبگان، ضرورت دارد که ایجاد ارتباط با حاشیه های خارج از رادار فضای مجازی نیز قوت بگیرد ووقتی سخن از این ضرورت بر زبان میاوریم مرادمان بلند کردن سنگ بزرگ و تمنای محال سفر به نقاط دوردست و نظایر آن نیست این وظیفه گاهی با طرح موضوع در جمع 4 نفره تاکسی یا اجتماع چند نفره مترو ، حلقه دوستان، اقوام و مردمی که به شکل روزمره ملاقاتشان میکنیم نیز ممکن است و نگاه کلی هواداران مسیر اعتدال و اصلاح لامحاله باید بر این روش نیز تمرکزی جدی داشته باشد.
🖋سهند ایرانمهر
Telegram.me/sahandiranmehr

♦️انتخابات ریاست جمهوری و جدول‌ضرب
صادق زیباکلام

🔹ای‌کاش شورای محترم نگهبان که این‌همه در خصوص «احراز صلاحیت» داوطلبان این‌همه بررسی و تحقیق می‌کند تا مبادا یک‌وقت خدای‌ناکرده حقی از کسی پایمال نشود یک مقداری هم توجه به تسلط داوطلبان به #جدول_ضرب می‌داشت. چون پاره‌ای از وعده‌های انتخاباتی برخی از نامزدها این شُبه را به وجود می‌آورد که گویا تسلطشان به ضرب و تقسیم و جمع و تفریق خیلی زیاد نیست. ازجمله دادن وعده یارانه ۲۵۰هزارتومانی! یعنی بیش از ۵برابر مبلغ فعلی!
🔹در سال گذشته دولت ابدمدت و قوی شوکت یازدهم ۴۳هزار میلیارد تومان #یارانه پرداخت نمود و مخفی نماند که آن دولت منصور ۴۳هزار بار مرد و زنده شد تا توانست آن را جور کند. حالا بر اساس رقم ۲۵۰هزار تومان و با فرض اینکه ظرف چهار سال بعدی رعایای یارانه‌بگیر دولت فخیمه حضرت شهریاری بیشتر هم نشوند(که به کوری چشم دشمنان بیشتر هم خواهند شد) سلطان جم جاه پاستور می‌بایستی سالیانه بالغ‌بر ۲۲۰هزار میلیارد تومان از خزانه مبارکه به جماعت یارانه‌بگیر پرداخت نمایند.
🔹محض اطلاع عزیزانی که همچون دعاگو از درک ابعاد ۲۲۰هزار میلیارد تومان عاجز هستم، جسارتا به استحضار برسانم که بودجه عمرانی مصوب کشور در سال گذشته ۳۸هزار میلیارد تومان ‌بود که چون دولت عِلّیه مفلس بود(یعنی پول نداشت) ۱۳هزار میلیارد تومان بیشتر خرج نشد. کل بودجه دانشگاه‌های کشور ۵هزار میلیارد تومان؛ و بالاخره کل بودجه #محیط_زیست کشور با بیش از ۶۰۰۰ پرسنل ۳۰۰میلیارد تومان بود. فکر کنم حتی من هم دارم یواش‌یواش می‌فهمم که پرداخت یارانه ۲۵۰هزارتومانی یعنی چه.

درود بر جدول‌ضرب و سلام بر #پوپولیسم
(بجای ایام به کام باد)
#صادق_زیباکلام
هشتم اردیبهشت یک هزار و سیصد و نودوشش
https://www.instagram.com/p/BTaq7l1DIug/
#یارانه_۲۵۰_هزار_تومانی #زیباکلام #ابراهیم_رئیسی #رئیسی_بیا #رئیسی #انتخابات_96 #انتخابات۹۶ #انتخابات96

انتخابات و بازار مشترک حرف
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

فرموده‌اند که «مردم می‌گویند اگر رییس جمهوری یعنی همین سخنرانی کردن و وعده دادن، پس چرا ما رییس جمهور نشویم؟» شاید به همین دلیل، هنگام ثبت نام برای انتخابات ریاست جمهوری از همین فرمول استفاده کرده و گفته‌اند: «من، محمدباقر قالیباف، متعهد می شوم، در یک دوره ۴ ساله با انقلابی اقتصادی درآمد کشور را به ۲ و نیم برابر افزایش دهم.»

