بریده‌ها و براده‌ها
#فرشاد_مومنی
Канал
Иран
7,84 тыс.
подписчиков
19,9 тыс.
фото
6,22 тыс.
видео
44,5 тыс.
ссылок
you are not what you write but what you have read.
رویکرد اینجا توجه به مطالب و منابع مختلف است
بازنشر مطالب به معنی تایید و موافقت یا رد و مخالفت نیست!
https://t.me/joinchat/AAAAAEBnmoBl2bDScG2hOQ
تماس:
Forwarded from کانال رسمی جدید رحمت‌اله بیگدلی
✅ تمساحِ اختلاس، در پوسته تولید!
دکتر #فرشاد_مومنی، اقتصاددان نهادگرا با ارائه آمار جالب توجه و وحشتناکی از رانت‌های بزرگی در اقتصاد ایران پرده بر می‌دارد. او می‌گوید:
باید توضیح داده شود که چرا در یک کشورِ به‌شدت وابسته از نظر فناوری، ما باید ۱۱۱ واحد تولید خودرو اعم از واحدهای دارای پروانه‌ی بهره‌برداری فعال و واحدهای در دست اجرا داشته باشیم؟!
این ۱۱۱ واحد خودروسازی معادل کل واحدهایِ خودروسازی آلمان، ژاپن، آمریکا، فرانسه، کره جنوبی، ایتالیا، اسپانیا، برزیل و ترکیه است!
ما داریم چه‌کار می‌کنیم؟
چه کسی به چه کسی در حال خیر رساندن است؟!
چرا در یک کشور باید ۱۴۴ واحد تولید سیمان وجود داشته باشد؟!
آیا مسؤولان وزارتخانه‌های ذی ربط ِ ما نمی‌دانند این هیولایی که از یک طرف منابع کشور را می‌بلعد و از طرف دیگر بحران کم‌آبی و آلودگی را شدت می‌بخشد نباید فرجام این کشور را رقم دهد؟
این واحدهای سیمانی حدود شش برابر واحدهای تولید سیمان در چین و کره جنوبی است!
بیش از ۲۱۹ واحد تولید موتورسیکلت در این سرزمین وجود دارد!
ما آمدیم بررسی کردیم و متوجه شدیم که این تعداد واحد تولید موتورسیکلت دو برابر واحدهای تولیدی مشابه در مجموع کشورهای چین، کره‌جنوبی، ژاپن، هند، بنگلادش، تایوان، مالزی، اندونزی، فیلیپین و ترکیه است؛ آن هم با تولید تکنولوژی از رده خارج‌شده!!!
واقعا نهادهای نظارتی ما قباحت ِ این مناسبات را نمی‌خواهند به‌رسمیت بشناسند؟!
چرا حدود ۲۸۰ واحد تولید فولاد آن هم فقط در استان اصفهان وجود دارد؟!
چه خبر است؟
چه رانت‌هایی به‌نام «تولید فولاد»، توزیع می‌شود که این ها می‌خواهند هر سه نسل را نابود کنند، تا این رانت‌ها برجا بماند؟!
بله پس از این مقایسه شوک‌آور باید به این نتیجه برسیم که:
اصولاً واحدهای تولیدی و صنعتی در ایران یک پوشش استتاری برای چپاول و غارت است؛
نه تولید و اشتغال!
کما این‌که به‌مدت بیش از سه‌دهه مردمِ ما در بخش‌های مختلف ِخبریِ تلویزیون یا روزنامه‌ها از افتتاح و کلنگ‌زنی چنین واحدهایی مطلع می‌شدند که ادعا می‌شد: موجب چقدر اشتغال، چقدر صرفه‌جویی ارزی و چقدر خودکفایی می‌شوند!!!
اما تحریم‌ها که شروع شد معلوم شد نه از تولید در آن ها اثری بوده و نه از خودکفاییِ ادعایی!!!
بلکه به استناد شرایط میدانیِ بازار و افشاگری‌هایِ اخیر، ما با سوله‌هایی روبرو بوده‌ایم که نقش بارانداز داشتند برای: فساد اقتصادی، چپاولِ بودجه ملی و بیت‌المال به‌نام تولید، البته برای این آقازاده و یا آن خاندان!
بله تمساحِ اختلاس در ایران سی و اندی سال در پوسته تولید خزیده و ما را می‌درید و ما درد را تحمل می‌کردیم که بالاخره روزی قرار است این تولیدات ناجی ما باشند!
اما شد آنچه نباید می‌شد و این‌ها همه حاصلِ عدم شفافیت‌ها، عدم شایسته‌سالاری، ناپاکی، بی‌صداقتی و سوءنیتِ همراه تظاهر به مسلمانِ متعهد بودن‌ها و ... است!
