🔽 چرا و چه می شود که هربار «
ابراهیم منصفی» می خواند بغض هم می آید؟
واقعیتی ست که سهم بزرگی از موسیقیِ مردمیِ جدّیِ این روزهای ما مدیونِ اندوهِ غریبی ست که از هوایِ «رامی» به عاریت گرفته است. قطعن نمی شد که بماند، اما ای کاش مردِ چی چِکای جنوب خودش را و صدای اندوهگینِ سازش را از ما و شبانه های ما دریغ نمی کرد...
دُنیا نَه جای مُندِنِنْ ، شادُن اَتِی ناشاد اَرِیْ
مِثل یَه مَردِ چی چِکا ، بَعد اَ دو روز اَ یاد اَرِیْ
نِمِک رو زَخْمُنُم مَریز ، اَ غُصَّه دِلخونُم مَکُ
اِی مِثلِ لیلی دِلفِریب هَمدَردِ مَجنونم مَکُ
یادِ عَزیز دَسْتُنِتْ ، اَز دَستِ خَسْتَه م پَس مَگِه
شَهر ِقدیم چشمُنِت، اَز چشم بَستَه م پَس مَگِه
نِمِک رو زَخْمُنُم مَریز ، اَ غُصَّه دِلخونُم مَکُ
اِی مِثلِ لیلی دِلفِریب هَمدَردِ مَجنونم مَکُ
درد ِ لَطیفی کِه تو اِی نَصیب هیچ کافر نَبوت
ای گُل که روی ماه تون ، هیچ وِی خدا پرپر نبوت
#ترانه #ابراهیم_منصفی@aminhaghrah