آقای حسین باستانی، روزنامه‌نگار شناخته‌ شده‌، به روشنی نشان داده‌اند که معنای ریاضی حرف آقای قالیباف چه سنگ بزرگی است نشانه‌ی چه نزدن‌هایی. بنا به محاسبه‌ی ایشان، در دوران ۴ ساله‌ی ریاست جمهوریِ آقای قالیباف باید سالانه رشدی معادل ۲۵/۷ درصد داشته باشیم. یعنی بیش از ۲ و نیم برابر میانگین رشد اقتصادی چین که باثبات‌ترین رشد اقتصادی بالا را در دهه‌‌های اخیراز سر گذرانده‌ است. اما رشد اقتصادیِ معجزه‌آسای همین چین در طول ۳۰ سال اخیر هر گز از حدود ۱۴ درصد بیشتر نشده و فقط در ۶ سال بالای ۱۰ درصد بوده است.

وقتی آقای قالیباف با این پرسش مواجه شده که چطور می‌شود ریاضیاتِ علم اقتصاد را دور زد، گفته‌اند «با توکل به خدا و پشتوانه شما [مردم]» یاد آن قصه به خیر که می‌گفت دو خط موازی همدیگر را قطع نمی‌کنند مگر رهبر فرمان دهد.

ممکن است فکر کنیم آقای قالیباف دارد حرف بیراه می‌زند و زحمت خود می‌برد. اما آیا واقعا ما شنوندگان این حرف‌ها، خریدار آن نیستیم؟ آیا قلقلک‌مان نمی‌شود که فکر کنیم چه شود با دو و نیم برابر شدن درآمدمان، آن هم در عرض ۴ سال؟

انتخابات آینده یکی دیگر از آن نوع انتخاباتی است که همه‌ی رقبا با یک رقیب اصلی سروکار خواهند داشت: پوپولیزمی که روی مرکب حرف‌های عوام‌فریبانه جولان می‌دهد. این حرف‌ها در بازار مشترکی عرضه می‌شود که آقای قالیباف و گویندگان این قبیل حرف‌ها فقط یک طرف آن هستند. آن‌ها عرضه کننده‌اند و تا وقتی برای این حرف‌ها متقاضیانی صف کشیده باشند، بازار مشترک حرف پرمشتری خواهد ماند.

چند سال پیش که گفتاردرمانی آقای احمدی نژاد به همین سبک‌ تازه شروع شده بود، مقاله‌ای نوشته بودم به نام بازار مشترک حرف برای مجله‌ی مرحوم شهروند. حالا شاید بد نباشد در این بازار حرف‌های عوام‌فریبانه یک بار دیگر به آن نگاهی بیاندازیم و سهم خود را به عنوان مشتریان این بازار پررونق بشناسیم.

#انتخابات #ریاست‌‌‌_جمهوری #ریاست‌‌‌_جمهوری۹۶ #انتخابات_ریاست‌‌‌_جمهوری #انتخابات۹۶ #پوپولیسم #اقتصاد #رشداقتصادی #چین #قالیباف #بازار #پروپاگاندا #تبلیغات #حسین_باستانی


https://www.facebook.com/ghaaziaan
https://plus.google.com/u/0/110864597246369747428

نظرسنجی‌ها چقدر، چگونه و چرا اشتباه از کار درآمد؟* (ادامه از قسمت قبل)
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
چگونه و یا چرا؟
ــــــــــــــــــــــــــــــــ
برای بررسی پیش‌بینی نادرست چندین احتمال مطرح بوده است. این احتمالات در دوران مبارزات انتخاباتی درون حزبی و در نظرسنجی‌های انتخابات پیشین هم مطرح شده است.
مشکل اول، ناشی از برآورد نادرست از وضعیت مشارکت است. اگر بین کسانی که می‌گویند در انتخابات شرکت می‌کنند و آن‌ها که عملاً در انتخابات شرکت کرده‌اند تفاوت مهمی وجود داشته باشد، نتایج نظرسنجی‌ها با نتایج واقعی همخوانی نخواهد داشت. الگوی اولیه مشارکت در برخی از همین ایالت‌ها و ایالت‌هایی که در آن‌ها رای پیش از موعد وجود داشت نشان می‌دهد که مثلا سیاه‌پوستان کمتر از انتظار و سفید‌پوستان بیشتر از انتظار در انتخابات شرکت کردند. همین امر در مورد سطح تحصیلات و مشارکت هم برقرار بود. برخلاف نظرسنجی‌‌ها، در روز رای‌گیری، این موضوع آرای واقعی را (با مشارکت بیشتر سفیدپوستان و با افراد با تحصیلات پایین‌تر) به سوی ترامپ سوق داد.

