ديده‌بانِ زنان

✴️در #۱۶روزنارنجی بعنوان نماد #مبارزه_با_خشونت_علیه_زنان
از خشونت بگوییم و بنویسیم...

یادداشت #حورا_سپهر :
✴️ ۱- خشونت اصلی این بود که ما به طور سیستماتیک از آگاه شدن منع شدیم. ما به معنای ما زن ها. آنجایی را که خودمان نخواستیم آگاه شویم کنار میگذارم و بحث در مورد آن را به زمان دیگری موکول می کنم. موانع بزرگتری وجود داشت که نخواستن ما در آن گم بود. ما دیگر برای سیستم خطرناک نبودیم. تبدیل به افرادی شدیم که حتی نمی فهمیدیم که دارند علیه ما اعمال تبعیض می کنند. ما کم کم پراکنده شدیم. شما نمی توانید در ایران از پدیده ای به نام طبقه زنان صحبت کنید. ما فروپاشیدیم. ما به هزار گروه تبدیل شدیم. از درک هم عاجز شدیم. زن شهری، زن روستایی، زن فقیر، زن طبقه متوسط، زن لاکچری، زن فرودست، زن آگاه، زن سنتی و... شرایط ما و قیدهای ما از زن بودن ما پیشی گرفت و دیگر زن بودن عاملی برای وحدت نشد. از نظر من همه اینها سیستماتیک اتفاق افتاد و این خشونت است. حالا ما مجموعه ای از آدم های تنها هستیم که جمع شدن صدایمان با همدیگر از محالات شمرده میشود.

✴️ ۲- مسئله ی خشونت پیچیده است. همین لحظه که در حال نوشتنم در عین حال به تردید های خودم و به ابعاد این مسئله فکر میکنم.هرگز فکر نکنید که به راحتی می توانید به زنی که تحت خشونت است بگویید فریاد بزن!علنی کن! از رابطه بیرون بیا! اتفاقا سوال مهم این است. چرا زنی که تحت خشونت است منتظر توصیه ما نشسته است؟ چرا خودش فکر نمی کند که کار درست ترک این رابطه است؟ چرا زنان زیادی در سرتاسر دنیا در حالی که همین چند روز پیش از همسر یا پارتنر خود کتک خورده اند یا فحش و دشنام شنیده اند، امشب را با همین پارتنر خشونت گر می‌گذرانند؟ پیش از این، من بدون اینکه مایل باشم هیچ حرف و توجیهی را بشنوم یکسره این زنان را نهی میکردم اما حقیقتا تحمل #خشونت از آنچه که فکر می کنید آسان تر است. اعتراف می کنم که من هم در زندگی ام مواقعی بوده که خشونت را تحمل کرده ام و نزد خودم توجیهاتی برای آن آورده ام. از درون پیش خودم شرمنده بودم اما بهانه ها و « دلایل ماندن » محکم تر بود. میخواهم بگویم آنقدر وضعیت پیچیده ایست که ترسم از آن است روزی ازدواج کرده باشم و منی که معتقدم در زندگی زناشویی اولین خشونت آخرین خشونت است، چشم باز کنم و ببینم مثلا سه سال است در رابطه ای هستم که اولین خشونت اولین بود و دهمین خشونت دهمین خشونت بود و ذهن من بدون اینکه به یاد بیاورم روزی چگونه از ترک رابطه خشونت آمیز صحبت میکردم، مرا به سمت دلایلی برای ماندن سوق دهد. خوشحال میشوم اگر بحث کلیشه ای منفعت را باز نکنید. دلایل فراتر از منفعت طلبی و عافیت طلبی است! عافیت در روابط خشونت آمیز معنایی ندارد.

✴️ ۳- اگر در بحث خشونت راه حل هایی داریم و یا حامل تجربیات موفقیت آمیزی هستیم برای هم بازگو کنیم. با هم گفت و گو کنیم. گفت و گو رمز تغییر است.

✴️ ۴- امروز و دیروز در کشورهای مختلف تجمعاتی به مناسبت این روز برگزار شده است. در پارلمان ایتالیا زنان جمع شده اند و از تجربیات خود گفته اند و شنیده اند. صدای زنان مستقل و منتقد در همه جا شنیده شده است. اینجا اما سخنرانان تمام تجمعات زنانی از درون نهادهای قدرت و از درون سیستم بودند. زنانی که نه آنها را فمنیست میدانم و نه نماینده همه زنان برابری طلب! پس صدای ما کجاست؟ چرا تریبون ها را اشغال نمی کنیم؟ تجمع ما کجاست؟ عده ای بر این توهم هستند که ما در حفظ وضع موجود نفعی داریم و خودمان خواهان استمرار این وضعیتیم. درحالیکه ما از این وضعیت خسته ایم.

✴️ ۵- ممنونم از مردانی که این روزها ازخشونت علیه مردان صحبت نمی کنند. موضوع این روز مشخص است. قرار است جهان را متوجه خشونت های چشمگیر علیه زنان کنیم و برای آن اگر بشود راه حلی بیابیم! در مواقع دیگر می توان به خشونت علیه مردان پرداخت. همچنین ممنونم از زنان و مردانی که به بحث کلیشه ای«زنان علیه زنان» نمی پردازند. اگر فکر میکنید نکته دان هستید باید بگویم سخت در اشتباهید. در بهترین حالت از وقایع و آمار بی اطلاعید، وگرنه بر چه مبنایی استدلال می کنید بزرگترین دشمن زنان خود زنان هستند؟!

#orangetheword
#مبارزه_با_خشونت_علیه_زنان
#جهان_خود_را_نارنجی_کنیم..

@womenwatcher