آوازهای بند

سیاه یعنی شب
#بکتاش_آبتین
#قتل_های_سیستماتیک
#کانون_نویسندگان_ایران
#آزادی_بیان_اندیشه_قلم
#سعید_سلطانپور
#محمد_جعفر_پوینده
#محمد_مختاری
#قتل_های_زنجیره_ای
#آوازهای_بند

«هر شب باز می بینم » شعری از انتونین بارتوشک، شاعر اهل چک با ترجمه زنده یاد محمد مختاری .
هر شب باز می بینم
جایی پرت افتاده در خاطرم
که هرگز هیچکس در آن سکنی نکرده است
زیرا هیچ راهی بدان نمی انجامد
بار ها رویایم چون پرنده ای زخمی بر می آید
شکارچی ناشناس تند می گذرد
بر کناره ی جنگل
و پیش از آنکه در بوته های تاریک ناپدید شود
برف درختان کاج را می تکاند
#آنتونین_بارتوشک
#محمد_مختاری
#آوازهای_بند
‏https://t.center/avazhaye_band

جنگ به تعبیری همیشه ادامه سیاست است ، اما در جامعه ای که اختلاف پذیرفته نیست ، عمدتا و به ناگزیر خصومت گسترش می یابد . جامعه ای که نمی تواند در تفاوت ها به تفاهم برسد ، با تقابل ها به ستیز می گراید . اکر فرهنگ و جامعه ای پذیرفته باشد که تنوع و‌کثرت حضور ، تفاوت آرا و اختلاف نظر ، به معنای درجات مختلف حضور اجتماعی است و برای حضور ازادانه ، راه و‌چاره لازم را اندیشیده و برقرار کرده باشد ، همه چیز یکسره و یکراست و به سرعت به جدال نمی انجامد . به جای هر رفتاری ، جنگ و دعوا در نمی گیرد . این جنگ و دعوا تنها در حوزه ی سیاست و‌مبارزه ی سیاسی هم‌نیست ،بلکه در چنین جامعه ای هر برخوردی تا نهایت خونین خود ، راه درازی ندارد . منتهی وقتی پای قدرت ها و حکومت ها به میان می آید ، طبعا ابعاد مساله و مسئولیت ها افزون می شود . بنابر همین سنت رفتاری در روابط روزمره ،در حیات معمول کوچه و بازار و خانه و خانواده نیز ،رسیدن به نقطه ی ستیز بسیار محتمل تر از رسیدن به تفاهم است .برای همین هم هست که بین دو‌همسایه ، دو دهگذر ، دو خویشاوند ،دو نویسنده در‌مجلات ،دو طرف‌معامله ، دو شریک مزرعه و شرکت یا دو عشیره و طایفه و ایل و غیره ، به طور کلی بین دو طرف که به سببی یا برای کاری یا موضوعی با هم‌برخورد می کنند ، این همه نزاع و‌زد و خورد و‌حتی خونریزی و‌کشت و‌کشتار رخ داده است و‌رخ می دهد . ..
#برگ _گفت_و_شنید
#سنخ_شناسی_زبان_ستیز
#محمد_مختاری
#آوازهای_بند
#کارگر_زندانی_زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد

#برگ _گفت_و_شنید
#سنخ_شناسی_زبان_ستیز
#محمد_مختاری
#آوازهای_بند
#کارگر_زندانی_زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد

.
که ما همچنان
می‌نویسیم
که ما همچنان
در اینجا مانده‌ایم ..
مثل درخت که مانده است
مثل گرسنگی
که اینجا مانده است
مثل سنگ‌ها که مانده‌اند
مثل درد که مانده است
مثل زخم
مثل شعر
مثل دوست داشتن
مثل پرنده
مثل فکر
مثل آرزوی آزادی
و مثل هر چیز که از ما نشانه‌ای دارد ...

#محمد_مختاری