مشکل دیگر این است که در برخی از نظرسنجی‌ها میزان تعلق یا تمایل حزبی به سوی دموکرات‌ها نادیده گرفته شده یا کمتر از آن‌چه باید جدی گرفته شد. این امر آراء را در نظرسنجی‌ها به سوی کلینتون می‌برد اما در پای صندوق رای موضوع از قرار دیگری بود. به علاوه درصد کسانی که از میان دموکرات‌ها به ترامپ رای دادند کمی بیشتر از میزان جمهوری‌خواهانی بود که به کلینتون رای دادند.

میزان نفرت از وضعیت موجود، بی‌اعتمادی به دولت و دولتی‌های قدیمی، از جمله کلینتون‌ها، عدم محبوبیت شخص کلینتون و اشتیاق بیشتر هوادران ترامپ برای رای دادن هم عامل مهمی بود که در تحلیل‌ها و مدل کردن نظرسنجی‌ها به درستی منعکس نشده بود.

اعتماد به مجموعه‌ی دستگاه‌های حاکمیتی در این سال‌ها به حد پایینی نزول کرده است. عملکرد دولت اوباما که به شدت و حدت از خانم کلینتون حمایت کرد، حداکثر از جانب ۵۲ درصد از مردم موفق ارزیابی می‌شد که تمایل‌شان هم عمدتاً به سمت دموکرات‌ها بود. ۷۰ درصد مردم فکر می‌کنند کشور در جهت نادرستی حرکت می‌کند. بنا به نظرسنجی‌های سی ان ان، بیش از ۵۰ درصد مردمی که پای صندوق‌ها رفتند از دولت فدرال ناخشنود یا خشمگین بودند و ۵۳ درصدشان از پیروزی احتمالی هیلاری نگران یا بیمناک بودند. همه‌ی این‌ها به معنی نیاز به هوای تازه و تغییر در سیاست بود، تغییری که کلینتون نمی‌توانست نماینده‌اش باشد و از بخت بد این ترامپ بود که خود را به عنوان نماد تغییر مطرح کرد.

عامل احتمالی دیگر را باید ناشی از نمونه‌گیری‌های غیر معرف دانست که با ویژگی‌های جامعه‌ی رای دهنده همخوانی ندارد. در این نمونه‌‌ها اغلب افراد مسن‌تر و با تحصیلات پایین‌تر، روستاییان کمتر از میزان اصلی آن در جامعه‌‌اند. درنظرسنجی‌ها، با وزن‌دهی به نمونه‌‌ها این مشکل کم می‌شود اما ممکن است بیانگر تفاوت‌های واقعی نباشد. به علاوه، شرم اجتماعی هواداران ترامپ از بیان نظرشان به صورت اجتماعی، از جمله در نظرسنجی‌ها، باید عاملی برای کاهش سهم‌شان در پاسخ‌ها به حساب بیاید. گذشته از این که حملات ترامپ و مدافعانش به سوگیرانه بودن نظرسنجی‌ها باعث بی‌اعتمادی طرفداران او به نظرسنجی‌ها شد و شاید همین عامل نیز در غایب شدن آن‌ها از نمونه‌ها موثر بوده باشد.

آن‌چه پیشتر هم از جانب متخصصان مطرح شده بود اکنون پررنگ‌تر از همیشه خود را نشان می‌دهد: نظرسنجان برای بهبود شیوه‌های کار خود در این دوران شتاب‌آلود باید با شتاب بیشتری کار کنند و در مدل کردن نتایج نظرسنجی‌ها متعددی که انجام می‌شود عناصر بیشتر و دقیق‌تری به کار گیرند.
—-------------------------------------
* مطلبی است که چند ساعتی پس از پایان رای‌گیری برای بی‌بی‌سی نوشتم:
http://www.bbc.com/persian/blog-viewpoints-37930838


#انتخابات #انتخابات_آمریکا #انتخابات۲۰۱۶ #کلینتون #ترامپ #هیلاری #دانلد_ترامپ #هیلاری_کلینتون #آمریکا #نظرسنجی #آمار #علم_آمار #پوپولیسم #رفتار_انتخاباتی #رای #عوامگرایی #تغییر #وضع_موجود #پیروزی_ترامپ #بایاس #سوگیری #نمونه_گیری #تحصیلات #سن #سیاه_پوستان #سفید_پوستان #روستاییان #نمونه_معرف #تمایل #تعلق #حزب #حزبی #خشم #نارضایتی #دولت #ایالتی #الکترال_کالج #الکتورال_کالج #الکترال #الکتورال #مردمی #شرم #روش #متد


https://www.facebook.com/ghaaziaan
https://plus.google.com/u/0/110864597246369747428