رویکرد ویرانگری که احمدینژاد در پیش گرفت و آزمونی که روحانی از آن سربلند خارج شده است
فارغ از اینکه با دلایلی اقتصادی، کاملا با رویکرد نامه چهار وزیر کابینه به آقای
#روحانی موافقم، و فارغ از اینکه نشانههای زیادی میبینم که این نامه، با اطلاع رئیسجمهور خبری شده باشد، یک نکته اساسی در این رابطه هست که نباید از آن غفلت کرد؛ مأموریت فرهنگی که شخص رئیسجمهور، از الان باید برای خود تعریف کرده و باید ادامه دهد. که نشان بدهد میتواند تفاوت فکری و تضارب آرا را در کابینه تحمل کند. برای توضیح اهمیت ابعاد این مأموریت، ابتدا به امر باید کمی تاریخخوانی کنیم، گریزی بزنیم به چند سال قبل، به سرنوشت چند مدیر که تحمل نشدند:
۱- مرضیه وحیددستجردی، وزیر بهداشت. علت برکناری: اعتراض و انتقاد ایشان به محمود احمدینژاد بابت تخصیص ارز دولتی واردات دارو به واردات لوازم آرایشی توسط حلقه موسوم به جریان
#انحرافی. ایشان در نامه ای، با این عنوان که «حال که مدیریت اجرایی کشور مرا از انجام وظایف و ادامه مسئولیت نظام سلامت کشور معاف نموده است» از همکارانش بابت ناموفق ماندن تلاشهایش طلب حلالیت کرد.
۲- داود دانشجعفری، وزیر اقتصاد. علت استعفا: اختلافنظر عمیق در مورد سیاستهای پولی. بعد از استعفا، ایشان اکیدا از همکارانش خواست که بر مبنای کارهایی که در مقابل انجام آن، در برابر احمدینژاد مقاومت کرده قضاوت شود.
۳- کاظم هامانه، وزیر نفت. علت برکناری: مقاومت در برابر انتصاب فرد پیشنهادی کردان به سمت معاونت وزارت. ایشان معتقد بود با توجه به سوابق آن فرد، چنان انتصابی خیانت به وزارت بود. در تشریح اتفاقات تعریف میکند "رئیس جمهور پس از این اقدام بنده گفت اگر در مهلت تعیین شده، حکم صادر نشود شما را برکنار میکنم." لازم به ذکر است، پس از برکناری هامانه، کردان سرپرست وزارت
#نفت شد.
۴- علیرضا تهماسبی، وزیر صنایع. علت برکناری: اختلاف نظر با احمدینژاد بر سر نحوه انتصابات در صنایع خودروسازی. بسیاری محصولی، مشاور احمدینژاد را عامل اصلی این برکناری معرفی میکنند.
۵- رضا تقیپور، وزیر ارتباطات. علت برکناری: آنچه که اختلاف عمیق دیدگاه در جلسه شورای عالی فضای مجازی ذکر شده که منجر به درگرفتن یک بحث شدید شده.
۶- محمد حسین صفارهرندی، وزیر ارشاد. علت برکناری: اعتراض به حضور مشایی در دولت
۷- غلامحسین محسنی اژهای، وزیر اطلاعات. علت برکناری: نامعلوم. ایشن چندین مصاحبه کرده و عنوان کرده که خودش هم نمیداند چرا برکنار شده است.
۸- مصطفی پورمحمدی، وزیر کشور. علت برکناری: ارسال گزارش تخلفات
#انتخاباتی به
#رهبری۹- محمود فرشیدی،. وزیر آموزش و پرورش. علت استعفا: ایشان بعد از یک جلسه با هاشمیثمره استعفا داد. علت استعفا مخالفت ایشان با تخصیص امکانات وزارت آموزش و پرورش به دانشگاه پیامنور ذکر شد.
۱۰- پرویز کاظمی، وزیر رفاه. علت برکناری: آنچه که عدم تعهد ایشان به میثاقنامه دولت نامیده شده ذکر شده. عمر وزارت ایشان کمتر از یکسال بود.
۱۱- فرهاد رهبر، رئیس سازمان مدیریت وبرنامه ریزی. علت استعفا: مخالفت با موازی کاریهای دولت
۱۲- منوچر متکی، وزیر امور خارجه. علت برکناری: اختلاف نظر با محمود احمدینژاد
۱۳- علی احمدی، وزیر آموزش و پرورش. علت برکناری: مخالفت با انتصاب مشایی. ایشان تعریف میکند که " زمانی که میخواستند دولت دهم و کابینهاش را تشکیل بدهند، بین دو نماز به آقای احمدینژاد گفتم بهتر است مشایی در کابینه نباشد، چرا که هزینههایی برای دولت ایجاد خواهد کرد اما بین دو نماز آقای احمدینژاد پرسید، ذکرت را گفتی! گفتم بله، گفت شما دیگر در کابینه نباشید"
۱۴- محمد ناظمیاردکانی، وزیر رفاه. علت برکناری: دومین وزیر یکساله دولت که علت برکناریاش اعلام نشد. ایشان در مصاحبهای اعلام کرد که "چون کارنامه اش اشکالی نداشت، حاضر به استعفا نشد" که بیانگر فشار بر ایشان از طرف رئیس دولت بود.
۱۵- کامران باقریلنکرانی. وزیر بهداشت. علت برکناری: اختلاف نظر با احمدینژاد
۱۶، ۱۷، ۱۸، ... و این لیست با نامهای دیگر ادامه دارد.
کاری که احمدینژاد با مخالفان، یا حتا غیرموافقان با خود میکرد صرفا برکناری نبود، که مفتضح کردن ایشان بود. بطور مثال محسنی اژهای در چند روز منتهی به معرفی کابینه جدید برکنار شد، محمود احمدینژاد براحتی میتوانست با عدم معرفی ایشان، هزینه برکناری آن را نپردازد. یا نحوه برکناری متکی، وزیر امور خارجه، در حالی که در مأموریت بود، امر کمسابقه و عمیقا غیراخلاقی بود
اینک دولت روحانی در جایگاه مشابهی قرار دارد: چهار وزیر نسبت به تداوم رویکرد اقتصادی فعلی نگرانیهایی دارند و آن نگرانیها را، علنا اعلام میکنند. تا اینجای کار برخورد رئیسجمهور بسیار بالغانه و سازنده بوده است: آقای طیبنیا، وزیر امور اقتصادی و دارایی ساعاتی بعد از انتشار این نامه به خبرگزاری صدا و سیما گ