بریده‌ها و براده‌ها

#سایه_روشن_تاریخ

داریوش همایون (مدیر روزنامهٔ آیندگان، وزیر و سخنگوی دولت آموزگار):

رهبران جبهه ملی صرفاً دنبال وجههٔ شخصی خودشان بودند. کسانی از اصلاح‌طلبان به این دلخوش بودند که مقام دولتی ندارند ولی عمومشان از چندین مرجع دولتی حقوق می‌گرفتند.
این نگرانی دائمی که مبادا وجهه‌شان خدشه ببیند با نزدیک بودن به رژیم، سبب می‌شد وارد کار سیاسی جدی نشوند.
به رژیم نپیوستند و آن را از داخل اصلاح نکردند؛ این اشتباه بزرگشان بود.
سال ۴۱-۴۰ خلیل ملکی پیغام شاه [برای تشکیل دولت] را به رهبران جبهه ملی داده‌بود، ولی می‌گوید که رهبران جبهه ملی، نه فقط عوام‌فریب بلکه فریفتهٔ عوام بودند. هیچ مسئولیتی حاضر نشدند قبول بکنند.

[سال ۵۶] صحبتش پیش آمد یکی دو تا از رهبران جبهه ملی در دولت مسئولیت‌هایی پیدا کنند، ولی وقتی کارتر پیروز شد، دوستانشان در آمریکا بهشان رساندند که موقعیت دارد تغییر می‌کند و وضع شاه خوب نیست در آمریکا. آنها هم حاضر به همکاری نشدند.
جبهه ملی نه به عنوان یک نیروی مخالف توانست مؤثر باشد و نه توانست جنبش اصلاح‌طلبانه سیاسی و سنت اصلاح‌طلبی سیاسی را تقویت کند.
(تاریخ شفاهی ایران، دانشگاه هاروارد)

@ensafnews