🔻کانال رسمی رحمت‌اله بیگدلی:
🆔 @rahmatollahbigdeli
دکتر #فرشاد_مومنی، اقتصاددان نهادگرا با ارائه آمار جالب توجه و وحشتناکی از رانت‌های بزرگی در اقتصاد ایران پرده بر می‌دارد. او می‌گوید:
باید توضیح داده شود که چرا در یک کشورِ به‌شدت وابسته از نظر فناوری، ما باید ۱۱۱ واحد تولید خودرو اعم از واحدهای دارای پروانه‌ی بهره‌برداری فعال و واحدهای در دست اجرا داشته باشیم؟!
این ۱۱۱ واحد خودروسازی معادل کل واحدهایِ خودروسازی آلمان، ژاپن، آمریکا، فرانسه، کره جنوبی، ایتالیا، اسپانیا، برزیل و ترکیه است!
ما داریم چه‌کار می‌کنیم؟
چه کسی به چه کسی در حال خیر رساندن است؟!
چرا در یک کشور باید ۱۴۴ واحد تولید سیمان وجود داشته باشد؟!
آیا مسؤولان وزارتخانه‌های ذی ربط ِ ما نمی‌دانند این هیولایی که از یک طرف منابع کشور را می‌بلعد و از طرف دیگر بحران کم‌آبی و آلودگی را شدت می‌بخشد نباید فرجام این کشور را رقم دهد؟
این واحدهای سیمانی حدود شش برابر واحدهای تولید سیمان در چین و کره جنوبی است!
بیش از ۲۱۹ واحد تولید موتورسیکلت در این سرزمین وجود دارد!
ما آمدیم بررسی کردیم و متوجه شدیم که این تعداد واحد تولید موتورسیکلت دو برابر واحدهای تولیدی مشابه در مجموع کشورهای چین، کره‌جنوبی، ژاپن، هند، بنگلادش، تایوان، مالزی، اندونزی، فیلیپین و ترکیه است؛ آن هم با تولید تکنولوژی از رده خارج‌شده!!!
واقعا نهادهای نظارتی ما قباحت ِ این مناسبات را نمی‌خواهند به‌رسمیت بشناسند؟!
چرا حدود ۲۸۰ واحد تولید فولاد آن هم فقط در استان اصفهان وجود دارد؟!
چه خبر است؟
چه رانت‌هایی به‌نام «تولید فولاد»، توزیع می‌شود که این ها می‌خواهند هر سه نسل را نابود کنند، تا این رانت‌ها برجا بماند؟!
بله پس از این مقایسه شوک‌آور باید به این نتیجه برسیم که:
اصولاً واحدهای تولیدی و صنعتی در ایران یک پوشش استتاری برای چپاول و غارت است؛
نه تولید و اشتغال!
کما این‌که به‌مدت بیش از سه‌دهه مردمِ ما در بخش‌های مختلف ِخبریِ تلویزیون یا روزنامه‌ها از افتتاح و کلنگ‌زنی چنین واحدهایی مطلع می‌شدند که ادعا می‌شد: موجب چقدر اشتغال، چقدر صرفه‌جویی ارزی و چقدر خودکفایی می‌شوند!!!
اما تحریم‌ها که شروع شد معلوم شد نه از تولید در آن ها اثری بوده و نه از خودکفاییِ ادعایی!!!
بلکه به استناد شرایط میدانیِ بازار و افشاگری‌هایِ اخیر، ما با سوله‌هایی روبرو بوده‌ایم که نقش بارانداز داشتند برای: فساد اقتصادی، چپاولِ بودجه ملی و بیت‌المال به‌نام تولید، البته برای این آقازاده و یا آن خاندان!
بله تمساحِ اختلاس در ایران سی و اندی سال در پوسته تولید خزیده و ما را می‌درید و ما درد را تحمل می‌کردیم که بالاخره روزی قرار است این تولیدات ناجی ما باشند!
اما شد آنچه نباید می‌شد و این‌ها همه حاصلِ عدم شفافیت‌ها، عدم شایسته‌سالاری، ناپاکی، بی‌صداقتی و سوءنیتِ همراه تظاهر به مسلمانِ متعهد بودن‌ها و ... است!
