#پیام_همشهری #ورزش_اراک به نام دوست که هر چه داریم و نداریم و هر چه هست و نیست با لطف و عنایت و اراده اوست.
باسلام و آرزوی توفیقات الهی برای همه دوستان و همنوردان گرامی به استحضارتان میرسانم؛
پس از صدور اطلاعیه در حدود یکماه قبل و از بدو شروع کار در شهرک مهاجران (برای تکمیل سرپناهی که معلم اخلاق و پیش کسوت و مربی محترم کوهنوردی، مرحوم شادروان علی اکبر باقری بر فراز سیاکوه سنگ بنای آن را گذاشت و قریب به پنج سال با همکاری معدود دوستان نزدیک، تلاشی طاقت فرسا در این راه متحمل شده بود)، بعضی از دوستان با بنده تماس هایی گرفته اند مبنی بر اینکه از آنجایی که رفت و آمد به ارتفاعات مشرف به شهرک، غالبا توسط ساکنین انجام می شود؛ لذا بدلیل فاصله کم تا محل زندگی مراجعین، وجود چنین فضایی غیر ضروریست و به محلی برای جذب خلاف کاران تبدیل خواهد شد.
بنده با احترام به نقطه نظرات همه آنها که چنین اعتقادی دارند عرض می کنم، اگرچه خود نیز با ساخت چنین فضاهایی در ارتفاعات سهل الوصول، نزدیک و غیرقابل توجیه مخالفم و طبق ابلاغیه فدراسیون جهانی و فدراسیون کوهنوردی کشور، می بایست از احداث چنین اماکنی جلوگیری به عمل آید، ولی یادآوری چند نکته را ضروری میدانم:
1) با توجه به اینکه در فصول سرما و بارندگی، خیلی از کوهنوردان و علاقمندان به طبیعت، از رفتن به ارتفاعات بلند و دور از دسترس محروم می شوند و بیشتر به ارتفاعات حاشیه محل زندگی خود مراجعه می کنند، آیا در این شرایط وجود یک سرپناه برای دقایقی استراحت و لذت بردن بیشتر از شرایط فصلی غیر ضروریست؟
2) آیا تابحال برای خودتان پیش نیامده که حتی در فاصله ای نزدیک به محل زندگی و نه در کوهستان، گرفتار کولاک یا طوفان شوید و به زیر یک پل کوتاه یا پشت یک دیوار مخروبه و یا هر شیئی که شما را برای لحظاتی از خطر محافظت کند پناه ببرید؟
3) هر یک از شما سال هاست کوه پیمایی می کنید و بارها و بارها به همین سرپناه ها و جان پناه هایی که در ارتفاعات ساخته شده اند مراجعه کرده اید، آیا خودتان تابحال از آن ها استفاده نکرده و خاطرات خوشی از آنها ندارید؟
4) آیا همه آنها که برای استفاده مراجعه کرده اند، اهل خلاف بوده اند و آیا تابحال انسان های شریفی مثل خود را ندیده اید که از این اماکن بطرز صحیح استفاده کرده و لذت ببرند؟
5) آیا به نظر شما وجود چنین بناهایی در جذب گروه های سنی مختلف جامعه به سمت کوه پیمایی و دور شدن از آثار زیانبار و مخرب زندگی شهرنشینی، اثر مثبتی نداشته و همه آثارش منفی بوده است؟
6) آیا می توان به صرف اینکه ممکنست در بین افراد جامعه، چند خلاف کار وارد ورزشگاه ها، سینماها، مساجد، پارک ها و اماکن رفاهی بین جاده ها شوند، از ساخت آنها ممانعت بعمل آورد؟
7) آیا در شهر و در مقابل چشمان من و شما هیچ جرم و خلافی اتفاق نمی افتد و فقط در کوه شاهد چنین ناهنجاری هایی هستیم؟
اینجانب معتقدم چنانچه این اماکن بصورت محدود و با هماهنگی هیئت محترم کوهنوردی و کسب مجوز دستگاه هایی چون محیط زیست و منابع طبیعی ساخته شوند و از سوی متولیان نظارتی در حد متعارف صورت گیرد و کلیه مراجعین و کوه پیمایان به وظیفه انسانی، وجدانی یا اسلامی خود عمل کرده و نسبت به حفظ و نگهداری اماکن ساخته شده و تذکر محترمانه به عوامل بر هم زننده نظم و پاکی محیط، بی تفاوت نباشند؛ یقینا جان پناه ها و سرپناه ها می توانند علاوه بر مکان سالم ورزشی، به فضایی فرهنگی و با نشاط تبدیل شوند.
و در پایان در ارتباط با یادگار نیمه تمام دوست عزیزمان مرحوم باقری، دبیر با صفا و خوش اخلاق و همنورد فهیم و دوست داشتنی؛ معلم نمونه و کوهنورد بی ادعا باید عرض کنم، وی قطعا با آگاهی و بر اساس تجربیات بیش از 40 سال کوه پیمایی چنین تشخیصی داده و اقدام به ساخت آن جان پناه بز فراز سیاکوه می کند.
شادروان باقری در متن جامعه بود و ده ها سال با جوانانی که مانند فرزندانش به آنها علاقه داشت، در دبیرستان ها و آموزشگاه ها زندگی کرده و با اعتقاد به آثار مثبت احداث چنین مکانی، بخصوص برای نوجوانان و جوانانی که با معلمین خود یا ورزشکارانی که با مربیان خود کوه پیمایی می کنند، چند سال از عمرش را بصورت افتخاری و حتی از محل درآمد شخصی برای این امر گذاشت.
*** قضاوت را به همه آنها که این متن را می خوانند محول می کنم؛
چنین بنایی که با عرق جبین یک انسان فرهیخته و تحصیل کرده بنا شده را با نگاه مثبت باید بازسازی کرد تا به عنوان یک فرصت برای عموم مردم مورد استفاده قرار گیرد، یا با نگاهی منفی آنرا یک تهدید دانست و اقدام به تخریبش کرد؟
منتظر نظرات ارزشمند همه دوستان هستیم. عزیزان نگران نباشید اظهاز نظر شما هیچ مسئولیت بارکشی و تعهد مالی در پی نخواهد داشت.
ارادتمندتان: مصطفی کاظمی
@ArakiBass