امروز نظرم به تقویم سال افتاد .. 20 ماه قوس 1403 تمام اتفاقات سال را از پیش چشم گذراندم و این که در خزان رنگ میوه ها ، درخت ها و طبیعت زرد و نارنجی میشود روی لب هایم لبخند جاری کرد ...!(: خزان ، فصل خرمالو ، کینو ، نارنج .. خزان ، فصل برگ های زرد و طلایی .. خزان ، فصل باران های سرد ، وقتی آب باران با گِل های زمین ترکیب میشود عجب بوی خوشی در فضای خانه میپیچد ...! در خزان حتی غروب ها و ابر های آسمان رنگ زردی به خود میگیرند .............. خزان است و یادت تو در خاطرم موج می زند .... صبح ها را با کلافگی ظهر می کنم و ظهر ها را با دلتنگی عصر .... شب ها وقتی میان جمیعت خوانواده می نشینم و یاد از قدیم ها ، می شود به این فکر می کنم می شود آیا ؟؟؟ آیا امکان دارد بعد از این سالهای بد و سالهای خوب از راه برسد من و تو میان یک باغ که اطاقک های کاه گلی داشته باشد نشسته باشیم ؟؟ تو کنار پنجره نشسته باشی و کتاب مطالعه کنی ، من برایت چای بریزم و محو تماشایت شوم ...؟ سر بلند کرده نگاهم کنی و لبخندت سر شار از احساسم کند ...!!؟؟ امکان دارد بعد از این سال و آمدن بهار تو هم بیایی و منِ خشکیده و پژمرده را تازه کرده جان ببخشی ؟؟؟ امکان دارد ....؟؟ دارم آخرین روز های خزان را پشت سر می گذرانم ، می نویسم ، می خوانم ، می آموزم و ادامه می دهم چون ، به نقشه های خالقم ایمان دارم که پشتِ هر غروب طلوع جدیدی است ، و هیچ شبی نیست که پایان نداشته باشد .. به خدا باور دارم حتی اگر جوابش صبر باشد ....(: ماندگار ..