🔻کانال رسمی رحمت‌اله بیگدلی:
🆔 @rahmatollahbigdeli
👈 اما از همه جالب‌تر نکات مطرح شده در نامه چهارم است: اسفند ۹۱
#رکودِ_تورمی فزاینده نه تنها عدالت اجتماعی را محقق نکرده است، بلکه فرایندهای گسترش شکاف طبقاتی را نیز تشدید کرده و بلای تورم دیگری را بر گروه های درامدی پائین و اقتصاد ایران تحمیل کرده‌است.امروز وخامت اوضاع کشور بر همگان آشکار شده‌است و تشدید تحریم‌های نفتی و بانکی نیز مزید بر علت شده و آن ها را وارد بحران کرده است. بیم آن می‌رود که استمرار این بحران در دراز مدت به #تشدید_تعارضات_اجتماعی و سیاسی منجر شود و کیان کشور را به مخاطره اندازد.عدم پایبندی دولتمردان به قوانین و ناکارآمدی دستگاه‌ها در مقابله با مفاسد اجتماعی، عامل دیگری است که به هرج و مرج در جامعه دامن می‌زند و به تخریب #سرمایه_اجتماعی می‌انجامد.دولت نه تنها برای مقابله با ناهنجاری‌های اجتماعی و #زوال_ارزشهای_اخلاقی_و_دینی در جامعه برنامه‌ای ندارد، بلکه در سال‌های اخیر رفتارِ گروهی از دولتمردان نیز به عاملی برای تخریب اعتماد عمومی و هنجارهای اخلاقی تبدیل شده‌است.برخی از وارد کنندگان از موقعیت شبه انحصاری در واردات برخی از کالاهای اساسی برخوردار شدند. تعداد قلیلی از صاحبان سرمایه، تسهیلات بانکی کلانی دریافت و از باز پرداخت به موقع آن طفره رفتند. در این وضعیت دولت به جای اقدامات مناسب فقط به طرح #شعار مبارزه با مفاسد اقتصادی بسنده کرد.ناگفته پیداست که تنها با جابجا کردن عنوان دولت نهم و دهم با دولت #روحانی، باز هم گزاره‌های مطرح شده در این نامه‌ها معتبر خواهند بود. پس چرا صدایی از نویسندهگان نامه‌ها شنیده نمی‌شود؟
پاسخ در وضعیت امروز سیاهه امضاکنندگان این نامه‌هاست.محسن_رنانی، مرتضی چینی چیان، #محمد_ستاری‌فر، #حسین_عبده_تبریزی، جعفر خیرخواهان، #فرشاد_مومنی و #احمد_میدری چهره‌های مشترک اکثر این نامه‌ها هستند.
برخی از این افراد در دولت یازده و دوازده به معاونت وزارتخانه و مشاورت وزیر رسیده‌اند و برخی دیگر #آشنا با کسان دیگری شده‌اند.با توجه به این شرایط، طبیعی به نظر می‌رسد که صدایی از این افراد بلند نشود، اما سوال جدی‌تر اینه که چرا سایر اساتید اقتصاد ساکت هستند و حرفی از آنها شنیده نمی‌شود؟
https://twitter.com/Majid_fazaeli/status/1013310518235410437
#رکودِ_تورمی فزاینده نه تنها عدالت اجتماعی را محقق نکرده است، بلکه فرایندهای گسترش شکاف طبقاتی را نیز تشدید کرده و بلای تورم دیگری را بر گروه های درامدی پائین و اقتصاد ایران تحمیل کرده‌است.امروز وخامت اوضاع کشور بر همگان آشکار شده‌است و تشدید تحریم‌های نفتی و بانکی نیز مزید بر علت شده و آن ها را وارد بحران کرده است. بیم آن می‌رود که استمرار این بحران در دراز مدت به #تشدید_تعارضات_اجتماعی و سیاسی منجر شود و کیان کشور را به مخاطره اندازد.عدم پایبندی دولتمردان به قوانین و ناکارآمدی دستگاه‌ها در مقابله با مفاسد اجتماعی، عامل دیگری است که به هرج و مرج در جامعه دامن می‌زند و به تخریب #سرمایه_اجتماعی می‌انجامد.دولت نه تنها برای مقابله با ناهنجاری‌های اجتماعی و #زوال_ارزشهای_اخلاقی_و_دینی در جامعه برنامه‌ای ندارد، بلکه در سال‌های اخیر رفتارِ گروهی از دولتمردان نیز به عاملی برای تخریب اعتماد عمومی و هنجارهای اخلاقی تبدیل شده‌است.برخی از وارد کنندگان از موقعیت شبه انحصاری در واردات برخی از کالاهای اساسی برخوردار شدند. تعداد قلیلی از صاحبان سرمایه، تسهیلات بانکی کلانی دریافت و از باز پرداخت به موقع آن طفره رفتند. در این وضعیت دولت به جای اقدامات مناسب فقط به طرح #شعار مبارزه با مفاسد اقتصادی بسنده کرد.ناگفته پیداست که تنها با جابجا کردن عنوان دولت نهم و دهم با دولت #روحانی، باز هم گزاره‌های مطرح شده در این نامه‌ها معتبر خواهند بود. پس چرا صدایی از نویسندهگان نامه‌ها شنیده نمی‌شود؟
پاسخ در وضعیت امروز سیاهه امضاکنندگان این نامه‌هاست.محسن_رنانی، مرتضی چینی چیان، #محمد_ستاری‌فر، #حسین_عبده_تبریزی، جعفر خیرخواهان، #فرشاد_مومنی و #احمد_میدری چهره‌های مشترک اکثر این نامه‌ها هستند.
برخی از این افراد در دولت یازده و دوازده به معاونت وزارتخانه و مشاورت وزیر رسیده‌اند و برخی دیگر #آشنا با کسان دیگری شده‌اند.با توجه به این شرایط، طبیعی به نظر می‌رسد که صدایی از این افراد بلند نشود، اما سوال جدی‌تر اینه که چرا سایر اساتید اقتصاد ساکت هستند و حرفی از آنها شنیده نمی‌شود؟
https://twitter.com/Majid_fazaeli/status/1013310518235410437