ضربان 🇮🇷

🔰 بخشی از وصیتنامه شهید قدرت الله رحمانی:

خدایا!
این وصیتنامه را در حالی می نویسم
که با کوله باری از گناه راه به هیچ جا، نبرده ام و فقط شرمنده و درمانده رو به درگاه تو آورده ام،
زیرا که در رحمت تو همیشه باز است و لطف و مهر تو، چنان عظیم است که با این بار عظیم گناه باز بنده ات را می بخشی و او را می پذیری...

من با ایمانی که به خدا و روز قیامت داشتم وظیفهٔ شرعی خود دانستم که پا به عرصهٔ جهاد بگذارم و شاید در راه خدا کشته شوم

من همیشه آرزویم این بود و همیشه با خودم می گفتم خدایا چه می شد، اگر من در کربلا بودم و در رکاب حضرت امام حسین علیه السلام شهید می شدم..
امّا می فهمیدم که لیاقت آن را نداشته و ندارم..
حالا هم آماده ام تا در جبهه که ادامهٔ همان راه کربلاست در راه خدا کشته شوم، ولی آیا کشته شدن مرا می توان شهادت نامید؟

خدایا!
ناامید نیستم ولی در خود هیچ
لیاقت شهادت نمی بینم ولی آگاهم که تو، توبه پذیری
من به درگاه شما، توبه می کنم و هدفم جلب رضایت خداست..

شهادت: ۱۳۶۲/۱۲/۳،عملیات خیبر
بازگشت پیکر مطهر سال ۱۳۷۳

#با_ستاره‌ها
#جمعه_های_شهدایی
#کارگروه_شهدا
┅═🌹⚜🇮🇷⚜🌹═┅
🆔 @Zaraban_Bums